Στην επιστροφή, μια μοτοσικλέτα την παρέσυρε κοντά στο Θεαγένειο Νοσοκομείο. Τραυματίστηκε και νοσηλευόταν για επτά ημέρες με σοβαρά τραύματα. Δυστυχώς χθες κατέληξε, τρεις ημέρες πριν γίνει ο γάμος της το Σάββατο στην Κοζάνη.

Η νεαρή γυναίκα εργαζόταν σε Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ) στην Κοζάνη. Η ανάρτηση στη σελίδα του ΚΔΑΠ για τον χαμό της Ειρήνης συγκινεί:

«Ειρήνη μου καλημέρα…

Αυτήν η καλημέρα δεν είναι καλή σαν όλες τις άλλες που στέλνω κάθε μέρα στους φίλους μου…

Σαν αυτήν που έλεγες κάθε μέρα όταν μου άνοιγες την πόρτα με ένα φαρδύ πλατύ χαμόγελο…
Αυτήν την ώρα θα έπρεπε να είμαστε στο ΚΔΑΠ και να είμαστε με τα παιδιά που τόσο λάτρευες, που τόσο σε λάτρευαν…

Έρχομαι στην Θεσσαλονίκη αλλά όχι για τον γάμο σου, αλλά…δε μπορώ να το πω… Δε μπορώ να πιστέψω ότι δε θα σε δω χαμογελαστή, όπως ήσουν πάντα… Δε μπορώ να το πιστέψω ότι κάποιος αλήτης σε πήρε από κοντά μας…

Ένας “άνθρωπος” που ακόμα κι αν συλληφθεί σε μερικά χρόνια (με τους νόμους που έχουμε) θα ξαναβγεί έξω στην κοινωνία και θα συνεχίσει τη ζωή του και μάλλον θα κάνει τα ίδια ή και χειρότερα σε κάποια άλλη Ειρήνη…

Βλέπεις δεν είχε την τύχη να τον εκπαιδεύσεις εσύ…

Να του μάθεις αυτά που μάθαινες στα παιδιά μας στο ΚΔΑΠ…

Να του μάθεις τι είναι ενσυναίσθηση, ότι δεν είναι καλό πράγμα το να πίνεις αλκοόλ και ειδικά, αν πιεις, να μην οδηγήσεις, γιατί μπορεί να κάνεις κακό…

Να παίξεις μαζί του, να του μάθεις να ζωγραφίζει, να χειροτεχνει, να του μάθεις να αγαπά τα άλλα παιδιά και να κάνουν φίλους…

Σταμάτησα στα διόδια για να γράψω το κείμενο αυτό, γιατί δεν ήμουν σε θέση να οδηγήσω…
Θυμάμαι την πρώτη ημέρα που σε γνώρισα στη συνέντευξη, όταν ήρθες…

Η συνάδελφος του συντρόφου σου μου είχε πει για σένα, μου είπε τα καλύτερα και μου ζήτησε να σε δω, αν και ξέρει πόσο αυστηρός είμαι στην επιλογή προσωπικού…

Σε θυμήθηκα, όταν μου ανέφερε το επίθετο σου, γιατί μου είχε μείνει χαραγμένο το βιογραφικό σου…
Δεν ήταν σαν όλα τα άλλα…

Ήταν υπέροχο, κατέγραφες όλο σου το εκπαιδευτικό έργο, αλλά στη φωτογραφία είχες ένα αυστηρό ύφος και η αλήθεια είναι ότι για αυτό δεν σε είχα καλέσει νωρίτερα…

Χάρη στην Κατερίνα όμως…σε κάλεσα!

