Η ύπαρξη της περιοχής επιβεβαιώθηκε επίσημα από τη CIA μόλις το 2013.

Τώρα, η 400σελιδη αναφορά της CIA έχει αναδυθεί ξανά και τραβά την προσοχή πολλών για πρώτη φορά, καθώς μοιράζεται στη δημοφιλή πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X (πρώην Twitter).

Η αναφορά ασχολείται με πολλές από τις δραστηριότητες της βάσης πριν το 1974, εξηγώντας πώς οι μυστικές δοκιμές του κατασκοπευτικού αεροσκάφους U-2 αποτέλεσαν την αιτία για πολλές από τις αναφερόμενες θέασεις UFO.

Η αναφορά έλεγε: «Οι δοκιμές υψηλής υψομετρίας του U-2 οδήγησαν σύντομα σε μια απρόβλεπτη παρενέργεια – μια τεράστια αύξηση των αναφορών για άγνωστα ιπτάμενα αντικείμενα (UFOs).»

Η αναφορά υποδεικνύει ότι τα παράξενα ιπτάμενα αντικείμενα που παρατηρήθηκαν εκείνη την περίοδο δεν ήταν εξωγήινης προέλευσης, αλλά μάλλον αποτέλεσμα των δοκιμών του U-2. Τα αεροσκάφη U-2 πετούσαν σε ύψη που δεν είχαν ξαναπληρωθεί από άλλα αεροπλάνα, γεγονός που τα καθιστούσε δύσκολα αναγνωρίσιμα για τους παρατηρητές στο έδαφος. Αυτό πιθανότατα δημιούργησε τη σύγχυση και συνέβαλε στην αύξηση των αναφορών για UFO.

Αυτή η νέα πληροφορία ρίχνει φως στο ιστορικό υπόβαθρο των αναφορών UFO κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, προσφέροντας μια πιο ρεαλιστική εξήγηση για τα φαινόμενα που συναρπάζουν το κοινό για δεκαετίες. Ωστόσο, η αναφορά θέτει επίσης περαιτέρω ερωτήματα για το τι άλλες μυστικές δραστηριότητες μπορεί να κρύβονται στην Περιοχή 51, ενισχύοντας τις συνεχιζόμενες θεωρίες συνωμοσίας και την περιέργεια. Η μυστηριώδης αυτή βάση παραμένει το επίκεντρο των θεωριών συνωμοσίας, και έγγραφα σαν αυτό προσθέτουν ακόμα περισσότερο λάδι στη φωτιά.

Αφότου τα αεροσκάφη U-2 άρχισαν να πετούν σε υψόμετρα άνω των 60.000 ποδιών, οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας άρχισαν να δέχονται αυξανόμενο αριθμό αναφορών για UFO.

“Κάποιες φορές, όταν ένας πιλότος U-2 έκανε μια στροφή, η αντανάκλαση του ήλιου από τις ασημί πτέρυγες του U-2 προκαλούσε μια σειρά από λάμψεις ή αντανακλάσεις. Αυτό προκαλούσε τους πιλότους των επιβατικών αεροσκαφών να αναφέρουν την εμφάνιση ενός φωτεινού αντικειμένου ψηλά πάνω από αυτούς.”

Η βάση κατασκευάστηκε τον Ιούλιο του 1955 και αρχικά περιλάμβανε μόνο έναν διάδρομο απογείωσης, κατοικίες, γεωτρήσεις νερού και έναν μικρό χώρο για αμαξοστάσια και εργαστήρια.

Τον επόμενο μήνα, η CIA ξεκίνησε το πρόγραμμα AQUATONE, μια πρωτοβουλία για την ανάπτυξη του στρατηγικού αεροσκάφους αναγνώρισης Lockheed U-2.

Το αεροσκάφος είχε σχεδιαστεί για να επιθεωρεί τη Σοβιετική Ένωση από μεγάλη απόσταση και να βοηθά στην συγκέντρωση πληροφοριών κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Μετά από αυτές τις δοκιμαστικές πτήσεις, η βάση ξεκίνησε το πρόγραμμα OXCART το 1960, το οποίο ανέπτυξε το αεροσκάφος αναγνώρισης A-12.

Αυτό το νέο αεροσκάφος ήταν ικανό να εκτελεί αποστολές όπου η ταχύτητα και η μυστικότητα ήταν κρίσιμης σημασίας, χρησιμοποιούμενο για πέντε χρόνια σε περιοχές που θεωρούνταν πολιτικά ευαίσθητες.

“Στις αρχές του 1962, οι αξιωματούχοι της CIA ανησύχησαν για το ενδεχόμενο η Σοβιετική Ένωση να μάθει για το πρόγραμμα OXCART μέσω δορυφορικής αναγνώρισης,” συνεχίζει το έγγραφο.

Για να το ελέγξουν, οι αξιωματούχοι έστειλαν την περιοχή 51 να φωτογραφηθεί από ένα U-2 και αργότερα από έναν δορυφόρο αναγνώρισης CORONA.

Ωστόσο, αστροναύτες από τον πρώτο αμερικανικό διαστημικό σταθμό φωτογράφισαν επίσης την περιοχή.

Οι αστροναύτες του Skylab φωτογράφισαν ακούσια τη βάση του Groom Lake, παρά τις συγκεκριμένες οδηγίες να μην το κάνουν.