Ειδικότερα, το 2020, το 24,2% των παιδιών (κάτω των 18 ετών) στην ΕΕ διέτρεχαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού σε σύγκριση με το 21,7% των ενηλίκων (18–64) και το 20,4% των ηλικιωμένων (65 ετών και άνω).

Οι παράγοντες που επηρεάζουν τον κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ το 2020 περιελάμβαναν:

Ένταση εργασίας : Το 71,9% του πληθυσμού ηλικίας κάτω των 60 ετών που ζούσε σε νοικοκυριά πολύ χαμηλής έντασης εργασίας με εξαρτώμενα παιδιά διέτρεχε κίνδυνο φτώχειας.

Επίπεδο εκπαίδευσης : Το 50,5% των παιδιών των οποίων το μορφωτικό επίπεδο των γονέων ήταν χαμηλό διέτρεχαν κίνδυνο φτώχειας σε σύγκριση με το 7,7% των παιδιών των οποίων το μορφωτικό επίπεδο των γονέων ήταν υψηλό.

Τύπος νοικοκυριού : νοικοκυριά που αποτελούνταν από ένα άτομο με εξαρτώμενα παιδιά (42,1%), νοικοκυριά με ένα άτομο (33,2%) και νοικοκυριά που αποτελούνταν από δύο ενήλικες με τρία ή περισσότερα εξαρτώμενα παιδιά (29,6%) είχαν τον υψηλότερο κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού.

Μεταναστευτικό υπόβαθρο : παιδιά με τουλάχιστον έναν γονέα με μεταναστευτικό υπόβαθρο διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας από τα παιδιά των οποίων οι γονείς ήταν και οι δύο γεννημένοι στη χώρα (32,9% έναντι 15,3%).

Συνθήκες διαβίωσης : Το 14,1% των νοικοκυριών που αποτελούνται από ένα άγαμο άτομο με εξαρτώμενα παιδιά ήταν σε σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση σε σύγκριση με το 7,5% όλων των νοικοκυριών με εξαρτώμενα παιδιά.

Πού κινδυνεύουν περισσότερο τα παιδιά

Μεταξύ των χωρών της ΕΕ, η Ρουμανία κατέγραψε το υψηλότερο ποσοστό παιδιών σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού (41,5%) το 2020, ακολουθούμενη από τη Βουλγαρία (36,2%), την Ισπανία (31,8%) και την Ελλάδα (31,5%).

Σε αντίθετη μοίρα ήταν η Σλοβενία ​​(12,1%) και η Τσεχία (12,9%) είχαν τα χαμηλότερα ποσοστά, μπροστά από τη Δανία (13,5%) και τη Φινλανδία (14,5%).