Ο Σύλλογος υποστήριξε την προσφυγή του ασθενή στον Συνήγορο του Πολίτη, «προς άρση της άδικης αυτής απόφασης» και, όπως αναφέρει, μετά από διεξοδική ανάλυση της υπόθεσης προέκυψε «το αυτονόητο συμπέρασμα, ότι η διαγραφή του συγκεκριμένου προσώπου από την αστυνομία συνιστά αδικαιολόγητη διάκριση και ενισχύει το κοινωνικό στίγμα σε βάρος μίας νόσου».

Όπως σημειώνει ο «Προμηθέας», «η αδικαιολόγητη αυτή απόλυση, που βασίστηκε αποκλειστικά στον φόβο για τυχόν μετάδοση του ιού και στην υποτιθέμενη αδυναμία του ανθρώπου αυτού να εκτελέσει ακόμα και καθήκοντα γραφείου, απαγορεύεται από το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το, νόμο 4443/2016». «Η αποπομπή του δεν βασίζεται καν σε επιστημονικά δεδομένα, αφού από την άσκηση των καθηκόντων του συγκεκριμένου προσώπου δεν προκύπτει καμία απολύτως περίπτωση μετάδοσης του ιού της ηπατίτιδας Β. Αντιθέτως, η συγκεκριμένη απόλυση στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο σε αντιεπιστημονικές αγκυλώσεις και σε στερεότυπες αντιλήψεις, που εγγίζουν μία γενικότερη προκατάληψη που υπάρχει για τους φορείς χρόνιων νοσημάτων, όπως η ηπατίτιδα Β», προσθέτει.

Τέλος, ο Σύλλογος τονίζει ότι «η ανεμπόδιστη εργασία ασθενών με ιογενείς ηπατίτιδες, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, είναι αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα, ενώ υπογραμμίζεται ότι η συνήθης κοινωνική επαφή δεν ενέχει κανένα κίνδυνο μετάδοσης της Ηπατίτιδας Β».