Αυτό δείχνει πως οι Έλληνες δεν συγκρούονται μόνο με πολιτικά επιχειρήματα αλλά και με τα απλά σωματικά πάθη του έρωτα, όπως αναφέρει ο Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, Δρ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης. «Το γαρ πολύ των εκλογών γεννά παραφροσύνη», παραφράζοντας το μέγα Γκάτσο, πιο θερμόαιμοι όμως αποδεικνύονται οι εκ βορρά ορμώμενοι Θεσσαλονικείς, που νικούν κατά κράτος τους Αθηναίους εραστές. Το σχόλιο πως η Θεσσαλονίκη είναι η πιο ερωτική πόλη, είναι κοινότυπο και βαρετό, η έρευνά μας όμως απλά το επιβεβαιώνει.

Ο θυμός, η ένταση του προεκλογικού αγώνα ανεβάζει την αδρεναλίνη και την ντοπαμίνη στα ύψη.. Και επειδή όλες οι διαπιστώσεις συντείνουν πως γινόμαστε όλο και λιγότεροι πληθυσμιακά, όπως είπε και ο διακεκριμένος γυναικολόγος Κ. Πάντος «οι εκλογές αποτελούν την ελπίδα του έθνους για περισσότερες γεννήσεις…». Οι λόγοι που οι προεκλογικές μάχες ανεβάζουν τη Libido:

Τα πάθη των ανθρώπων (φόνος, φόβος, έρωτας, διεκδίκηση) καταγράφονται στο πιο πρωτόγονο τμήμα του εγκεφάλου, τον ρινεγκέφαλο και έχουν ως ταχυδρόμο τους την ντοπαμίνη, της οποίας οι διακυμάνσεις τρελαίνουν το νου και την ψυχή.

Πολλοί πιστεύουν πως το σεξ και ο έρωτας είναι σημαντικά πάθη του ανθρώπου, αγνοούν όμως (ίσως και ηθελημένα) πως το μεγαλύτερο πάθος όλων των ανθρώπινων συμπεριφορών είναι η εξουσία και η κατάκτησή της, είτε αυτή αφορά τις σχέσεις των φύλων, είτε τις σχέσεις με τη δύναμη που δίνει το κράτος.

Όταν η μονάδα πολλαπλασιάζεται (από το εγώ στο εμείς). Στις μάχες τις πολιτικές αλλά και στους πολέμους, στις μαζικές γιορτές και τα πανηγύρια, αλλά και στα σημερινά clubs, η μέθεξη και το μεθύσι των μαινάδων κυριαρχούν.

Η αισιοδοξία είτε για λόγους πραγματικούς είτε για λόγους φαντασιακούς. Οι Έλληνες πρέπει να μάθουν να ερωτευτούν και να αγαπήσουν μετά από τις πολλές ήττες που υπέστησαν τα χρόνια των μνημονίων.

Η ελπίδα και το λίγο φως φαίνεται ότι αναπτερώνουν την ερωτική ζωή, αφού οι Έλληνες πιστεύουν πως η πολιτική των μνημονίων τελείωσε αλλά και γιατί η οικονομία μοιάζει λίγο καλύτερη.

Η αποκατάσταση της τιμής του «κράτους-παρία», του «κράτους-φοροφυγά», όπως μας ονόμαζαν οι Ευρωπαίοι λόρδοι πριν λίγα χρόνια, ενώ τώρα μας εξυμνούν ως ελληνικό θαύμα• όσο να’ ναι αυτό μας κάνει να νιώθουμε πιο ψηλοί, πιο όμορφοι και πιο κανονικοί.

Ο θυμός, το πάθος και η διεκδίκηση στις εκλογές είναι ίσως το μοναδικό απεριτίφ που ανοίγει την όρεξη για όλα τα πάθη της ανθρώπινης φύσης. Τα οποία, όπως θα’ λεγε ο θείος Όσκαρ, ή θα είναι παχυντικά ή αμαρτωλά. Και στην περίπτωση των Ελλήνων μάλλον αμαρτωλά, τουλάχιστον στη μικρή αυτή περίοδο των εκλογών.