Μια από τις τραγικές φιγούρες ήταν ο Θανάσης Μωραΐτης, ο οποίος ζει μόνιμα στο Μάτι επί 48 χρόνια.

Ο κ.  Μωραΐτης πήγε για να δώσει DNA για την ταυτοποίηση της νεκρής μητέρας του.

Με λυγμούς περιέγραψε ότι την κρίσιμη ώρα, που η φωτιά ήταν προ των πυλών, βρέθηκε στο τεράστιο δίλημμα να επιλέξει στο αν θα σώσει τη μητέρα του ή τη σύζυγό του και το παιδί του.

«Όλα έγιναν σε ένα λεπτό, δεν είχα κανένα περιθώριο επιλογής. Η μητέρα μου ήταν ανήμπορη να μετακινηθεί, ήταν 90 χρονών», είπε ο κ. Μωραΐτης, ψελλίζοντας με λυγμούς στην κάμερα «άφησα τη μητέρα μου να καεί»…

Όπως περιέγραψε, πήγε με την οικογένειά του στα Κόκκινο Λιμανάκι και έμειναν επί δυόμιση ώρες στη θάλασσα πριν τους περισυλλέξει ιδιώτης.

Την συγκλονιστική του ιστορία μετέφερε και η δημοσιογράφος του Alpha.

«Πριν από λίγο ήρθε ένας άνθρωπος, ο οποίος είδε τη μητέρα του να καίγεται μπροστά στα μάτια του -90 χρονών η μητέρα του. Ο άνθρωπος αυτός είχε πάει διακοπές μαζί με τη σύζυγό του, τον 19χρονο γιο του και την 90χρονη μητέρα του. Κατάλαβαν πολύ αργά τη φωτιά. Όταν την αντιλήφθηκαν η φωτιά ήταν στην ουσία δίπλα τους. Προσπάθησε ο άνθρωπος να τους βάλει όλους μαζί στο αυτοκίνητο να φύγουν, η φωτιά τους είχε κυκλώσει… Προσπάθησε να βγάλει τη μητέρα του έξω από το αυτοκίνητο, ο ίδιος κάηκε, έχει εγκαύματα, προσπαθώντας να την βγάλει. Είδε ότι δεν μπορούσε να τα καταφέρει, η μητέρα του δεν μπορούσε να περπατήσει, δεν μπορούσε να τρέχει μαζί τους και όπως μας είπε χαρακτηριστικά: «Δεν πρόλαβα να της πω ούτε αντίο, έφευγα και την έβλεπα να καίγεται»! Είναι συγκλονιστικές οι μαρτυρίες…», είπε «παγωμένη» η Ελένη Λαζάρου.

Δραματικές είναι οι περιγραφές των επιζώντων που νοσηλεύονται σε νοσοκομείο της Αθήνας και αποκαλύπτουν τα όσα έζησαν τις δραματικές εκείνες ώρες στο Μάτι, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του ο Guardian.

«Ο πόνος, ο πόνος… Όλοι πονάμε, αλλά κανείς δεν θα το μάθει ποτέ», ανέφερε η 67χρονη Μαρία Διονυσιώτη.

Σε μόλις 48 ώρες, η κ. Διονυσιώτη έχασε το έξι μηνών εγγόνι της, δύο από τα ξαδέρφια της, τα παιδιά τους και όλη της την περιουσία, ενώ την ίδια στιγμή η κόρη της Μαργαρίτα μάχεται για τη ζωή της. «Ο εγγονός μου ήταν έξι μηνών. Πέθανε στα χέρια της Μαργαρίτας και τώρα αυτή βρίσκεται στη μονάδα εντατικής θεραπείας», είπε περιτριγυρισμένη από συγγενείς και φίλους στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός

«Τους βρήκαμε και τους δύο μέσα στη θάλασσα περίπου πέντε ώρες μετά που κατέβηκε η πυρκαγιά στο Μάτι», ανέφερε.

