Ο Θανάσης Μ., όμως, βγαίνει από το Νεκροτομείο Αθηνών στο Γουδή με δάκρυα στα μάτια για τα σημάδια που του άφησαν οι φλόγες στην ψυχή. «Η φωτιά ήταν σαν πύρινος δράκος. Πέσαμε στο νερό κι ερχόταν στη θάλασσα μια βροχή από κουκουνάρια, φλεγόμενα ξύλα και τζάμια που έσπαγαν. Βουτάγαμε συνεχώς μέσα στο νερό για να καταφέρουμε να κρατηθούμε ζωντανοί».

Από το σπίτι έφυγαν τέσσερις και στις στάχτες του γύρισαν τρεις. Η μητέρα του Θανάση, στα 90 της χρόνια, βρήκε μαρτυρικό θάνατο, αφού ο ίδιος, παρότι πάλεψε σκληρά, δεν κατάφερε να τη σώσει. Ο πόνος είναι ανάμικτος με οργή για την πλήρη έλλειψη συντονισμού τα κρίσιμα λεπτά που έστειλε, όπως λέει, δεκάδες ψυχές στο θάνατο.

«Οσοι έφυγαν πέντε λεπτά νωρίτερα κατάφεραν να σωθούν. Κανείς δεν μας ενημέρωσε ότι η φωτιά πέρασε τη Μαραθώνος για να τρέξουμε να σωθούμε. Δεν είχαμε ρεύμα και από ένα ραδιοφωνάκι με μπαταρίες ακούγαμε ότι καίγεται η περιοχή Νταού Πεντέλης και ο Νέος Βουτζάς. Δεν είχαμε καμία ειδοποίηση, καμία!

»Δεν βγήκε κανείς να πει φύγετε, πηγαίνετε στις παραλίες! Δεν είχαμε καμία ενημέρωση, καμία ειδοποίηση από το κράτος. Οταν είδαμε τη φωτιά, είχε ήδη φτάσει στα 300 μέτρα και τότε αρχίσαμε να τρέχουμε. Μπήκα στο αυτοκίνητο με τη σύζυγο, το γιο μου και τη μητέρα μου και προσπάθησα να πάω προς τη θάλασσα. Στο δρόμο εγκλωβιστήκαμε και μας πρόλαβε η φωτιά. Κατέβηκα και πήγα προς την πλευρά της μητέρας μου για να την τραβήξω έξω. Ηδη καίγονταν τα πόδια μου από τον καυτό αέρα που ερχόταν. Δεν πρόλαβα να τη σώσω. Καιγόταν μπροστά στα μάτια μου και δεν πρόλαβα να της πω ούτε αντίο», λέει κλαίγοντας.

Δριμύ κατηγορώ

Το θρήνο διαδέχεται το δριμύ κατηγορώ για τις ευθύνες των αρμοδίων που τους άφησαν στη μοίρα τους. «Δεν είδαμε ούτε ένα πυροσβεστικό όχημα να προσπαθεί να σταματήσει τη φωτιά. Λίγο πριν πέσουμε στο νερό είδαμε ένα όχημα που ήταν κι αυτό μποτιλιαρισμένο με άλλα αυτοκίνητα και δεν μπορούσε να βοηθήσει», περιγράφει, προσθέτοντας: «Εχω ένα τεράστιο κενό στη μνήμη μου για το πώς φτάσαμε στην παραλία…».

Στη θάλασσα έμεινε κοντά στις τρεις ώρες με τη σύζυγο, το γιο του και άλλους περίπου σαράντα ανθρώπους που κολυμπούσαν δίπλα τους σε συνθήκες ασφυξίας από τις στάχτες και τους καπνούς. «Επεφτε πάνω μας μια πύρινη βροχή. Στο τέλος ήρθαν τα καΐκια κι άρχισαν να παίρνουν κόσμο από τη θάλασσα. Εμείς ήμασταν από τους πρώτους που φτάσαμε στη Ραφήνα αλλά κι εκεί συναντήσαμε πλήρη ανοργανωσιά. Δεν μας περίμενε κανείς να πάρει τα στοιχεία μας για να ξέρουν οι Αρχές ποιοι βγήκαν, ποιοι επέζησαν. Μόνο ένας λιμενικός υπήρχε που μας είπε να πάμε στο Λιμεναρχείο και να δηλώσουμε τα ονόματά μας».

Κρίσιμα λεπτά

Ολες οι ιστορίες φρίκης που ξετυλίγονται έξω από Νεκροτομείο Αθηνών έχουν κοινό παρονομαστή τα ελάχιστα κρίσιμα λεπτά -από πέντε έως δέκα, σύμφωνα με τις περιγραφές- που για κάποιους αποδείχθηκαν σωτήρια. Οπως λένε αυτοί που βγήκαν ζωντανοί από τη συμφορά, όσοι πρόλαβαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λίγο νωρίτερα κατάφεραν να ξεφύγουν από τις φλόγες που τους καταδίωκαν.

