Mόνο που ο Παντελίδης, στα 32 του χρόνια κατάφερε να δημιουργήσει έναν μύθο και όταν αναφερόμαστε σε μύθους  οι άχρωμες και κυνικές λέξεις δεν έχουν μεγάλη σημασία. Ούτε ένα ψυχρό ιατρικό ανακοινωθέν μπορεί να φανερώσει την απώλεια. Αντίθετα, η μουσική και τα τραγούδια μπορούν να μας περιγράψουν τα πάντα.

Σήμερα θα μιλήσουμε για την ζωή του ακούγοντας τον ίδιο και στο τέλος του… ταξιδιού θα διαπιστώσετε πως ο Παντελής είχε τραγουδήσει για όλα: Για το ξεκίνημά του, την αποθέωση που θα γνώριζε αλλά και το τέλος του…

 «Όνειρο ζω μην με ξυπνάτε»

Θα αρχίσουμε την ιστορία μας από την μέση και πιο συγκεκριμένα από τις 31 Οκτωβρίου του 2013 όταν ο Παντελίδης  κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο «Ουράνιο τόξο που του λείπανε 2 χρώματα». Σε αυτή την δισκογραφική δουλειά συμπεριλαμβάνεται και το τραγούδι «Όνειρο ζω» και πράγματι ο Παντελής ζούσε το όνειρό του ξύπνιος.

Γέμιζε τα μαγαζιά, άκουγε τα τραγούδια του παντού και έβλεπε τους κόπους και τις αγωνίες του να αποδίδουν καρπούς. Δεν ήταν πλέον μέσα σε ένα δωμάτιο, με μια κιθάρα στα χέρια να ηχογραφεί τα τραγούδια του για το you tube και τους πιστούς φίλους του.

Ηταν στις μεγάλες πίστες, ίσος προς ίσο με τα μεγάλα ονόματα στον χώρο, τα κομμάτια του ακούγονταν σε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και  οι θαυμαστές του καθημερινά πολλαπλασιάζονταν. Είχε «αναγκάσει» όλο το καλλιτεχνικό σύστημα να τον υπηρετεί αντί να γίνεται το αντίθετο και αυτό λέει πολλά για την πορεία του. Είχε καταφέρει να επιβάλλει την παρουσία του τραγουδώντας για πράγματα που ανεξαρτήτως αν είναι κάποιος λάτρης της ελληνικής λαϊκής μουσικής ή όχι τα έχει βιώσει.

https://www.youtube.com/watch?v=ftkajXDGs54

Την ίδια χρονιά βραβεύτηκε στην 10η απονομή των μουσικών βραβείων MAD ως ο καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης. Ο ίδιος, στην εκδήλωση ερμήνευσε το τραγούδι του «Δεν ταιριάζετε σου λέω» μαζί με τον Stan και την Ελένη Φουρέιρα και αυτό μας δίνει την αφορμή να γυρίσουμε τον χρόνο λίγο πιο πίσω από την στιγμή της απόλυτης καταξίωσης.

Ήρθε και ταίριαξε

Ο Παντελίδης είχε δημιουργήσει το δικό του ξεχωριστό κοινό στο you tube και τραγουδώντας για την καψούρα την δική του ή των φίλων του έβλεπε τα likes να γίνονται εκατομμύρια, όπως και τα share στα κομμάτια που ανέβαζε. Ο μύθος του άρχιζε να χτίζεται πολύ γρήγορα και από στόμα σε στόμα όλοι είχαν ακούσει για τον πιτσιρικά που τραγουδάει στο you tube και κάνει θραύση.

Μόνος του έμαθε να τραγουδάει, μόνος του έμαθε να παίζει κιθάρα (σ.σ. του την είχε πάρει πατέρας του για τους καλούς βαθμούς που είχε στο σχολείο) και μόνος του επιχείρησε να προωθήσει τη δουλειά του.

Οι θαυμαστές και οι φίλοι του (σ.σ. πολλές φορές σου έδινε την εντύπωση, παρά την επιτυχία, πως αυτές οι έννοιες ήταν ταυτόσημες) τον ακολουθούσαν στα μικρά μαγαζιά που τραγουδούσε, όταν δεν εκτελούσε τα καθήκοντά του ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.

Και κάπου εκεί, το 2012, δύο άνθρωποι μπήκαν στη ζωή του. Ο επιχειρηματίας Κώστας Μπερτάκης και ο τραγουδιστής Βασίλης Καρράς πήραν τον… μικρό (σ.σ. έτσι τον έλεγε και τον λέει ο Καρράς) με την μεγάλη επιτυχία στο you tube για να τον συστήσουν στην νυχτερινή Αθήνα.

