Όπως σχολιάζουν από την ΠΟΕΔΗΝ με αφορμή τη διάταξη για την καθήλωση ψυχικά πασχόντων, “η έλλειψη προσωπικού των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων και των ψυχιατρικών τμημάτων των Γενικών Νοσοκομείων είναι τραγικές. Τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία σηκώνουν κατά 80% το βάρος της Δημόσιας Ψυχικής Υγείας. Λόγω της οικονομικής κρίσης η ζήτηση ημέρα με την ημέρα αυξάνεται. Οι εισαγωγές στα τρία μεγάλα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία το 2011 ήταν 7.000 ασθενείς εκ των οποίων 4.000 ασθενείς ήταν με εισαγγελική παραγγελία για εγκλεισμό”.

Το έτος 2017 εισήχθησαν 10.000 ασθενείς εκ των οποίων οι 6.000 με εισαγγελική παραγγελία για εγκλεισμό. Λόγω έλλειψης ειδικών μονάδων στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία με εισαγγελική παραγγελία για εγκλεισμό, εισάγονται περιστατικά χωρίς να διαθέτουν την υποδομή νοσηλείας και φιλοξενίας. Προνοιακά περιστατικά (νοητική υστέρηση κλπ.) τοξικομανείς, άτομα του άρθρου 69 του ποινικού κώδικα που έχουν διαπράξει σοβαρά ποινικά αδικήματα.

Διαβάστε τι αναφέρει η ΠΟΕΔΗΝ:

Άστεγοι, άνεργοι που έχουν χάσει τα πάντα προκαλούν εκουσίως φασαρίες για να παρέμβει η αστυνομία. Οδηγούνται στον Εισαγγελέα και με εισαγγελική παραγγελία εισάγονται στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία σε τμήματα οξέων περιστατικών και έτσι εξασφαλίζουν στέγη, φαγητό και φάρμακα.

Οι κλίνες οξέων περιστατικών είναι λιγότερες των αναγκών. Γι’ αυτό και τα τμήματα οξέων περιστατικών των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων και των Γενικών Νοσοκομείων αναπτύσσουν σε κάθε εφημερία πολλά ράντζα.

Τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία στην ιδεοληψία των εκάστοτε κυβερνήσεων για κατάργησή τους δεν προσέλαβαν υπαλλήλους με βάση τις αυξανόμενες εισαγωγές και υπηρεσίες που ανέπτυξαν την τελευταία 10ετία. Μόνο αθρόες αποχωρήσεις έχουμε.

Το προσωπικό μειώθηκε κατά 30% την τελευταία 10ετία. Οι κενές οργανικές θέσεις σήμερα υπερβαίνουν το 60%.

Νοσηλευτικά τμήμα οξέων περιστατικών των 30 – 40 ασθενών που οι περισσότεροι εξ’ αυτών εισάγονται με εισαγγελική παραγγελία για εγκλεισμό καλύπτονται από μία Νοσηλεύτρια ή στην καλύτερη περίπτωση δύο Νοσηλεύτριες.

Οι ασθενείς με εισαγγελική εντολή εισάγονται με χειροπέδες συνοδεία τριών αστυνομικών και νοσηλεύονται από μία Νοσηλεύτρια σε κλινική 30 – 40 μαζί. Με βάση τα διεθνή στάνταρ θα έπρεπε να είναι 10 Νοσηλευτές τη βάρδια. Κατά τη σωματική έρευνα που υπόκεινται οι ασθενείς την ώρα της εισαγωγής τους έχουν βρεθεί να φέρνουν μαζί τους κρυμμένα πιστόλια, μαχαίρια και άλλα αιχμηρά αντικείμενα. Ως εκ τούτω είναι επικίνδυνοι για τους άλλους ασθενείς και το προσωπικό.

Ασθενείς έβαλαν φωτιές με αποτέλεσμα να χαθούν ζωές ασθενών. Τραυματίστηκαν σοβαρά Νοσηλευτές από επιθέσεις και ξυλοδαρμούς που δέχονται από διεγερτικούς ασθενείς.

Το προσωπικό και οι ασθενείς είναι εκτεθειμένοι σε κίνδυνο. Ασθενείς προβαίνουν σε απίστευτες αυτοκαταστροφικές πράξεις. Στον περιβάλλοντα χώρο τοξικομανείς ασθενείς και επισκέπτες επιδιώκουν να κάνουν διακίνηση ναρκωτικών.

Όλα αυτά προκαλούνται εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού και από τα ελλειπή μέτρα ασφαλείας (έλλειψη πυρασφάλειας, έλλειψη ειδικών απομονώσεων, έλλειψη φύλαξης κ.α.). Ποινικοποιείται η δουλειά των Νοσηλευτών και των γιατρών.

