Oι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς είναι πολύ πιθανή η μετάδοση νοσημάτων, λόγω των κακών συνθηκών υγιεινής που επικρατούν στην περιοχή. Αν και το κυριότερο πρόβλημα από τα λιμνάζοντα νερά είναι η γαστρεντερίτιδα, έχουν παρατηρηθεί και περιστατικά λεπτοσπείρωσης, ένα πρόβλημα που συνήθως φαίνεται σε βάθος χρόνου, καθώς δεν εμφανίζεται αμέσως.
Σύμφωνα με την κα Αμαλία Κρικέλλη, μέλος της κινητής ομάδας του ΕΟΔΥ, η λεπτοσπείρωση, γνωστή και ως πυρετός των αγρών και νόσος των ποντικών, είναι μία λοίμωξη που προκαλείται από το βακτήριο σπειροειδούς μορφής Spirochaetae, το οποίο ονομάζεται λεπτόσπειρα. Ξενιστές είναι κυρίως τα τρωκτικά αλλά και οι σκύλοι, ενώ ο χρόνος επώασης είναι από δύο έως τριάντα ημέρες. Η κα Κρικέλλη προτείνει τη χρήση εξοπλισμού ατομικής προστασίας, όπως μάσκες και γυαλιά, καθώς η μετάδοση γίνεται και μέσω των βλεννογόνων (μύτη, μάτια, στόμα), ενώ σε περίπτωση πληγών είπε ότι πρέπει να καλύπτονται με αδιάβροχους επιδέσμους.
Με την εξαφάνιση της λεπτοσπειραιμίας και του πυρετού εμφανίζονται σπληνομεγαλία και ηπατομεγαλία, ίκτερος και νεφρική ανεπάρκεια που συνήθως είναι αναστρέψιμη.
Στα αρχικό στάδια, η κλινική εικόνα είναι παρόμοια με αυτήν της γρίπης (πυρετός, ρίγος, μυαλγία κλπ). Επίσης, είναι δυνατόν άτομα με λεπτοσπείρωση να εμφανίσουν ήπιες εκδηλώσεις ή να μην εμφανίσουν κανένα απολύτως σύμπτωμα, ενώ η μικροβιακή λοίμωξη μπορεί να επιφέρει ακόμη και τον θάνατο.
Τί είναι η λεπτοσπείρωση
Η ασθένεια οφείλεται στα βακτήρια του γένους της λεπτόσπειρας (Leptospira icterohaemorrhagiae) που προκαλούν ίκτερο και καταστροφή του συκωτιού και στις λεπτόσπειρες canicola που προκαλούν χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.
Η μετάδοση
Η μετάδοση στον άνθρωπο γίνεται συνήθως μέσω της κατανάλωσης μολυσμένου από ούρα ζώων νερού που μεταφέρουν λεπτόσπειρες.
Αυτό συμβαίνει επειδή το βακτήριο ζει κυρίως στα νεφρά και αποβάλλεται με τα ούρα των ποντικών ή των άλλων ζώων που νόσησαν, επέζησαν και μεταβλήθηκαν σε φορείς, αποβάλλοντας το μικρόβιο για μήνες ή και για χρόνια.
Ειδικότερα, η μετάδοση στον άνθρωπο παρατηρείται μετά από έκθεση σε εκκρίματα τρωκτικών, κατά την εξημέρωση άγριων ζώων και από το χάιδεμα μολυσμένων ζώων. Η λεπτοσπείρωση προσβάλλει συχνότερα άτομα που μένουν σε αγροτικές περιοχές.
Στον Άρειο Πάγο σήμερα ο Κυρανάκης για υπόθεση απάτης στην Κτηματογράφηση
Συχνές πηγές μόλυνσης είναι τα τρωκτικά, τα θηλαστικά του δάσους, οι σκύλοι και οι γάτες. Λεπτόσπειρες έχουν επίσης απομονωθεί σε πουλιά, ψάρια, αμφίβια και ερπετά. Οι ιδανικές συνθήκες επιβίωσης της λεπτόσπειρας είναι ένα ζεστό και υγρό περιβάλλον, γι’ αυτό και εμφανίζεται πιο συχνά σε τροπικές περιοχές.
