«Θα πρέπει να ολοκληρωθούν οι δηλώσεις των απωλειών και να γίνουν οι καταγραφές για να γνωρίζουμε το ακριβές μέγεθος, ωστόσο η εικόνα που έχουμε από μεμονωμένα μεγάλα κοπάδια μελισσών μας δείχνει ζημία που ξεπερνά το 80%», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του μελισσοκομικού συλλόγου κεντρικού Έβρου «Η Κυψέλη», Πασχάλης Χριστοδούλου.

Χαρακτηρίζει τραγική την κατάσταση που αντίκρισαν οι εκτιμητές του ΕΛΓΑ επισκεπτόμενοι κάποια κοπάδια μελισσών μετά από πρόσκληση του συλλόγου. «Όταν οι γεωπόνοι άνοιξαν τις κυψέλες διαπίστωσαν την ύπαρξη κολλώδους ουσίας από τα μελίσσια που πέθαναν όχι από την παγωνιά αλλά από το παρατεταμένο κλείσιμο μέσα στην κυψέλη και την αδυναμία να κάνουν έστω και μία πτήση για να καθαριστούν», περιγράφει ο κ. Χριστοδούλου.
Αποδίδει τις απώλειες αφενός στην παρατεταμένη ξηρασία , εξαιτίας της οποίας οι μελισσοκόμοι δεν είχαν ανανεώσει τον πληθυσμό τους το φθινόπωρο καθώς δεν υπήρχαν έξω στη φύση ανθοφορίες, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν τη διαχείμαση με πολύ γερασμένο πληθυσμό και αφετέρου στην παρατεταμένη παγωνιά που κράτησε για περισσότερους από δύο μήνες τα μελίσσια κλεισμένα, χωρίς να μπορούν να βγουν να καθαριστούν και «ένας πολύ μεγάλος αριθμός να πεθάνουν μέσα στις κυψέλες».

Ανησυχεί πως οι απώλειες θα συνεχιστούν, παρά τη βελτίωση του καιρού, «γιατί ο πολύ γερασμένος πληθυσμός που βρίσκεται μέσα στις κυψέλες δεν είναι σε θέση να εκθρέψει καινούριο γόνο, να τον ταΐσει βασιλικό πολτό, να τον ζεστάνει και στη συνέχεια να έχουμε ανανέωση του πληθυσμού». Εκτιμά πως «η παραγωγή μελιού τη νέα σεζόν θα είναι κατά πολύ μειωμένη, ενώ οι μελισσοκόμοι θα υποβληθούν σε πολλά έξοδα αντικατάστασης του πληθυσμού με καινούριες βασίλισσες που θα πρέπει να αγοράσουν από βασιλοτρόφους προκειμένου να μπορέσουν να βγουν κάποια μελίσσια στην καινούρια περίοδο».

Όσον αφορά στη δυναμική της μελισσοκομίας στο νομό Έβρο, σημειώνει πως είναι μία εξελισσόμενη εκτροφή και πως τα τελευταία χρόνια πολλοί καινούριοι μελισσοκόμοι, κυρίως νέοι άνθρωποι στρέφουν το ενδιαφέρον τους προς αυτήν. Μόνο τα μέλη του συλλόγου ανέρχονται σε περισσότερα από 200 σε όλο το μήκος του νομού με πολλούς εξ αυτών να έχουν από 100 έως 1200 κυψέλες. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως σε επίπεδο Περιφέρειας η παραγωγή μελιού, είχε καταγραφεί προ διετίας, στους 4.000 τόνους με τους 1000 να προέρχονται από τον Έβρο. Ως προς την ταυτότητα του θρακιώτικου και ειδικότερα του εβρίτικου μελιού, η μοναδικότητα και η υπεροχή του οφείλονται στην πολύ πλούσια χλωρίδα της περιοχής. «Η χλωρίδα της περιοχής είναι μοναδική. Ξεκινάει από νωρίς την άνοιξη με το ανοιξιάτικο ρείκι , πιο μπροστά έχουμε και τις ιτιές, τις λυγαριές, στη συνέχεια τις ακακίες, έχουμε το παλιούρι, τη βελανιδιά, τον ηλίανθο, το βαμβάκι, το φθινοπωρινό ρείκι ή σουσούρα, την κοντή ρίγανη μέσα στον Αύγουστο. Ταυτόχρονα με το μέλι υπάρχει και μία γύρη πολύχρωμη, καταπληκτική που συλλέγεται κυρίως την άνοιξη. Οι πολλές ανθοφορίες που έχουμε είναι το πολύ σημαντικό πλεονέκτημα της περιοχής μας», καταλήγει ο κ. Χριστοδούλου.

Ο πρόεδρος της «Κυψέλης» δεν παραλείπει να αναφερθεί και στη «μεγάλη πληγή», όπως χαρακτηρίζει τις «αθρόες εισαγωγές και ελληνοποιήσεις ξένου μελιού, κυρίως από αλυσίδες σούπερ μάρκετ». Αυτό είναι σύμφωνα με τον κ. Χριστοδούλου μεγάλο χτύπημα για τον μελισσοκόμο, γιατί ο καταναλωτής ενδιαφέρεται μόνο για το φθηνό και «δεν διαβάζει τα μικρά γράμματα για την προέλευση από τρίτες χώρες εκτός Ε.Ε. του προϊόντος», ενώ δεδομένου του υψηλού, όπως επισημαίνει , κόστους της παραγωγής δηλώνει προβληματισμένος για τη δυνατότητα εισαγωγής φθηνού μελιού. «Ο καταναλωτής πρέπει να πεισθεί για τη γνησιότητα και την ποιότητα των παραγόμενων μελιών στη χώρα και ταυτόχρονα να στραφεί αποκλειστικά στους παραγωγούς που κλονίζονται για να τους στηρίξει να επανέλθουν. Διαφορετικά σε λίγα χρόνια θα τρώνε σιρόπια αντί για μέλι από τα ράφια».