«Το ΚΦΕ, το Κίνημα Φτωχών Ελλάδας, είναι μια άμεση έκφραση δημοκρατίας, συμμετοχικής δημοκρατίας, που δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα, δεν έχουν να χάσουν τίποτα και, όσοι έχουν κάτι, δεν τους φτάνει για να ζήσουν αξιοπρεπώς, δηλαδή το 90% των Ελλήνων» αναφέρει στην Espresso.

«Αυτή η συνυπεύθυνη συμμετοχική συμπόρευση αποτελεί όχι εύκολη υπόθεση, αλλά, αν επιτευχθεί, θα είναι ό,τι πιο δίκαιο, το πιο ανθρωποκεντρικό κίνημα που έχει υπάρξει, χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς χρωματισμούς, χωρίς ταμπέλες!» τονίζει και παραδέχεται ότι το όλο εγχείρημα δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.

«Η φοβισμένη αξιοπρέπεια κάθε απλού συμπολίτη μας δεν του επιτρέπει να φανερώσει την ανάγκη για επιβίωση. Είναι δύσκολο να παραδεχτεί κάποιος τη φτώχεια του. Ξέρετε ότι στου Γκύζη, όπου μένω, οι μισοί και παραπάνω τρέφονται καθημερινά από τα συσσίτια; Ποιος βγαίνει να το δηλώσει δημόσια; Δεν δημιουργούμε το κίνημα ωραίων να έχουμε μαζικές συμμετοχές!» αναφέρει ο κ. Κοντογιαννίδης.

Στη συνέχεια της συζήτησής μας αναλύει τους στόχους του κινήματος: «Οταν δεν υπάρχει πουθενά στην κοινωνία, ειδικά στην εκπαίδευση που αποτελεί τον πυλώνα της εξέλιξης μιας χώρας, συμμετοχική διαδικασία, πώς να την πετύχουμε εμείς; Αν τα καταφέρουμε και παράλληλα βρούμε και μια νομική μορφή εκπροσώπησης, ναι, θα δώσουμε τη μάχη να μπούμε και στη Βουλή!»

«Δεν φοβάμαι τίποτα!»

Σε ερώτησή μας αν έχει σκεφτεί ότι αυτή η πρωτοβουλία του θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην καριέρα του, είναι κατηγορηματικός. «Δεν φοβάμαι τίποτα!» τονίζει και εξηγεί: «Καθένας πρέπει να παίρνει την ευθύνη των απόψεών του! Αυτός ο φόβος, που καλλιεργείται συστηματικά από τους συστηματικούς εκφοβιστικές, κρατάει τον κόσμο εγκλωβισμένο, αδρανή και σ’ αυτό το χάλι! Ως επαγγελματίας τώρα βρίσκομαι σε διαθεσιμότητα λόγω των απόψεών μου… ίσως! Εξάλλου, το Κίνημα Φτωχών Ελλάδος πρέπει να παλέψει, για να υπάρξει. Οσοι πιστοί προσέλθετε, λοιπόν, για να γίνουμε άξιοι συμπορευτές»!

Μιλώντας δε για το διαφορετικό που πρεσβεύει το κίνημα, αναφέρει: «Θα παλέψουμε το ξεπερασμένο, το αναξιόπιστο, το ψεύτικο. Θα παλέψουμε να δημιουργηθεί μια κοινωνία ανθρωποκεντρική, μια Πολιτεία που θα σέβεται τους πολίτες της, γιατί Πολιτεία θα είναι οι ίδιοι οι πολίτες και όχι κάποιοι επιτήδειοι φαντασμένοι πολιτικάντηδες, που ξεχωρίζουν τους πολίτες σε δικούς τους και μη δικούς τους. Ολοι δικοί μας είμαστε, μηδενός εξαιρουμένου και όλοι χρήσιμοι! Το να είσαι φτωχός και αδύναμος δεν είναι ντροπή… Ντροπή είναι να μην κάνεις τίποτα γι’ αυτό!»

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]