Για ακόμη μια φορά ισχυρίστηκε ότι πήγε μόνος του στο νεκροταφείο και ότι κάποιο άλλο άτομο τον περίμενε σε κοντινή πεζογέφυρα για να πάρει τη τσάντα της Ζέμπερη, αφότου εκείνος θα την έκλεβε.

Επέμεινε ότι δεν ήταν εκείνος που δολοφόνησε την νεαρή εφοριακό, χωρίς όμως παράλληλα να διασαφηνίζει ποιος ήταν εκείνος που διέπραξε το έγκλημα. Σύμφωνα με την εκδοχή των γεγονότων που παρουσίασε εκείνος τραυμάτισε «κατά λάθος» το θύμα στο πρόσωπο και στο χέρι και υποστήριξε ότι το αίμα του βρέθηκε στις χαρτοπετσέτες γιατί σκουπίστηκε μετά τον τραυματισμό του καθώς προσπάθούσε να διαφύγει. Αναφορικά με την τσάντα της νεαρής κοπέλας, δήλωσε στην Αγγελική Νικολούλη ότι την πέταξε σε ένα χωράφι με χόρτα.

«Θα θυσίαζαν την κόρη μου σε τελετή αν δεν γινόταν η «δουλειά»…»

«Πριν πέντε μήνες ήθελα να πέσω στα πόδια σας να σας παρακαλέσω να βρεθούν οι μάρτυρες που είχαν τρομοκρατηθεί… Τώρα έχει περάσει πολύς καιρός…» δήλωσε ο δράστης, από τις φυλακές Δομοκού, όπου κρατείται.

Σε ερώτηση της Αγγελικής Νικολούλη γιατί δεν μίλησε από την αρχή στην Αστυνομία για όσα ισχυρίστηκε αργότερα, δήλωσε χαρακτηριστικά:

«Δεν μίλησα γιατί με απειλούσαν πως θα θυσίαζαν σε σατανιστική τελετή την δεκατριάχρονη κόρη μου. Αυτός ο «Χάρης» με απειλούσε που έφερνε στο σπίτι μου τα φάρμακα που είχα ανάγκη… Ήθελε οπωσδήποτε να γίνει η «δουλειά» με τη Ζέμπερη….».

Όταν η δημοσιογράφος επέμεινε να μάθει ποιος είναι στην πραγματικότητα ο «Χάρης», ο Σοροπίδης απέφυγε να της απαντήσει. Αρκέστηκε να της πει πως θα της στείλει το υπόμνημα που παρέδωσε στον ανακριτή, με λεπτομέρειες για τα πρόσωπα που αναφέρει.

«Το Ανθρωποκτονιών να βρει το ντοκουμέντο…»

«Αφού δεν γνωρίζατε την κοπέλα όπως λέτε, γιατί τόσο μένος, τόσες μαχαιριές για μια κλοπή;» τον ρώτησε στη συνέχεια η δημοσιογράφος.

«Δεν τη μαχαίρωσα εγώ. Δεν την είδα την κοπέλα. Ήταν σκυμμένη. Αν την είχα δει θα είχα φύγει, δεν θα είχε γίνει….! Μόνο τα χερούλια της τσάντας είδα. Πήγα να πάρω τη τσάντα και τότε εμφανίστηκε από πίσω η κοπέλα, όταν πήγα να φύγω…» απάντησε ο Σοροπίδης.

«Και τότε το αίμα σας πως βρέθηκε στην χαρτοπετσέτα αφού δεν της επιτεθήκατε με το μαχαίρι»;

«Σκούπισα τα χέρια μου την ώρα που έφυγα…»

«Άρα τους βλέπατε αυτούς που μαχαίρωσαν τη Δώρα, είχατε πάει μαζί».

«Όχι όχι, εγώ την τραυμάτισα άθελα μου στο χέρι και στο πρόσωπο κι όπως γύρισα, μάτωσε το χέρι μου».

«Δεν μου τα λέτε καλά…»

«Από μένα η κοπέλα κυρία Νικολούλη σηκώθηκε κι έφυγε…»

«Μαχαιρωμένη έφυγε όμως κύριε Σοροπίδη…»

«Ναι στο χέρι και στο πρόσωπο… Τις μαχαιριές τις έφαγε από αυτούς που ήθελαν να τη βγάλουν απ΄τη μέση…»

«Από την έρευνα μου έχω άλλα στοιχεία. Μήπως κάτι σας φοβίζει και δεν λέτε την αλήθεια»;

«Όχι δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Κι όταν θα βγει η αλήθεια κανείς δεν θα έχει τα μούτρα να μου πει κάτι…»

«Εμένα σαν Αγγελική δεν με έχετε πείσει. Θα έπρεπε να υπάρχει ένα ντοκουμέντο για όσα ισχυρίζεστε».

«Το ντοκουμέντο να το βρει το τμήμα Ανθρωποκτονιών…»

Τι αποκάλυψε η μητέρα της

Παράλληλα, η μητέρα της Ζέμπερη αποκάλυψε στην τηλεοπτική εκπομπή τα εξής:

Ότι η κόρη της είχε εκμυστηρευτεί σε εκείνην ότι μια υπόθεση που χειριζόταν στην εφορία όπου εργαζόταν, είχε σβηστεί από τα αρχεία του υπολογιστή της. Από τότε η άτυχη κοπέλα μετέφερε καθημερινά στη τσάντα της αποθηκευτικά USB στικάκια.

Η τραγική ειρωνεία; Μία μέρα πριν δολοφονηθεί είχε εμπιστευθεί στους δικούς της ότι σε περίπτωση που της συνέβαινε κάτι, είχε φυλάξει κάποια χαρτονομίσματα σε ένα βιβλίο, συμπεριλαμβανομένων των κωδικών των τραπεζικών της λογαριασμών και του κινητού της τηλεφώνου.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]