Συχνά οδηγούνται νοσηλευτές και γιατροί χωρίς να φταίνε ως κατηγορούμενοι στα Δικαστήρια γιατί δεν κατάφεραν να προστατέψουν τις ζωές των ασθενών. Πως ένας Νοσηλευτής να το πράξει με 40 ασθενείς;

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ατόμων με ψυχικές διαταραχές ορίζει ότι η καθήλωση είναι ακραία θεραπευτική πράξη που εφαρμόζεται με ιατρική εντολή για την αποφυγή βαριάς σωματικής βλάβης των ασθενών, του προσωπικού ή τρίτων.

Η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά σπάνια αποτελεί ένδειξη καθήλωσης ή απομόνωσης και συνιστάται η συνεχής παρακολούθηση του ασθενούς προς αποφυγή της.

Με τι προσωπικό να γίνει η παρακολούθηση;
Η απομόνωση ή η καθήλωση λέει η Επιτροπή πρέπει να διαρκεί μικρό χρονικό διάστημα (ώρες) σε περιπτώσεις δε που είναι αναγκαία η συνέχισή της πάνω από 12 ώρες μέσα σε ένα 48ωρο, πρέπει να μεσολαβεί ανεξάρτητη εποπτεία.

Στις περιπτώσεις αυτές απαραίτητη είναι η επανεκτίμηση του θεραπευτικού σχεδίου.

Η καθήλωση ορίζει η Επιτροπή ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ατόμων με ψυχικές διαταραχές πρέπει να αποτελεί μέρος ενός συνολικού Σχεδίου θεραπείας και αντιμετώπισης των ασθενών που πρέπει να αποφασίζεται ταυτόχρονα με την απόφαση καθήλωσης.

Πότε να προλάβουν ένας γιατρός και ο ένας νοσηλευτής σε κάθε τμήμα να φτιάξουν θεραπευτικό σχέδιο με τόσο μεγάλο πλήθος εισαγωγών σε κάθε εφημερία. Σε κάθε εφημερία 30 – 50 ασθενείς εισάγονται στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία. Εξ’ αυτών οι 20 – 30 είναι με εισαγγελική εντολή και έρχονται με χειροπέδες συνοδεία αστυνομικών.

Λόγω έλλειψης προσωπικού στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία, δυστυχώς καθηλώνονται ασθενείς που δεν θα έπρεπε και οι οποίοι θα μπορούσαν να αντιμετωπίζονται με συνεχή παρακολούθηση. Ασθενείς με αυτοκτονικό ιδεασμό, ανοϊκοί, Αυτοκαταστροφικοί, Διεγερτικοί που θέλουν να εκτονώνονται, πυρομανείς, ετεροκαταστροφικοί γιατί καθηλώνονται, ενώ χρειάζονται άλλη αντιμετώπιση;

Καθηλώνονται επειδή δεν υπάρχει προσωπικό και δεν είναι δυνατή η συνεχής επιτήρησή τους.
Αυτή είναι δυστυχώς η κατάσταση.

Αναφέρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Υπήρξε ασθενής ονόματι Κ…. ανοϊκός, πυρομανής και αυτοκαταστροφικός που νοσηλεύτηκε πολλές φορές στα Νοσοκομεία ΔΑΦΝΙ – ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ και σε Γενικό Νοσοκομείο για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ήταν μόνιμα σχεδόν καθηλωμένος στο κρεβάτι του. Όταν λυνόταν έβαζε φωτιές και προέβαινε σε καταστροφές στα νοσηλευτικά τμήματα. Κινδύνεψαν ζωές ασθενών και προσωπικού από τις φωτιές που έβαλε.

Νοσηλεύτηκε στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία κατόπιν εισαγγελικής εντολής για εγκλεισμό η οποία προκλήθηκε από Ξενώνα Ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης παρ’ ότι ήταν Ειδική Μονάδα φιλοξενίας του εν λόγω ασθενή.

Ξενώνες φιλοξενίας τέτοιων περιστατικών απαγορεύεται να προκαλούν εισαγγελική παραγγελία για νοσηλευόμενο ασθενή. Παρά ταύτα όταν αντέδρασε το Σωματείο Εργαζομένων του ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟΥ στην εκ νέου εισαγωγή του στο Δρομοκαϊτειο επειδή είχε καταστρέψει δύο τμήματα οξέων και από τις φωτιές κινδύνεψαν ασθενείς κατέληξαν τα μέλη της Διοίκησης του Σωματείου κατηγορημένοι στα Δικαστήρια, γιατί επεδίωκαν καλύτερες συνθήκες νοσηλείας του εν λόγω ασθενούς. Ο Ξενώνας τον έδιωξε για να τον ξεφορτωθεί. Αυτή είναι η κατάσταση.

Σας κοινοποιούμε τις αποφάσεις της Επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων ατόμων με ψυχικές διαταραχές και το υπόδειγμα υπόδειγμα πρωτοκόλλου περιορισμού ασθενών.

Εφαρμόζεται; Ασφαλώς όχι.

Γιατί δεν εφαρμόζεται; Δεν υπάρχει προσωπικό».

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]