Σωτήρια αποδείχθηκε και η απόφαση του Γιάννη Παπαϊωάννου και της συζύγου του να διώξουν από το σπίτι τη 17χρονη κόρη τους και να τη στείλουν στη θάλασσα μέχρι οι ίδιοι να μαζέψουν τα πράγματά τους. Στη συνέχεια μοιράστηκαν με τους γείτονες σε δύο αυτοκίνητα αναζητώντας οδό διαφυγής, αλλά τους πρόλαβε η φωτιά. Η σορός του πατέρα βρέθηκε απανθρακωμένη στο ένα αυτοκίνητο στην οδό Ειρήνης, όπως μας λέει ο αδελφός του, που έφτασε στο νεκροτομείο για τη διαδικασία της ταυτοποίησης. «Η μικρή σώθηκε, αλλά ο αδελφός μου δεν τα κατάφερε και η γυναίκα του νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική του Θριάσειου Νοσοκομείου», συμπληρώνει.

Στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία στο Γουδή έφτασε και μια γυναίκα από το Βέλγιο για την ταυτοποίηση του αδελφού της που είχε βρεθεί στο Μάτι για διακοπές με τον 13χρονο γιο του. Ο άτυχος Βέλγος ήταν μέλος ενός γκρουπ 31 τουριστών που παραθέριζε στην περιοχή και πνίγηκε στην προσπάθειά του να γλιτώσει από τις φλόγες. Ο γιος του είχε μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Παίδων απ’ όπου πήρε εξιτήριο και θα γυρίσει με τη θεία του στη χώρα του.

Κανένα σημείο ζωής δεν έχει δώσει μετά τη φωτιά η 55χρονη Ελένη Σαρίεβα. «Είχε πάει στο Μάτι για μπάνιο με μια φίλη της. Οταν είδαν τη φωτιά, έφυγαν η κάθε μια με το αυτοκίνητό της. Η φίλη της βρέθηκε σώα με εγκαύματα, αλλά η Ελένη δεν έχει βρεθεί παρότι το αυτοκίνητό της εντοπίστηκε άθικτο», λέει η αδελφή της Μαρία που έδωσε δείγμα για εξέταση DNA.

Τρόπο να ανακαλέσει στο κινητό της την τελευταία συνομιλία της με την αγνοούμενη Στέλλα Χριστοφίδου αναζητεί εν τω μεταξύ μια στενή της φίλη. «Με πήρε τηλέφωνο την ώρα της φωτιάς, αλλά φύσαγε πολύ και δεν άκουγα τι μου έλεγε. Θέλω να βρω αν μπορώ να ανακαλέσω τη συνομιλία από την εταιρία κινητής τηλεφωνίας», αναφέρει.

Καταφθάνουν νεκροτόμοι από άλλες πόλεις

Η διαδικασία της ιατροδικαστικής διερεύνησης των σορών των θυμάτων συνεχίζεται με ταχείς ρυθμούς από ομάδα ιατροδικαστών, ενώ έφτασαν για ενίσχυση και νεκροτόμοι από άλλες πόλεις.

Στο μεγαλύτερο ποσοστό, όπως αναφέρουν οι ιατροδικαστές στον Ελεύθερο Τύπο, οι θάνατοι προήλθαν από εγκαύματα και οι υπόλοιποι από πνιγμό.

Το Νεκροτομείο Αθηνών πολιορκούν εκτός από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και διεθνή δίκτυα, όπως το Reuters, το Associated Press και η ιταλική RAI, που καταγράφουν λεπτό προς λεπτό τις εξελίξεις. Ηδη έχουν ταυτοποιηθεί οι πρώτες σοροί με τη μέθοδο του DNA και από σήμερα -όπως τουλάχιστον ενημερώθηκαν οι συγγενείς- θα αρχίσει η διαδικασία απόδοσής τους στους συγγενείς για να ξεκινήσουν οι κηδείες.

Μεταξύ των θυμάτων που έχουν ταυτοποιηθεί είναι και η 13χρονη Εβίτα Φύτρου, αλλά η κηδεία της δεν έχει προγραμματιστεί, καθώς δεν έχουν ταυτοποιηθεί ακόμα ο πατέρας της Γρηγόρης και ο αδελφός της Αντρέας που χάθηκαν στη φωτιά.

Η τραγική μητέρα που είδε σε ένα απόγευμα όλη τη ζωή της να γίνεται στάχτη, μέχρι χθες έστελνε συγγενείς με τις φωτογραφίες του συζύγου και του γιου της στα νοσοκομεία, με την ελπίδα ότι μπορεί να έχει συμβεί κάποιο θαύμα.

Επίσης, στις σορούς που έχουν ταυτοποιηθεί είναι της 73χρονης Βασιλικής Παλιούρα που πνίγηκε στην Αργυρή Ακτή, του Νίκου Χατζοπούλου 84 ετών και του ιερέα Σπυρίδωνα Παπαποστόλου, που επίσης πνίγηκε στην προσπάθειά του να βρει σωτηρία στο νερό.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]