Λέω μέσα μου… ας κάνω το ψυχικό…

Και σκας μέσα στο γραφείο μου με το χαμόγελο σου, με την άνεση και τον τσαμπουκά που σε διέκρινε…

Στο τρίτο δευτερόλεπτο είχες κερδίσει…με το σπαθί σου τη θέση του νηπιαγωγού στο ΚΔΑΠ…
Ειρήνη μου πόσο θα μας λείψεις…

Καμιά φορά σε μάλωνα για να σε συγκρατήσω, καθώς έβγαζες πολύ πάθος πάνω στη δουλειά, αλλά το ήξερες κι εσύ τι ομαδάρα ήμασταν όλοι μαζί…

Ένιωθα τόσο ασφάλεια για τη λειτουργία του ΚΔΑΠ που μπορούσα να φύγω για τις άλλες δουλειές μου χωρίς να ανησυχώ…

Μαζί με τη Μαρία, την Σπυριδούλα και τη Ραφαέλα κάναμε μια αχτύπητη ομάδα που φάνηκε και από τα αποτελέσματα τόσο στην ποιότητα όσο και στην ποσότητα…

Να κλείσω Ειρήνη μου και με ένα δυσάρεστο…

Βγήκαν σήμερα τα χαράματα τα αποτελέσματα των voucher της νέας σχολικής χρονιάς…

Ο Δημητράκης ο Ευθυμιάδης δεν πήρε voucher… Βλέπεις η κοινωνική πολιτική της κας Δομνας Μιχαηλίδου ως εκεί φτάνει..

Παιδί μονογονεϊκής οικογένειας είναι και η μητέρα του δουλεύει καθαρίστρια σε ιδιωτική εταιρεία…
Θεωρείται για το υπουργείο κοινωνικής πολιτικής προνομιούχα…

Το κράτος όμως πληρώνει έναν εκπαιδευτικό (δημόσιο υπάλληλο) για την παράλληλη στήριξη του Δημητράκη στο 2ο δημοτικό σχολείο Κοζάνης!!!

Τα αποτελέσματα της παράλληλης στήριξης σύμφωνα με αυτά που μας λένε οι άλλοι γονείς ήταν συμμαθητών του: τραγικά

Τα αποτελέσματα στο ΚΔΑΠ (που δεν στοιχίζει στο κράτος κάτι παραπάνω) : ας μιλήσουν οι γονείς των συμμαθητών του Δημητράκη και παλι…

Ειρήνη μου μας χρέωσαν ως κράτος για την πανδημία 47 δις ευρώ (έτσι δήλωσε ο κατά τα αλλά επιτυχημένος υπουργός Οικονομικών), αλλά η κα Δόμνα Μιχαηλίδου δε μπορεί να βρει 30 εκατομμύρια ευρώ για να παρουν voucher όλα τα παιδιά των ΚΔΑΠ…

Λες και είναι παιδιά άλλου Θεού!

Στην Ελλάδα ανάγκες (αυτό δείχνει η πρακτική του υπουργείου) έχουν μόνο τα παιδιά 0-4 ετών και οι ΑΜΕΑ ενώ αν είσαι παιδί δημοτικού…παίξε με το playstation, με το κινητό ή το tablet…

Βρήκε όμως 10 εκατομμύρια ευρώ για τα ανύπαρκτα (στην Κοζάνη τουλάχιστον) δημοτικά ΚΔΑΠ για να συντηρήσουμε τον πελατειακό κομματικό μηχανισμό μας…

Εδώ είναι ολοφάνερη καταστρατήγηση υπέρ των δημοτικών ΚΔΑΠ και εναντίον των ιδιωτικών…

Ειρήνη μου σε κούρασα… Γράφω το όνομά σου και δακρύζω… Είμαι εδώ στα ψηλά, στα διόδια στον Πολυμηλο και σου γράφω, πριν έρθω να σε χαιρετίσω με τα αλλά κορίτσια για τελευταία φορά

Ειρήνη μου, κορίτσι μου…καλό σου ταξίδι…
Έκανες αυτό που πάντα ήθελες να κάνεις…
Άφησες το στίγμα σου…
Έκανες δουλειά σ’αυτή τη ζωή…
Όσο πρόλαβες…
Όσο σε άφησαν..
Ακολουθεί το τελευταίο κουκλοθέατρο που παρουσίασες στα παιδάκια…».