Το ρεπορτάζ ξεκινά με την περιγραφή της κατάστασης σε ένα κεντρικό ψαράδικο στο Μαραθώνα. «Έχει φτάσει μεσημέρι και το ψαράδικο είναι ακόμα άδειο. “Κανείς δεν έχει πατήσει το πόδι του” δηλώνει η ιδιοκτήτριά του Μαρία Χασώτου. “Αφού δεν έχουν έρθει ακόμα, πιθανότατα δεν θα έρθουν ποτέ. Άλλη μια μέρα με όσπρια και ζυμαρικά” προσθέτει».

Η δημοσιογράφος της DW επικαλείται την έρευνα του Transnational Institute με έδρα το Άμστερνταμ σύμφωνα με την οποία το 14% των μικρών Ελληνόπουλων παραμένει υποσιτισμένο καθώς δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε καν κάθε δεύτερη ημέρα ένα πιάτο φαγητό με κρέας, κοτόπουλο ή ψάρι.

Το ποσοστό αυτό είναι διπλάσιο από αυτό που είχε καταγραφεί το 2008 όταν ξεκίνησε, δηλαδή, η κρίση.

«Υπάρχουν σημάδια πείνας παντού. Κι εγώ αν δεν είχα άλλο τρόπο να βάλω φαγητό στο τραπέζι για τα παιδιά μου θα έψαχνα στα σκουπίδια» δηλώνει στη DW ο συνταξιούχος Γιώργος Κρικής.

Στο ρεπορτάζ σημειώνεται η πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες νοικοκυριά που βασίζονται στα εισοδήματα των παππούδων και των γιαγιάδων. «Αλλά οι συντάξεις έχουν περικοπεί 13 φορές από το 2009 αφήνοντας τις οικογένειες με δραματικά λιγότερα εισοδήματα, χωρίς πρόσβαση ούτε καν στα απαραίτητα» προστίθεται στο ρεπορτάζ.

Βάσει της έρευνας του Transnational Institute, 9% των παιδιών στην Ελλάδα δεν μπορούν να απολαύσουν τουλάχιστον ένα γεύμα με πρωτεΐνη όταν πριν την έναρξη της κρίσης το ποσοστό ήταν 4%. «Ντροπιασμένοι για να παραδεχθούν την δυσχερή κατάσταση αρκετοί οικογενειάρχες επιλέγουν να υποφέρουν στη σιωπή» γράφει η DW και παραθέτει τη μαρτυρία μιας γυναίκας από το Μαραθώνα: «Αρκετές γυναίκες στη γειτονιά μου ζητούν να τους φέρω λίγο φαγητό γιατί ντρέπονται να πάνε στο συσσίτιο. Οι Έλληνες για χρόνια έκρυβαν τα βάσανά τους, αλλά τώρα η πείνα είναι παντού. Και το χειρότερο φαίνεται να επεκτείνεται».

Η δημοσιογράφος της DW υποστηρίζει ότι υπάρχουν πολλά περιστατικά με παιδιά να λιποθυμούν στα σχολεία λόγω της πείνας. Επικαλείται, δε, μαρτυρίες δασκάλων που βλέπουν μαθητές να έρχονται στο σχολείο για μήνες τρώγοντας μόνο ρύζι. «Ορισμένα παιδιά έχουν εντοπιστεί να ψάχνουν στα σκουπίδια με άλλα να παρακαλούν συμμαθητές τους για ξεροκόμματα».

Στη DW μίλησε και ο Γιάννης Ρακόπουλος που εφοδιάζει κυλικεία σχολείων στην Αθήνα και μεταφέρει την εμπειρία του για τα χρέη των νεαρών Ελλήνων που πεινάνε. «Έχουν χάσει το λογαριασμό με τα βερεσέ που έχουν συγκεντρωθεί. Αλλά είναι αδύνατο να γυρίσεις την πλάτη σου σε ένα παιδί που κάθε μέρα επικαλείται μια δικαιολογία εκλιπαρώντας για φαγητό».

«Με τις αποταμιεύσεις να έχουν εξαφανιστεί, ορισμένοι έχουν υποχρεωθεί ακόμα και να αφήσουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα επιλέγοντας να τα επισκέπτονται δύο-τρεις φορές την εβδομάδα γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις βασικές τους ανάγκες» προσθέτει το ρεπορτάζ.

Ο πρώην ειδικός εισηγητής για το Δικαίωμα στο Φαγητό του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και μέλος της επιτροπής του ΟΗΕ για τα Οικονομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα προτείνει ότι θα πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες για την παραβίαση του δικαιώματος πρόσβασης στο φαγητό.

«Είναι απίθανό ότι οι αξιωματούχοι στην Αθήνα θα υποστηρίξουν τέτοια ενέργεια σύντομα. Από την αρχή της κρίσης οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα έχουν συναινέσει στη σκληρή λιτότητα και τα δημοσιονομικά μέτρα σε αντάλλαγμα για τα δάνεια που κράτησαν τη χώρα» καταλήγει το ρεπορτάζ της DW.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]