Οι συμβασιούχοι αποτελούν τον κύριο όγκο των εργαζομένων στην Υπηρεσία Ασύλου η οποία δέχεται μεγάλη πίεση, καθώς μόνον μέσα στο 2016 δέχθηκε πάνω από 50.000 αιτήσεις παροχής ασύλου και διεθνούς προστασίας από πρόσφυγες και μετανάστες. Μάλιστα, βάσει της αποκαλούμενης «συμφωνίας» Ευρωπαϊκής Ενωσης-Τουρκίας, κανείς από όσους φθάνουν στα νησιά μετά τον περασμένο Μάρτιο δεν μπορεί να φύγει από αυτά εάν δεν εξετασθεί η αίτηση που υποβάλλουν.

Η καθυστέρηση στη διεκπεραίωση των αιτημάτων ασύλου αποτελεί τον βασικό λόγο για τον εγκλωβισμό 17.000 ανθρώπων στις δομές που χωρούν τους μισούς. Επάνω σε αυτή την καθυστέρηση ήρθε να προστεθεί άλλη μία στον σχεδιασμό νέων χώρων και τη βελτίωση των υφισταμένων που είχε ως αποτέλεσμα να προκύψουν οι εικόνες με τα παγωμένα αντίσκηνα στη Μόρια και οι αλλεπάλληλοι θάνατοι ανθρώπων που είτε προσπαθούσαν όπως όπως να ζεσταθούν είτε ακόμη βρίσκονται υπό ιατροδικαστική εξέταση. Αλλωστε, ο ίδιος ο αρμόδιος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας παραδέχθηκε πρόσφατα ότι οι θάνατοι ανθρώπων μέσα στα χοτσπότ θα ήταν λάθος να μη συσχετισθούν με τον υπερπληθυσμό…

Ποιος, όμως, ήταν ο λόγος που ανάγκασε τους συμβασιούχους να εργάζονται απλήρωτοι ενώ μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο εργάζονταν και αμείβονταν κανονικά; Η απάντηση σχετίζεται με μίαν ακόμη καθυστέρηση που αφορά το νέο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και τον τρόπο με τον οποίον από τότε ΔΕΝ οργανώνεται. To υπουργείο θεσπίστηκε στον τελευταίο ανασχηματισμό στις 5 Νοεμβρίου 2016. Ομως έκτοτε το οργανόγραμμά του δεν έχει πάρει τελική μορφή ώστε να συσταθούν οι υπηρεσίες του και μεταξύ αυτών εκείνη που θα πληρώνει τους συγκεκριμένους συμβασιούχους. Ωστόσο, οι πληρωμές τους απεντάχθηκαν από τα προγράμματα με τα οποία πληρώνονταν έως τον Νοέμβριο τα οποία υπάγονταν κυρίως στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Αλλοι πληρώνονται όμως…

ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου