Αναλυτικά:

Από το ξεκίνημα της απεργίας πείνας που κάνουμε η συντρόφισσα Ρούπα κι εγώ σηκώνοντας ουσιαστικά το βάρος του αγώνα ενάντια στο άρθρο 11 του νέου σωφρονιστικού κώδικα με το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ επαναφέρει τις φυλακές τύπου Γ΄, δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο το κράτος αλλά και πισώπλατα μαχαιρώματα κάποιων κομισάριων της αυτοδιoριζόμενης επιτροπής αγώνα οι οποίοι υπογείως και όχι δημοσίως διαδίδουν εκτός και εντός φυλακής ότι βρίσκομαι εθελοντικά στην απομόνωση.

Ήδη έχουμε αναφερθεί από το καλοκαίρι για το πώς βρέθηκα στην απομόνωση για το οποίο αφορμή στάθηκε το επεισόδιο που δημιούργησε εναντίον μου ένας μετανοημένος, πρώην μέλος του Επαναστατικού Αγώνα στις 30 Ιουνίου σε συνεδρίαση του εφετείου της 1ης δίκης εναντίον της οργάνωσης. Μετά το επεισόδιο και αφού ήμουν 8 ώρες στα κρατητήρια των δικαστηρίων ο μετανοημένος γυρνώντας στην πτέρυγα μαζί με 3 άλλους κρατούμενους της Α΄θέσης του υπογείου, έναν της 17Ν, έναν μηδενιστή και έναν ποινικό που είναι κατηγορούμενος στην υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, πέταξαν τα πράγματά μου από το κελί και ζήτησαν από την υπηρεσία της φυλακής να με απομακρύνουν από την πτέρυγα, κάτι που οι ίδιοι δεν το διέψευσαν διόλου.

Όλως ‘‘τυχαίως’’ 3 μέρες πριν, στις 27 Ιουνίου 2 άτομα οι οποίοι κατά σύμπτωση είναι κάποιοι από τους σημερινούς κομισάριους της επιτροπής αγώνα και όπου ο ένας από τους δύο διαδίδει αυτές τις χυδαιότητες περί εθελοντικής μου απομόνωσης, έφυγαν από το υπόγειο του παραρτήματος κατόπιν συνεννοήσεως με τη φυλακή και το Υπουργείο και επέστρεψαν στην Α΄πτέρυγα κάτι που αρχικά θέλανε να το κρατήσουνε κρυφό από το χώρο. Το επεισόδιο στις 30 Ιουνίου και η απαίτηση να με απομακρύνει η υπηρεσία από το υπόγειο, ήταν κανονισμένο από μέρες.

Να επισημάνω ότι το ποιος κρατείται, φεύγει ή παραμένει στο υπόγειο του παραρτήματος, αυτό γίνεται με εντολή του Υπουργείου και όχι της φυλακής.

Αρχικά, οι υπεύθυνοι της φυλακής είχαν σκοπό να με μεταφέρουν απέναντι στις ανδρικές φυλακές όμως εγώ τους είπα ότι θέλω να γυρίσω στην πτέρυγα και να ξεκαθαρίσω με τον μετανοημένο αυτά που έγιναν στο δικαστήριο.
Με απόφαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης και προσωπικά του γραμματέα Δουλάμη όπως οι ίδιοι οι υπεύθυνοι της φυλακής μου είπαν, με γύρισαν εκεί που ήμουν στο ίδιο κελί της Β΄θέσης εδώ και 2,5 χρόνια, μόνο που η Β΄και η Α΄θέση διαχωρίστηκαν μεταξύ τους και έμεινα πλήρως απομονωμένος. Τις πρώτες μέρες δεν είχα καν προαυλισμό ενώ όταν διαμόρφωσαν ένα πολύ μικρό προαύλιο, η εντολή της φυλακής ήταν να βγαίνει μαζί μου στο προαύλιο και ο δεσμοφύλακας βάρδιας και να με ακολουθεί όπου είμαι.

Ασχέτως λοιπόν από το τι ήθελε η φυλακή και άσχετα από το ότι εγώ ήθελα απλώς να γυρίσω στην πτέρυγα όχι φυσικά σε απομόνωση, η εντολή για την πλήρη απομόνωσή μου δόθηκε από τον γραμματέα του Υπουργείου Δουλάμη ο οποίος όπως μου είπαν οι ίδιοι οι δεσμοφύλακες τους είπε ότι προέχει να παραμείνω πάση θυσία στην απομόνωση της Β΄θέσης και στις ενστάσεις της φυλακής ότι δεν έχουν υπαλλήλους για ένα άτομο, τους απάντησε να κόψουν το λαιμό τους να βρούνε.

