Από εδώ και στο εξής, οι ιδιοκτήτες που δεν έχουν ακόμη υποβάλει ένσταση μπορούν να παρακάμπτουν αυτό το βήμα (σ.σ.: χωρίς δηλαδή να πληρώσουν το αντίστοιχο παράβολο) πηγαίνοντας απευθείας στο ΣτΕ. Παράλληλα, δίνεται το δικαίωμα σε όσους έχουν καταθέσει αντίρρηση να προχωρήσουν σε ανάκληση, με την οποία θα τους επιστραφούν τα χρήματα (σ.σ.: εφόσον η απόφαση του ΣτΕ βγει υπέρ τους).

Η απόφαση

Η… βόμβα έσκασε πριν από τρεις περίπου εβδομάδες, όταν δημοσιεύθηκε η απόφαση, που αφορά την «Ακύρωση της εν μέρει κύρωσης του δασικού χάρτη Μαραθώνα». Ειδικότερα, το Ε’ τμήμα του ΣτΕ δικαίωσε αίτηση που κατατέθηκε τον Απρίλιο του 2012 από ιδιοκτήτη, κρίνοντας μεταξύ άλλων πως «…Υπόκεινται, επομένως, σε αίτηση ακυρώσεως […] όχι μόνο οι πράξεις κύρωσης που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 19 του ν. 3889/2010, δηλαδή μετά την εξέταση των αντιρρήσεων που ασκήθηκαν […] αλλά και οι πράξεις κύρωσης που εκδίδονται κατά το άρθρο 17 του ίδιου νόμου και αφορούν το μέρος των αναρτηθέντων δασικών χαρτών που δεν έχει αμφισβητηθεί με την άσκηση αντιρρήσεων […]. Κατά συνέπεια, και παρότι στο άρθρο 17 του ν. 3889/2010 δεν περιλαμβάνεται διάταξη αντίστοιχη με αυτήν του άρθρου 19 παρ. 4 (ήδη 5) του ίδιου νόμου, προβλέπουσα και ρητώς την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως, η πράξη μερικής κύρωσης δασικού χάρτη του άρθρου 17 του ν. 3889/2010, η οποία συνεπάγεται την οριστικοποίηση του χάρτη κατά το μέρος αυτό και την πρόσδοση σε αυτόν πλήρους αποδεικτικής ισχύος, υπόκειται […] σε αίτηση ακυρώσεως, και μάλιστα ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας».

Ανατροπή

Μια τέτοια εξέλιξη -αν φυσικά προχωρήσει και από πλευράς ΥΠΕΝ- τείνει να δώσει μια μεγάλη ανάσα σε όλους τους ιδιοκτήτες που θα αποφύγουν τα επιπρόσθετα «χαράτσια». Ωστόσο, όμως, τα πράγματα περιπλέκονται καθώς τα μέτωπα που ανοίγουν είναι πολλά. Πρώτα από όλα, θα χαθούν πολλά από τα χρήματα που αρχικά υπολόγιζε να εισπράξει το κράτος από τις υποβολές αντιρρήσεων. Εν συνεχεία, στους επαγγελματίες που ασχολούνται με το αντικείμενο (δασολόγοι, τοπογράφοι, συμβολαιογράφοι) θα τους αφαιρεθεί το δικαίωμα να συνεισφέρουν στη διαδικασία, αφού ο ρόλος τους ελαχιστοποιείται. Τέλος, οι δασικοί χάρτες αποτελούν προαπαιτούμενο και η μη έγκαιρη κύρωσή τους ενδέχεται να φέρει ρήξη με τους δανειστές – αφού μια τέτοια τροπή μπορεί να επανεκκινήσει όλο το σχεδιασμό.

Να τονίσουμε πως, όταν θα κυρωθεί ο δασικός χάρτης μιας περιοχής, τότε η προθεσμία για την προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας είναι 60 ημέρες.

Ανάσα…

Σύμφωνα με τα όσα είπε στον Ελεύθερο Τύπο ο δικηγόρος και ειδικός στα θέματα δασικού περιεχομένου, Γιώργος Λωρίτης, «η πρόσφατη και νομικά γενναία απόφαση το Ε’ τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας έρχεται να λυτρώσει τους πολίτες από τα παράβολα και τις αντιρρήσεις. Στη διαδικασία των δασικών χαρτών τα παράβολα ήταν η μεγαλύτερη αδικία και οι ίδιες οι αντιρρήσεις ήταν η μεγαλύτερη παγίδα».

Οπως σημείωσε ο κ. Λωρίτης, κατά την εκτίμηση του, η πηγή του κακού εντοπίζεται στο γεγονός ότι «δεν έγινε αντιληπτό ότι οι αντιρρήσεις, όπως και το όλο θέμα των αναρτημένων δασικών χαρτών, είναι σχεδόν μόνο νομικό ζήτημα. Δεν έγινε αντιληπτό ότι είναι διαφορετικά πράγματα το “φυσικό δάσος” (υπό την έννοια της φυσικής μορφής – κατάστασης) από το “νομικό δάσος” (υπό την έννοια του νομικού χαρακτηρισμού ως δάσους που αυτός και μόνο αυτός το υπάγει και στη δασική νομοθεσία και στο τεκμήριο κυριότητος του Δημοσίου).

ΜΑΡΙΝΑ ΞΥΠΝΗΤΟΥ

[email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου