Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για κατάχρηση ανήλικου σε ασέλγεια από εκπαιδευτικό κατ’ εξακολούθηση και αποπλάνηση παιδιού νεότερου των 15 ετών κατ’ εξακολούθηση, ενώ του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου. Την ενοχή του είχε ζητήσει και ο εισαγγελέας της έδρας, προτείνοντας -μάλιστα- να μην του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό.

Η υπόθεση έφτασε στο ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Εφετείου ύστερα από έφεση που άσκησε η εισαγγελέας κατά προηγούμενης απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης, όταν με ψήφους 5-2 ο κατηγορούμενος δάσκαλος είχε κριθεί αθώος λόγω αμφιβολιών. Τον Νοέμβριο του 2015 και λίγες ημέρες μετά την αθωωτική απόφαση, η αντεισαγγελέας Εφετών Μαρία Τιντικάκη, μελετώντας τα πρακτικά εκείνης της δίκης, έκρινε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις άσκησης έφεσης και έτσι η δίκη επαναλήφθηκε, αυτήν τη φορά ενώπιον του Εφετείου, με διαφορετική σύνθεση.

Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, οι γονείς της 17χρονης -σήμερα- μαθήτριας επανέλαβαν από το βήμα του μάρτυρα όσα τους είχε εκμυστηρευτεί η κόρη τους, καταθέτοντας ότι ο δάσκαλος προέβη, για πάνω από δύο χρόνια, σε ασελγείς πράξεις εναντίον της ανήλικης, ειδικότερα το διάστημα 2012-14, όταν εκείνη φοιτούσε στην τελευταία τάξη του δημοτικού και μετά στο γυμνάσιο.

Ο 52χρονος αρνήθηκε τις σε βάρος του κατηγορίες, απολογούμενος ότι όσα κατήγγειλε η ανήλικη ήταν αποκύημα της φαντασίας της. Δεν έπεισε, όμως, δικαστές και ενόρκους, οι οποίοι τον έκριναν ομόφωνα ένοχο.