«Ο Θεός δεν μπορεί να μας δώσει τις λέξεις να περιγράψουμε αυτά τα πράγματα» είπε η κ. Διανυσιώτη, η οποία επέζησε από την πυρκαγιά επειδή έφυγε για να πάει με τον άντρα της στο γιατρό στην Αθήνα.
«Το σπίτι μου κάηκε, το σπίτι της κόρης μου επίσης έγινε στάχτη, όμως ειλικρινά αυτό δεν είναι τίποτα» συνέχισε.

«Η κόρη του ξαδέρφου μου Γρηγόρη, ήταν 13 χρονών και πήδηξε από το γκρεμό. Ο άλλος μου ξάδερφος, ο Μιχάλης, πέθανε στο αυτοκίνητό του με τη γυναίκα του και την κόρη του. Αρκετά μέλη της οικογένειάς μου αγνοούνται. Πείτε μου εσείς: Υπάρχουν λόγια να το περιγράψουν αυτό; Μπορεί η ανθρώπινη ψυχή να αντέξει τέτοια πράγματα;», είπε συντετριμμένη,

«Αυτή είναι η Ελλάδα της λιτότητας» ανέφερε μία άλλη γυναίκα, η Κλεοπάτρα Φωτοπούλου, η οποία πήγε στον Ευαγγελισμό για να στηρίξει την κ. Διονυσιώτη. «Γνωρίζω τόσους ανθρώπους οι οποίοι αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και δεν έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν καθαρά από κλαδιά και χόρτα τα ακίνητά τους και υποψιάζομαι ότι και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους χάθηκαν» ανέφερε.

Μια κάτοικος της περιοχής που κατάφερε να διαφύγει μιλά στην κάμερα και περιγράφει τον πανικό και τον τρόμο ενώ καταγγέλλει ολιγωρία των αρχών και πολύ κακό συντονισμό.

«Οι φωτιές ήταν από παντού. Μπήκαμε στη θάλασσα. Ουρλιάζαμε. Πέντε ώρες έμειναν τα παιδιά στη θάλασσα να περιμένουν και πέρασε το πλοίο. Ένας άγιος άνθρωπος τα έσωσε. Λιποθυμούσαν άνθρωποι δίπλα μας, μαμάδες, παιδιά, δεν ξέραμε τι μας γίνεται, εκσφενδονίζονταν πράγματα. Βάζαμε τα κεφάλια μέσα στο νερό», λέει. Τη ρωτάνε αν είχαν οδηγίες και αν κάποιος βρέθηκε εκεί να τους βοηθήσει ή να τους καθοδηγήσει. «Τι λέτε; Ποια καθοδήγηση; Ο κόσμος μόνος του προσπαθούσε να σωθεί. Ο μόνος συντονισμός ήταν ένα περιπολικό που έκλεισε τη Μαραθώνος και έστελνε τον κόσμο προς τα κάτω. Ο κόσμος καιγόταν μέσα στα αμάξια του».

«Εσείς από την κρίση σας τη νομίζετε πως ήταν σωστός ο σχεδιασμός; Δεν έχει βγει ούτε ένας υπεύθυνος να μας πει ποιο ήταν το σχέδιο, ποιος είναι ο υπεύθυνος του σχεδιασμού της Αστυνομίας που μπλόκαρε εκεί τον δρόμο, τι έγινε; Γιατί μας στείλανε και μας έκαψαν σαν τα ποντίκια, ήμασταν μέσα στη θάλασσα, καιγόμασταν και πνιγόμασταν. Λιποθυμούσαν άνθρωποι δίπλα μας, μαμάδες, παιδιά, δεν ξέραμε τι μας γίνεται. Δεν μπορείτε να το συνειδητοποιήσετε. Ούρλιαζα και έψαχνα τα παιδιά μου», λέει η κάτοικος.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]