Η λεπτόσπειρα εισέρχεται στον οργανισμό μέσω του στόματος, της μύτης, του επιπεφυκότα (της μεμβράνης που καλύπτει εσωτερικά το μάτι και επεκτείνεται κάτω από τα βλέφαρα) και μέσω των μικροτραυματισμών του δέρματος. Ο χρόνος που χρειάζεται για να επωαστεί το βακτήριο που προκαλεί τη λεπτοσπείρωση κυμαίνεται από 3 έως 20 ημέρες και εξαρτάται από τον τρόπο μόλυνσης, τη δόση και τη λοιμογόνο δύναμη του στελέχους της λεπτόσπειρας.
Τα συμπτώματα
Η λεπτοσπείρωση μπορεί να παρουσιάζει διάφορα συμπτώματα, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις είναι ασυμπτωματική. Τα συμπτώματα αρχίζουν μετά την δεύτερη εβδομάδα. Το άτομο παρουσιάζει ρίγη, πυρετό, κεφαλαλγία και μυϊκό πόνο.
Η νόσος του Weil, που είναι η σοβαρότερη μορφή της λοίμωξης, αναγνωρίζεται από την εμφάνιση ίκτερου (κίτρινος χρωματισμός του δέρματος) και την εκδήλωση αιμορραγίας από το δέρμα και τον υποδόριο ιστό (δηλαδή κάτω από το δέρμα). Η νόσος μπορεί να καταλήξει και στο θάνατο.
Τα συνήθη συμπτώματα που εκδηλώνονται είναι τα εξής:
- ίκτερος, νεφρίτιδα
- υψηλός πυρετός, πονοκέφαλος
- κακουχία, μυϊκή αδυναμία
- βρογχίτιδα, βρογχοπνευμονία, πνευμονία
- αιμορραγία από τη μύτη, αναιμία
- αιμορραγίες από το δέρμα και τους βλεννογόνους
- επιπεφυκίτιδα, φωτοφοβία, ιριδοκυκλίτιδα (φλεγμονή στην ίριδα του ματιού)
- γαστρεντερίτιδα, ηπατίτιδα, μηνιγγοεγκεφαλίτιδα
Η ασθένεια εξελίσσεται σε βαρύ σηψαιμικό νόσημα, που απολήγει σε ηπατονεφρικό σύνδρομο. Σε περίπτωση που η διάγνωση καθυστερήσει μπορεί να επέλθει θάνατος.
Λεπτοσπείρωση: Θεραπεία και πρόληψη
Για τη θεραπεία της λεπτοσπείρωσης είναι απαραίτητη η στενή ιατρική παρακολούθηση του ασθενούς.
Όταν ο ασθενής παρουσιάσει πυρετό, θα πρέπει να του χορηγηθούν αντιβιοτικά. Τα αντιβιοτικά που χορηγούνται σε ασθενείς µε επιβεβαιωµένη ή ύποπτη λεπτοσπείρωση είναι η πενικιλίνη, η αµοξυκιλλίνη, η αµπικιλλίνη, η δοξυκυκλίνη και η τετρακυκλίνη.
Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η ενδοφλέβια χορήγηση πενικιλίνης ή η χορήγηση δοξυκυκλίνης πρέπει να αρχίσει µέσα στις πρώτες 4 ηµέρες από την έναρξη της νόσου για να είναι αποτελεσματική στην πρόληψη των νεφρικών, ηπατικών και των άλλων επιπλοκών της νόσου.
Οι ταξιδιώτες θα πρέπει να αποφεύγουν το κολύμπι σε πισίνες με λιμνάζοντα νερά ή ρυάκια, όπου η ροή του νερού δεν είναι μεγάλη, ειδικά όταν είναι γνωστό ότι σε αυτές τις περιοχές κυκλοφορούν σκύλοι ή ποντίκια. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι υπάρχει κίνδυνος να μολυνθούν από τα ούρα αδέσποτων ζώων και γι’ αυτό να πλένουν καλά τα χέρια τους όταν έρχονται σε επαφή με αδέσποτα ζώα και να αποφεύγουν την κατανάλωση ωμών λαχανικών τα οποία καλλιεργούνται σε έδαφος με υποψία μόλυνσης από λεπτόσπειρα.
Ειδήσεις σήμερα
Συναγερμός στο Πεδίον του Άρεως: Εντοπίστηκε κρανίο από υπάλληλο του Δήμου
Ηράκλειο: Άγριος ξυλοδαρμός σε βάρος μαθητή γυμνάσιου – Ψήφισε κατά της κατάληψης