Αυτή είναι λοιπόν η εθελοντική απομόνωσή μου που τόσο χυδαία διαδίδουν κάποιοι κομισάριοι της επιτροπής αγώνα.

Οι ‘‘αγωνιστές’’ της Α΄θέσης πέραν του μετανοημένου που ήταν φανερό ποιο ήταν το πρόβλημα μαζί μου ακριβώς γιατί είναι μετανοημένος, δεν είχαν τα κότσια να μου πούνε κατά πρόσωπο τι πρόβλημα είχαν μαζί μου, πολιτικό ή άλλο και έβαλαν τη φυλακή, για να λύσουν τις όποιες διαφορές τους μαζί μου, δείχνοντας το πολιτικό τους ήθος και το πόσο αξιοπρεπείς είναι.

Όλος αυτός ο εσμός των ‘‘αγωνιστών’’ κρατουμένων μαζί με κομμάτια του χώρου όπως αυτοί που ήρθαν στο δικαστήριο στις 30 Ιουνίου για να συμπαρασταθούν στο μετανοημένο πρώην μέλος του Επαναστατικού Αγώνα – κάποιος μάλιστα της Ταξικής Αντεπίθεσης πήγε και μάρτυρας υπεράσπισης στον μετανοημένο – προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στο κράτος και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, έτσι ώστε να επαναφέρουν τις φυλακές τύπου Γ΄ άτυπα με την πλήρη απομόνωσή μου και να προσπαθήσουν να τις νομιμοποιήσουν τώρα με το άρθρο 11 του νέου σωφρονιστικού κώδικα που είναι φωτογραφική διάταξη και για τη συντρόφισσα Ρούπα αφού αναφέρει ότι οι οργανωτές αποδράσεων θα κρατούνται σε χώρους ατομικής ή ομαδικής απομόνωσης.

Το ότι διαδίδουν ότι τάχα εγώ εθελοντικά είμαι στην απομόνωση δεν το αρνήθηκαν όταν στη Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα στις 24 Νοεμβρίου όπου η συντρόφισσα Ρούπα κατήγγειλε συγκεκριμένα άτομα ονομαστικά της επιτροπής αγώνα για τις χυδαιότητες αυτές, όταν μίλησε μέλος της επιτροπής αγώνα των γυναικείων φυλακών η οποία και αυτή διαδίδει αυτούς τους ισχυρισμούς και κατονομάστηκε, το επιβεβαίωσε επικαλούμενη το μετανοημένο πρώην μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, ο οποίος πρώτος το καλοκαίρι ανάμεσα σε όλες τις άλλες αθλιότητες και τα ψέμματα που έγραψε, είπε ότι εθελοντικά παρέμεινα στην απομόνωση. Στη συνεδρίαση της 5ης Ιουλίου μάλιστα,δήλωσε ότι είμαι ανεπιθύμητος σε όλες τις πτέρυγες του Κορυδαλλού.

Γενικότερα η επιτροπή αγώνα η οποία είναι ένα ζήτημα κάτω από ποιες διαδικασίες συστάθηκε, από την αρχή που ξεκινήσαμε την απεργία πείνας κινήθηκε ανταγωνιστικά και υπονομευτικά απέναντί μας.
Όταν συστάθηκε η Συνέλευση Αλληλεγγύης για το νέο σωφρονιστικό κώδικα, έβαλαν ζήτημα διαχωρισμού και διακριτότητας των αιτημάτων των δικών τους έναντι των δικών μας όμως η συνέλευση, απέρριψε αυτό το διαχωρισμό.

Έτσι προφανώς αντιλαμβάνονται την έννοια της αλληλεγγύης και με αυτόν τον τρόπο μας ανταποδίδουν την αλληλεγγύη που έχουμε εκφράσει για αυτούς.

Για όσους έχουν κοντή μνήμη, να υπενθυμίσω ότι όταν έκανα την πρόταση για τη δημιουργία της συνέλευσης Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους το 2014 όπου ουσιαστικά πρότεινα να μην υπάρχει κανένας διαχωρισμός απέναντί τους σε μια εποχή κιόλας που ένα μεγάλο κομμάτι του χώρου τους είχε ξεγραμμένους, εγώ προσωπικά δέχτηκα υπογείως πόλεμο για την στάση μου αυτή από αυτά τα κομμάτια του χώρου και από μερίδα κρατουμένων (β) πρώην ΔΑΚ που θέλανε έναν διαχωρισμό απέναντί τους και να τους αποκλείσουνε.

Όταν έγινε η απεργία πείνας του 2015 ήμουν ο μόνος κρατούμενος που έλεγε ότι δεν έπρεπε να υπάρχει διαχωρισμός και διακριτότητα στα ‘‘προσωποκεντρικά’’ αιτήματά τους που αφορούσαν τις προφυλακίσεις συγγενών τους και σε μια στιγμή μάλιστα που κάποιοι από αυτούς είχαν φτάσει στα όριά τους λόγω της απεργίας.
Και η Ρούπα είχε εκφραστεί σε κείμενό της κατά των διαχωρισμών αυτών. Τώρα αυτούς τους διαχωρισμούς που τότε επιχειρούσαν άλλοι γι’ αυτούς επιχειρούν να τον κάνουν για εμάς.

Έτσι αντιλαμβάνονται προφανώς την αμοιβαιότητα της αλληλεγγύης.

Η πιο κραυγαλέα όμως προδοσία της αλληλεγγύης απέναντί μας από μερίδα κάποιων εκ των αυτόκλητων κομισάριων της επιτροπής αγώνα είναι ότι η συντρόφισσα Ρούπα επιχείρησε με ρίσκο της ίδιας της ζωής της να τους βγάλει από την φυλακή τον Φλεβάρη του 2016, μια πράξη ύψιστης αλληλεγγύης πρωτοφανή για τα ελληνικά και διεθνή δεδομένα και αυτοί ούτε που αναγνωρίζουν ότι η συντρόφισσα ρίσκαρε τη ζωή της για αυτούς και αυτό που έκαναν ήταν να κοιτάξουν την πάρτη τους.

Και όχι μόνο αυτό αλλά απέδειξαν την ‘‘αμοιβαιότητα’’ της ‘‘αλληλεγγύης’’ που τους χαρακτηρίζει βοηθώντας και δίνοντας αφορμή στο κράτος να με απομονώσει πλήρως ενώ τώρα, την ώρα που εμείς ρισκάρουμε την υγεία και τη ζωή μας κάνοντας απεργία πείνας, ζητούν διαχωρισμό και διακριτότητα από την Συνέλευση Αλληλεγγύης ενάντια στον νέο Σωφρονιστικό Κώδικα απέναντί μας την ώρα που αυτοί κάνουν αναποτελεσματικές, άκοπες και χωρίς κόστος κινητοποιήσεις ενώ διαδίδουν ότι εγώ έμεινα εθελοντικά στην απομόνωση.

Ο ανταγωνισμός τους απέναντί μας στη φάση αυτή με την απεργία πείνας είναι η απόλυτη έκθεσή μας στον εχθρό αφού διακυβεύεται η υγεία και η ζωή μας.

Έχουν την ίδια τακτική με τις υπόγειες και ανώνυμες συκοφαντίες που δημοσιεύτηκαν το καλοκαίρι στο indymedia όπως αυτό που ο ανώνυμος αναρχικός από τις φυλακές που με αφορμή το επεισόδιο στην δίκη το καλοκαίρι, έγραφε: ‘‘να πάρουν όλοι θέση – εννοώντας εναντίον μου – όχι όμως επωνύμως γιατί έτσι πρέπει να γίνει’’ δείχνοντας ότι δεν λειτουργούν πολιτικά αλλά με όρους συμμορίας.

Προκειμένου να χτυπήσουν αυτούς που στάθηκαν αλληλέγγυοι απέναντί τους δίνουν πολύτιμες υπηρεσίες στο κράτος και στο υπουργείο Δικαιοσύνης.

Η συμπεριφορά τους αποδεικνύει το ‘‘ήθος’’ τους, την πολιτική κενότητά τους, τον κομπλεξισμό τους απέναντί μας και αμαυρώνουν κάθε έννοια αγωνιστή, αναρχικού και πολιτικού κρατούμενου.

Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα