Μαζί με τον σύντροφο της, Νίκο Μαζιώτη, κάθισαν στο εδώλιο του Πενταμελούς Εφετείου Αθήνας και από τα πρώτα της λόγια έδειξε αμετανόητη: «Οταν με έπιασαν τους είπα ότι ήταν τυχεροί που ήταν εκεί το παιδί και προσπαθούσα να εξομαλύνω την κατάσταση. Αν ήμουν μόνη μου θα τους εξηγούσα το όνειρο. Ο Επαναστατικός Αγώνας δεν τελειώνει. Εγώ  γι αυτό  ζω και αναπνέω, αλλιώς δεν υπάρχω, δεν θα τα παρατήσουμε για κανενα λόγο, αυτή είναι  η ιστορική μας  αποστολή. Γνωρίζουν ότι μπορώ να πάω  μέχρι το θάνατο».

Μιλώντας για την σταση της στην Αντιτρομοκρατική, τόνισε «τους έβριζα από την πρώτη στιγμή, βιαιοπράγησα εναντίον τους. Έκανα απόπειρα να χτυπήσω τον επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής, απείλησα τον Χαρδαλιά και τη Νικολού και είπα να τους μεταβιβάσουν πως όσα χρόνια κι αν περάσουν θα βγω και θα τους ξεριζώσω την καρδιά. Γιατί έκλεισαν το παιδί σε ψυχιατρείο ενώ ήταν υγιές κι αν δεν γνώριζαν πως θα πέθαινα από την απεργία πείνας και δίψας, θα το κρατούσαν μέσα. Ο πόλεμος έχει αξίες, αυτοί δεν έχουν, εγώ στο δικό τους παιδί αυτό δεν θα το έκανα».

Στην συνέχεια μίλησε για το θέμα με το παιδί της: «Θα ήθελα όμως να ήμουν κατηγορούμενη γι’ αυτά που συνέβησαν στην Αντιτρομοκρατική όταν με συνέλαβαν με το παιδί. Εγινε σειρά παραβάσεων και συνέχεια τους έβριζα για όσα έκαναν στο παιδί. Βιαιοπράγησα ενώπιων αστυνομικών όταν είδα να διαλύουν το χέρι της συγκρατούμενης μου. Χτύπησα αστυνομικό, έκανα απόπειρα να χτυπήσω και τον επικεφαλής, απείλησα και την αρμόδια εισαγγελέα και τους είπα ότι όσα χρόνια κι αν περάσω στη φυλακή, θα βγω και θα τους ξεριζώσω την καρδιά γι αυτό που έκαναν στο παιδί μου. Αν δεν είχαμε κάνει απεργία πείνας και η Αθανασοπούλου κι είναι τιμή της, με χαρά μου θα πέθαινα για το παιδί για να μην καθίσει μια μέρα παραπάνω στο ψυχιατρείο ένα υγιές παιδί, που μια μέρα παραπάνω να καθόταν, θα κατέληγε σε ίδρυμα. Ήταν η κορύφωση του πολέμου που κάνω με το Κράτος. Εγώ δεν θα το έκανα στο δικό σας παιδί. Οταν με έπιασαν θα τους είχα ρίξει, υπηρετούν μια χούντα όπως κι εσείς. Εγώ έχασα το παιδί μου, δεν έχω κάτι άλλο να χάσω. Αυτός που χάνει, είναι η κοινωνία. Το πρόβλημα μου είναι ότι δεν είμαι έξω να πραγματώσω το σχέδιο μου, να ρίξω αυτό το καθεστώς».