«Το 2023 είναι η χρονιά μας, και για εθνικές και για αυτοδιοικητικές εκλογές. Μάς δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε μια ανασκόπηση. Να μιλήσουμε ανοιχτά και ειλικρινά. Διότι πολλές φορές παγιδευόμαστε στο σήμερα και στην προσπάθειά μας να κρατήσουμε τους δήμους μας όρθιους κόντρα στο ρεύμα, χάνοντας τη δυνατότητα να σκεφτούμε και να σχεδιάσουμε το αύριο», ανέφερε ο κ. Μπακογιάννης, επισημαίνοντας ότι είναι δύο τα βασικά ζητήματα, τα οποία προκύπτουν: Το οικονομικό και το θεσμικό.

Ειδικά για το θεσμικό ζήτημα, ο Δήμαρχος Αθηναίων τόνισε ότι στη χώρα μας επιμένουμε μετά από πάρα πολλά χρόνια σε ένα συγκεντρωτικό, ένα αναχρονιστικό μοντέλο, το οποίο δεν μπορεί να συνεχιστεί: «Ένα νέο-οθωμανικό μοντέλο που θέλει ένα υπερτροφικό, υδροκέφαλο κράτος και την τοπική αυτοδιοίκηση να είναι ένα παρακολούθημα. Ή να το πω αλλιώς, ένα απροστάτευτο τέκνο. Όμως, επειδή γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, αρνούμαστε να είμαστε υπό κηδεμονία. Δεν πάει άλλο, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τους ανθρώπους τους οποίους υπηρετούμε».

Σε ό,τι αφορά τα οικονομικά ζητήματα, ο κ. Μπακογιάννης, τόνισε: «Κάθε τόσο προστρέχουμε στο κράτος – πατερούλη, με το χέρι απλωμένο, και λέμε “ω, μεγάλε σουλτάνε”, “ω, μεγάλε Πατισάχ, δώσε, παρακαλώ, και σε εμάς”. Και γίνεται ένα αλισβερίσι. Το ίδιο αλισβερίσι, το οποίο ζούμε και σήμερα στο Συνέδριό μας. Όμως, εμείς, τι επιθυμούμε; Βαθμούς ελευθερίας. Αυτονομία. Ανεξαρτησία».

«Τζαμπατζήδες τα Υπουργεία – Δεν καταβάλλουν στον Δήμο Αθηναίων δημοτικά τέλη»

Ο Δήμαρχος Αθηναίων αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως το τέλος παρεπιδημούντων, αλλά και το city tax.

«Το τέλος παρεπιδημούντων, θα μπορούσε να περάσει όλο στην αυτοδιοίκηση και να το καθορίζουμε εμείς. Επίσης, το city tax. Η Αθήνα σήμερα έχει 650.000 μόνιμους κατοίκους και εξυπηρετεί 3,5 εκατ. ανθρώπους κάθε μέρα. Μα πείτε μου εσείς, πώς βγαίνει αυτή η εξίσωση; Είναι πολύ απλό. Αποτυγχάνουμε συστηματικά», είπε και πρόσθεσε: «Ξέρετε ποιος είναι ο μεγαλύτερος τζαμπατζής σήμερα στην Ελλάδα και στον Δήμο Αθηναίων; Το ίδιο το Κράτος. Τα Υπουργεία δεν πληρώνουν ανταποδοτικά. Πληρώνουν φως, νερό, τηλέφωνο, αλλά στον δήμο δεν πληρώνουν ούτε για τα σκουπίδια ούτε για τον ηλεκτροφωτισμό. Δεν καταβάλλουν δημοτικά τέλη!».

Ο κ. Μπακογιάννης επανέφερε την πρόταση να περάσει ο ΕΝΦΙΑ στην τοπική αυτοδιοίκηση, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί σε «νάρκες» όπως το τέλος ταφής, το οποίο είπε ότι «ισοδυναμεί με το ‘κατεβάζω το ρολό, κλειδώνω το λουκέτο και φεύγω’».

Καταδεικνύοντας τον παραλογισμό που υπάρχει σε ό,τι αφορά το θέμα των αρμοδιοτήτων μεταξύ του Κράτους και των διαφόρων βαθμίδων τοπικής αυτοδιοίκησης, ανέφερε ως παράδειγμα, την οδό Αθηνάς: «Προσωπικά ντρέπομαι που η οδός Αθηνάς, η οποία περνά μπροστά από το Δημαρχείο της πόλης των Αθηνών, δεν αποτελεί αρμοδιότητα του Δήμου Αθηναίων. Δεν έχουμε το δικαίωμα ως Δήμος Αθηναίων να ορίσουμε θέσεις στάθμευσης. Αυτό τι σημαίνει; Ότι όταν ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν πολυσυμπαθεί τον Δήμαρχο Αθηναίων -δε λέω ότι αυτό συμβαίνει στη δική μου περίπτωση προφανώς- έρχονται και γράφουν και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μα αυτό, αν το σκεφτείτε, είναι βαθιά προσβλητικό για όλους εμάς».

Ο Δήμαρχος Αθηναίων υπογράμμισε ότι σήμερα η τοπική αυτοδιοίκηση δεν χρειάζεται μεταρρυθμιστές, όπως ο νέος Τρικούπης ή ο νέος Καποδίστριας, αλλά ουσιαστικές λύσεις: «Χρειαζόμαστε πραγματικές λύσεις σε πραγματικά προβλήματα, τα οποία παραμένουν άλυτα εδώ και πάρα πολλά χρόνια», είπε και πρόσθεσε: «Εγώ προσωπικά χάρηκα πάρα πολύ όταν άκουσα τον Υπουργό να περιγράφει αυτόν τον μηχανισμό για τις 20.000 αρμοδιότητες. Αλλά μέχρι να φτάσουμε ως εκεί μήπως θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε με τις 50 βασικές που έχει ήδη προτείνει η ΚΕΔΕ;», είπε χαρακτηριστικά.

Για το θέμα της γραφειοκρατίας, επισήμανε ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα, αλλά σημείωσε ότι «έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας».

Ο κ. Μπακογιάννης, κατέληξε λέγοντας ότι σήμερα δίνεται στην τοπική αυτοδιοίκηση μία πάρα πολύ μεγάλη ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα: «Να γυρίσουμε το κράτος ανάποδα. Αλλά αυτό, πρώτα ξεκινάει από μία μάχη νοοτροπίας, την οποία μπορούμε να κερδίσουμε διότι υπάρχει ένα πάρα πολύ μεγάλο και πολύ ισχυρό πολιτικό κεφάλαιο σε αυτήν την αίθουσα. Κάποτε το λέγαμε το «κόμμα των δημάρχων», το «κόμμα της αυτοδιοίκησης» -δεν έχει σημασία ο τίτλος. Σημασία έχει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να μπορέσουμε να στεκόμαστε όρθιοι».