Υπηρέτησε σε κρίσιμες θέσεις κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης, επί κυβερνήσεων τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας. Ειδικότερα, διατέλεσε πρέσβης σε Λευκωσία, Ουάσινγκτον και Λονδίνο και μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ.
Γεννημένος το 1939 στην Αθήνα, αλλά με καταγωγή από το Ρέθυμνο, σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1962.

Συνέχισε τις σπουδές του στο Βέλγιο, αποκτώντας μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Διεθνές Δίκαιο από το Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών.
Στη Διπλωματική Υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών εισήλθε το 1964. Έπειτα από 15ετή διαδρομή σε διάφορες θέσεις πρεσβευτικών και προξενικών Αρχών, τοποθετήθηκε πρέσβης της Ελλάδας στη Λευκωσία το 1979, όπου παρέμεινε για επτά συνεχόμενα έτη, μέχρι το 1986.

Στην συνέχεια ορίστηκε μόνιμος αντιπρόσωπος στο ΝΑΤΟ (1986-89) και πρέσβης στην Ουάσιγκτον (1989-93). Επέστρεψε στην Αθήνα το 1993, αφού είχε διαπραγματευτεί την Ελληνο-Αμερικανική Αμυντική Συμφωνία του 1990.

Κατά την πενταετία 1994-99 διατέλεσε μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ, όπου διαπραγματεύτηκε την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 με την τότε ΠΓΔΜ.

Την άνοιξη του 1999 ορίστηκε πρέσβης στο Λονδίνο, αλλά λίγο αργότερα παραιτήθηκε για να τοποθετηθεί στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ.

Χρημάτισε ευρωβουλευτής από το 1999 έως το 2004, ενώ διατέλεσε και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Κοινής Ασφάλειας και Αμυντικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Εχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων διακρίσεων, με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα και τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και με βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το έργο του σχετικά με την έντυπη χαρτογραφία του ελληνικού χώρου.