Το δικαστήριο κήρυξε ένοχη την κατηγορουμένη για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας, κάνοντας δεκτή και την εισαγγελική πρόταση που ζήτησε την ενοχή της για όλες τις κατηγορίες που της αποδίδονται.

Η εισαγγελική λειτουργός απέρριψε, στην αγόρευση της, κάθε ισχυρισμό της 27χρονης ότι δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει την πρώην σύζυγο του συντρόφου της και ότι βρισκόταν σε άμυνα όταν την μαχαίρωσε.

«Χτυπάει με πρόθεση να επιφέρει το θάνατο της… Στα πλήγματα που έχει καταφέρει υπάρχει και αναστροφή του μαχαιριού. Γύρισε το μαχαίρι στην πληγή. Επιθυμούσε τον θάνατο της» είπε χαρακτηριστικά η Εισαγγελέας αναφερόμενη εκτενώς στην “χρόνια αντιδικία της κατηγορουμένης με το θύμα.

Σύμφωνα με την εισαγγελική εκτίμηση η αντιπαράθεση ανάμεσα στις δύο γυναίκες είχε αφορμή την παράλληλη σχέση που είχε επιλέξει να διατηρεί ο 41χρονος με τις δυο τους. Η Εισαγγελέας προσδιόρισε την αντίστροφη μέτρηση για το θύμα, όταν ο 41χρονος θέλησε να επικοινωνήσει με τα δυο παιδιά που είχε αποκτήσει με την εν διαστάσει σύζυγο του η οποία είχε αποφασίσει να προχωρήσει τη ζωή της παίρνοντας διαζύγιο και εξασφαλίζοντας μια καλή διατροφή.

Το δικαστήριο έδωσε εντολή να διαβιβαστούν αντίγραφα της δικογραφίας στην Εισαγγελία Πρωτοδικών προκειμένου να διαπιστωθεί εάν ο 41χρονος, έχει διαπράξει το αδίκημα της ψευδορκίας κατά τη διάρκεια της κατάθεσης του στο ακροατήριο.

Σε δήλωσή της μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας η αδελφή του θύματος ευχαρίστησε την ελληνική δικαιοσύνη και επισήμανε πως δικαιώθηκε η ψυχή της αδελφής της.  «Τα παιδιά περιμένουν να πάω σπίτι να τους πω ότι η δολοφόνος της μητέρας τους είναι ισόβια στην φυλακή. Φοβόντουσαν ότι θα βγει και θα σκοτώσει και εκείνα».

Στην άλλη πλευρά, η συνήγορος υπεράσπισης της 27χρονης, Ειρήνη Μαρούπα ανέφερε σε δηλώσεις της ότι με την απόφαση δεν απονεμήθηκε δικαιοσύνη γιατί «ενώ, δέχθηκε το δικαστήριο ότι τα γεγονότα έγιναν υπό βάρος έντονων συναισθημάτων, απέδωσε ίδια ποινή με αδικήματα για τα οποία κατηγορείται ο Πάσσαρης κι άλλοι. Είναι αδιανόητο όταν δεχόμαστε ότι το έγκλημα είναι πάθους να μην αναγνωρίζεται αυτό στη ποινή».