Στην μαρκίζα ήταν οι φωτογραφίες του Καρρά, της Πάολα και του Παντελίδη και ο τελευταίος μετά από δέκα χρόνια έβγαλε τα στρατιωτικά και αφιερώθηκε σε αυτό που αγαπούσε από μικρό παιδί. Ταυτόχρονα, η πρώτη του δισκογραφική δουλειά ήταν γεγονός με τίτλο «Αλκοολικές οι νύχτες» και ο δίσκος έγινε διπλά πλατινένιος.

Μεγάλη επιτυχία το τραγούδι «Δεν ταιριάζετε σου λέω» το οποίο μαζί με άλλα κομμάτια όπως το «Συνοδεύομαι», «Πάμε στοίχημα θα ξαναρθείς», «Παραμυθιάζομαι» και «Λιώμα σε γκρεμό» ακούγονταν σε όλη την μπάντα των fm.

Μα για φαντάσου…

Ο Παντελής είχε πάρει φόρα και το 2014 βγάζει και νέα δισκογραφική δουλειά που επίσης έγινε πολλές φορές πλατινένια. «Πανσέληνος και κάτι» ήταν ο τίτλος και κυκλοφόρησε σε δύο μέρη. Το πρώτο τον Νοέμβριο του 2014 και το δεύτερο τον Απρίλιο του επόμενου έτους.

Τεράστιες επιτυχίες και ανάμεσά τους και ένα τραγούδι που όταν μαθεύτηκε το τραγικό νέο για την απώλειά του, έγινε ένα από τα αγαπημένα όλων: «Τα σχοινιά σου».

Δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί πως ο στίχος «μα για φαντάσου, όλα τα ρούχα μου να λείπουν απ’ τα σχοινιά σου» θα αποτελούσε σε λίγους μήνες αιτία για δάκρυα. Θα το σιγοψιθύριζαν όλοι και θα είχε αυτή την στιγμή που διαβάζετε το κείμενο  πάνω από 23 εκατομμύρια προβολές στο you tube! Γιατί κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα έφυγε τόσο γρήγορα…

Το παιδί από τη Νέα Ιωνία, που λάτρευε την ΑΕΚ και θα μπορούσε να κάνει καριέρα ως ποδοσφαιριστής αλλά δεν τον άφησε η μυοκαρδιοπάθεια από την οποία έπασχε, είχε φτάσει στο απόγειο της δόξας του και το ερώτημα ήταν πόσα ακόμη είχε να δώσει. Οι φίλοι και οι εχθροί του (σ.σ. για όλους τους ανθρώπους υπάρχει και η δεύτερη κατηγορία) δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το φαινόμενο-Παντελίδης. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως σε χρόνο ρεκόρ όχι μόνο είχε πάρει την δική του θέση στο ελληνικό πεντάγραμμο αλλά είχε προκαλέσει επανάσταση με την παρουσία του.

Συνέχιζε να γράφει για τις γυναίκες της ζωής του και για την μητέρα του (σ.σ. το «Αθηνά» είναι γι’ αυτήν) και έβλεπε τους χιλιάδες ακολούθους του να μην προτιμούν το ένα ή το άλλο τραγούδι αλλά να τα τιμούν όλα και για κάθε ένα από αυτά να έχουν να πουν κάτι.

Την ίδια ώρα άρχιζε να δίνει και δικά του τραγούδια σε άλλους καλλιτέχνες. Το «Χειρότερα» στην Ελένη Χατζίδου, το «Διαταγές» στην Αμαρυλλίδα, το «Τώρα Σέρνεσαι» στην Πάολα, το «Ναρκοπέδιο Η Ζωή  Μου» στον Γιάννη Πλούταρχο και το «Ο Καινούριος Έρωτάς Σου» στην Ειρήνη Παπαδοπούλου. Είχε ερμηνεύσει, επίσης, ένα ντουέτο με το Βασίλη Καρρά, το «Για Τον Ίδιο Άνθρωπο Μιλάμε».

Ολοι οι μεγάλοι τραγουδιστές ανυπομονούσαν για μία συνεργασία τους και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Κατερίνα Στανίση. Μία βραδιά βρέθηκε στο κέντρο που τραγουδούσε ο Παντελίδης και τον ρώτησε «Εμένα πότε θα μου γράψεις ένα τραγούδι;». Η απάντηση του Παντελή ήταν «μην βιάζεσαι όλα θα γίνουν», με την Στανίση να λέει ανταπαντά: «Ναι, αλλά γερνάω». Τελικά η μοίρα επέλεξε να μην είναι αυτή η αιτία που ο Παντελής δεν της έδωσε κάποιο τραγούδι του…

Το γραμμένο…

Ως «ένα από τα ωραιότερα τραγούδια» που έχει γράψει στη ζωή του χαρακτήριζε ο Παντελής Παντελίδης το τελευταίο του single «Της Καρδιάς Μου Το Γραμμένο», το οποίο βγήκε στον αέρα το Νοέμβριο του 2015. Αυτό ήταν ο προπομπός για τη νέα του δισκογραφική δουλειά μόνο που το… γραμμένο για τον ίδιο ήταν διαφορετικό από ότι θα περιμέναμε.

