Στο πρώτο εξάμηνο του 2015, το οικονομικό επιτελείο της αριστερής κυβέρνησης, υπό την καθοδήγηση του τότε υπουργού Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη, και κατ’ εντολήν, όπως αποδείχθηκε, του ίδιου του Αλ. Τσίπρα, προετοίμαζε, στα κρυφά, το περιβόητο σχέδιο Β’, δηλαδή ένα παράλληλο νόμισμα και σύστημα πληρωμών με κουπόνια. Το σχέδιο αυτό, για το οποίο οι αποκαλύψεις είναι συνεχείς, λίγο έλειψε, σε συνδυασμό με την καταστροφική πρώτη διαπραγμάτευση, να οδηγήσει τη χώρα εκτός ευρώ. Κόστισε όμως στην οικονομία και τους πολίτες περίπου 100 δισ. ευρώ και οδήγησε στα capital controls και σε ένα τρίτο βαρύ Μνημόνιο.

Εδώ και μερικούς μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη ένα άλλο σχέδιο της κυβέρνησης Τσίπρα που αφορά τη δημιουργία ενός συστήματος «παράλληλης» Δικαιοσύνης. Πρωτοκλασάτοι υπουργοί, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός βάλλουν κατά δικαστικών λειτουργών και εκδίδουν δική τους ετυμηγορία πριν ή μετά την εκδίκαση υποθέσεων.

Ολοι θυμόμαστε τον Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ να λέει ότι δεν υπάρχει «ούτε μία στο εκατομμύριο» να βγει αντισυνταγματικός ο νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, θέλοντας να προκαταλάβει την απόφαση του ΣτΕ, η ολομέλεια του οποίου έκρινε τελικώς αντισυνταγματικό το διαγωνισμό, αλλά αφού προηγουμένως απέτυχε το «πραξικόπημα» της κυβέρνησης στους κόλπους του ανώτατου δικαστηρίου.
Οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης στο έργο της Δικαιοσύνης είναι πρωτοφανείς. Οπως και οι σχέσεις διαπλοκής που επιχειρεί να στήσει, μέσα από ένα σύστημα που στέλνει την τέως πρόεδρο του Αρείου Πάγου στη θέση της προϊσταμένης του νομικού γραφείου του Μαξίμου, αμέσως μετά τη συνταξιοδότησή της.

Είναι σαφές ότι με την καθεστωτική αντίληψη που τη διέπει, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. επιδιώκει τη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης. Αυτό όμως σημαίνει κατάργηση του διακριτού ρόλου των εξουσιών, που είναι κατοχυρωμένες από το Σύνταγμα. Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να αφήσει ήσυχη τη Δικαιοσύνη να κάνει απερίσπαστη τη δουλειά της, γιατί αυτά που κάνει η κυβέρνησή του κρύβουν κινδύνους για τη Δημοκρατία μας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου