Οι λάτρεις των φεστιβαλικών ταινιών την απολαύσαμε και στο αμφιλεγόμενο και ιδιαίτερα σοκαριστικό «Pieles» [είχε προστεθεί και αυτό για μια περίοδο στις ταινίες του Netflix], για την οποία μάλιστα ήταν υποψήφια για το βραβείο Goya το 2017.

Η Itziar Castro, βρισκόταν τα ξημερώματα αυτής της Παρασκευής στο Lloret de Mar, στην πισίνα εσωτερικού χώρου ενός ξενοδοχείου. Η ηθοποιός συμμετείχε στην πρόβα ενός σύγχρονου θεατρικού έργου που ετοιμάζει ο κολυμβητικός σύλλογος Kallipolis, υπό τη διεύθυνση της πρώην κολυμβήτριας Anna Tarrés. Κατά τη διάρκεια της πρόβας των φωτών γύρω στην μία και μισή, η ηθοποιός αισθάνθηκε άσχημα. Οι ιατροί προσπάθησαν να την επαναφέρουν, αλλά τελικά απεβίωσε. Η νεκροψία θα επιβεβαιώσει σύντομα τα ακριβή αίτια του θανάτου.

 

❤️ @ItziarCastro pic.twitter.com/ZxgFmXKiTg

— Manel (@GrupManel) December 8, 2023

Η οικογένειά της και οι φίλοι της τονίζουν το «ανεξίτηλο σημάδι» που αφήνει η Καταλανή ηθοποιός με την «εξαιρετική ερμηνεία και το [υποκριτικό] χάρισμά της». Όπως δημοσιεύεται και στην El Pais, «η Itziar δεν ήταν μόνο ταλαντούχα ηθοποιός και καλλιτέχνης, αλλά και ανθεκτική αγωνίστρια για τις ιδέες και τις πεποιθήσεις της. Αντιμετώπιζε κάθε πρόκληση με αποφασιστικότητα και θάρρος και ενέπνεε πολλούς.

Η συνεισφορά της στον κόσμο της τέχνης και η ανεκτίμητη εργασία της για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη θα παραμείνουν ως μια ανθεκτική κληρονομιά του πάθους και της δέσμευσής της», αναφέρεται στο μήνυμα που απεστάλη στα μέσα ενημέρωσης από το πρακτορείο που εκπροσωπούσε την ηθοποιό, Bedelka Talent.

Η είδηση του θανάτου της ανακοινώθηκε από τον σκηνοθέτη Frankie de Leonardis στο κοινωνικό δίκτυο X, σε ένα μήνυμα όπου επισημαίνει την καριέρα της ως ηθοποιού και «τον αγώνα της για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη».

Εκτός από το «Pieles» (2017) του Eduardo Casanova, είχε συνεργαστεί σε ταινίες όπως «Οι μάγισσες του Zugarramurdi» του Álex de la Iglesia, «Blancanieves» του Pablo Berger, «REC 3» του Paco Plaza και σε σειρές όπως την «Paquita Salas» [Netflix] των Javier Calvo και Javier Ambrossi.

Μέσω του θεάτρου και των μιούζικαλ που υπεραγαπούσε, των βιντεοκλίπ και της παρουσίας της στο «Operación Triunfo» [κάτι σαν το δικό μας «Fame Story»], όπου υπηρέτησε ως καθηγήτρια υποκριτικής (μέχρι να απολυθεί από την παραγωγή του προγράμματος), ήταν παρούσα σε κάθε δράση που προήγαγε την τέχνη και τη διαφορετικότητα.

Στο ίδιο κείμενο αναφέρεται επίσης μέρος των δικών της σκέψεων: «Συναντώ υπέροχους ανθρώπους που με ευχαριστούν επειδή λένε ότι το παράδειγμά μου τους έχει βοηθήσει να νιώθουν καλύτερα με τα σώματά τους και να είναι πιο ευτυχισμένοι. Και αυτό με κάνει υπερήφανη και μου προσθέτει υπεραξία στον αγώνα μου», ανέφερε.

«Δυσκολεύτηκα να βρω τη θέση μου [στο χώρο του θεάματος] και αντιμετώπισα πολλά αρνητικά σχόλια στη διαδρομή μου. [Όλα αυτά] μέχρι που συμμετείχα σε ένα μιούζικαλ και συνειδητοποίησα ότι ξεχώριζα μέσα από τη διαφορετικότητα. Υπάρχουν λιγότεροι ρόλοι για ένα άτομο όπως εγώ, αλλά επίσης λιγότερος ανταγωνισμός», είχε αναφέρει.

Ειδήσεις σήμερα

Ο δίμετρος σωματοφύλακας – «σκιά» του Ερντογάν και η θωρακισμένη πολυτελής λιμουζίνα

Νέα αρχαιολογική ανακάλυψη στην Πομπηία: Στο φως «αρτοποιείο – φυλακή»

«Πονοκέφαλος» για τον Σολτς- Από το 1997 έχει να καταγραφεί τόσο χαμηλό ποσοστό δημοτικότητας σε καγκελάριο