Στο απόγειο της δόξας του, λίγες ώρες πριν ξαναβγεί στις πίστες για τη νέα του επιτυχία, ο χάρος του είχε στήσει καρτέρι. Το πρωινό της 18^ης Φεβρουαρίου του 2016 θα ήταν και το τελευταίο που θα αντίκριζε ο Παντελής στον κόσμο μας.

Η είδηση του θανάτου του έπεσε σαν κεραυνός και για ημέρες ήταν το πρώτο θέμα συζήτησης παντού. Τα τραγούδια του ακούγονταν στη διαπασών στα αυτοκίνητα, στα νυχτερινά μαγαζιά και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς και τα social media είχαν βουλιάξει από τις εκδηλώσεις λατρείας των θαυμαστών του.

Η… πρεμιέρα του Παντελή δεν έγινε στο μουσικό κέντρο, αλλά σε κοινή θέα στους δρόμους της Νέας Ιωνίας. Στην τελευταία του παράσταση ήταν όλοι εκεί! Δίπλα στους δικούς του ανθρώπους που δεν μπορούσαν να πιστέψουν το κακό που τους βρήκε ήταν και άλλοι, χιλιάδες άλλοι που έδωσαν το παρών στην τελευταία του βόλτα  στον κόσμο μας.

Το μικροσκοπικό κίτρινο αυτοκινητάκι με τα μεγάλα ηχεία τριγυρνούσε παντού παίζοντας τα τραγούδια του στην διαπασών, η αγαπημένη του μπάντα τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία παίζοντας το «Γίνεται» τόσο πένθιμα που κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει εύκολα πως ήταν το ίδιο τραγούδι που ξεσήκωνε τα πλήθη όταν τραγουδούσε. Οι εικόνες θλίψης, πόνου και συγκίνησης, τα δάκρυα από γνωστούς και αγνώστους και οι στίχοι από τα τραγούδια του συμπλήρωναν το παζλ ενός λαίκού προσκυνήματος που το έχουμε συναντήσει λιγοστές φορές.

Πίνει από εκεί ψηλά…

Ένα χρόνο μετά, το «μόνο Παντέλος» έχει μετατραπεί σε «Παντελής για πάντα» και ο πόνος της μητέρας του Αθηνάς, του πατέρα Σταύρου και των αδερφών του Κωνσταντίνου και Τριαντάφυλλου είναι ανείπωτος.

Ένα χρόνο μετά, η συζήτηση και οι τσακωμοί για το πώς έγινε το τροχαίο, ποιος οδηγούσε, πόσο αλκοόλ είχαν καταναλώσει οι επιβαίνοντες και όλα τα παρόμοια, συνεχίζονται, αλλά αυτά τα αφήνουμε για τους υπεύθυνους. Εκείνοι θα βρουν την άκρη του νήματος…

Το σίγουρο είναι πως ένα χρόνο μετά, ο Παντελίδης όχι μόνο ακούγεται με την ίδια ένταση που ακούγονταν και πριν το μοιραίο, αλλά δείχνει πως αυτά που τόσο σύντομα κατάφερε είναι πάρα πολύ μεγάλα για να τα ξεθωριάσει ο χρόνος. Ηταν ένας λαϊκός τραγουδιστής που όπως έχει ειπωθεί εύστοχα όταν ανέβαινε στην πίστα γίνονταν αριστοκράτης και με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο διασκέδαζε, παρηγορούσε, ενθάρρυνε το κοινό του.

Έφυγε τόσο άδικα και γρήγορα από αυτόν τον κόσμο αλλά η φωνή του δεν πρόκειται να σβήσει! Μία φωνή που κατάφερε να «μιλήσει» στην ψυχή αυτών που τον θαύμαζαν. Μία φωνή που ενέπνευσε, παρηγόρησε, συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους που δεν τον ξεχνούν και δεν πρόκειται να τον ξεχάσουν!

Ο Παντελής, από την αρχή ως το τέλος, τα έκανε όλα γρήγορα και πλέον πίνει από ‘κεί ψηλά…