Το Halloween γιορτάζεται κάθε χρόνο τη νύχτα στις 31 Οκτωβρίου και είναι η «Μέρα των Νεκρών» όπως μεταφράζεται η λέξη.

Απο που ξεκίνησε το Halloween;

Για αιώνες ο εορτασμός του Halloween ήταν περιορισμένος μόνο στην Ιρλανδία και τη Σκωτία, τον 19ο αιώνα Ιρλανδοί και Σκωτσέζοι μετανάστες μετέφεραν τον εορτασμό του Halloween στην Βόρεια Αμερική, ενώ από τα τέλη του 20ού αιώνα και τις αρχές του 21ου αιώνα λόγω της αμερικανικής επιρροής ο εορτασμός του έχει επεκταθεί και σε χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με τον αγγλοσαξωνικό κόσμο.

Βέβαια, στο Halloween, τα παιδιά μεταμφιέζονται με τρομακτικές στολές και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας πολλά γλυκά, γνωστό ως «trick or treat» ή «φάρσα ή κέρασμα».

Επίσης, η κολοκύθα αποτελεί σύμβολο της εορτής. Ακόμη, οι άνθρωποι κάνουν πλάκες, ανάβουν φωτιές, βλέπουν ταινίες με σχετική θεματολογία ή επισκέπτονται “στοιχειωμένα” αξιοθέατα.

Τι γιορτάζουμε;

Η ονομασία Halloween προέρχεται από το All-hallow-even σημαίνει: παραμονή της γιορτής των Αγίων Πάντων. Βασικό χαρακτηριστικό της γιορτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από πραγματικές κολοκύθες, πάνω στις οποίες είναι φτιαγμένα τρομακτικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Κατά την διάρκεια του Halloween λέγεται πως οι ψυχές των πεθαμένων περιπλανώνται στη Γη. Οι νεκροί «περπατούν» ανάμεσά μας ψάχνοντας να μπουν στο σώμα κάποιου ζωντανού και να κερδίσουν έτσι την αθανασία.

Από πού  ξεκίνησε το έθιμο με τις κολοκύθες

Οι άνθρωποι πίστευαν πως εκείνη τη μέρα οι νεκροί επέστρεφαν στα σπίτια τους, γι’ αυτό και φορούσαν τρομακτικές στολές και άναβαν φωτιές με σκοπό να διώξουν τα κακά πνεύματα.Σιγά σιγά η γιορτή έφτασε να περιλαμβάνει και τις σκαλιστές κολοκύθες ή αλλιώς Jack-o’-Lantern. Έτσι ονομάζεται το διάσημο σύμβολο του Halloween, η πορτοκαλί κολοκύθα την οποία αδειάζουν από τη σάρκα της έτσι ώστε να μείνει μόνο το εξωτερικό κέλυφος πάνω στο οποίο χαράσσονται τελικά μάτια, μύτη και στόμα. Στην κούφια πλέον κολοκύθα που θυμίζει κεφάλι μπαίνουν μικρά κεριά ρεσώ και το λαχανικό μετατρέπεται σε φανάρι έτοιμο να στολίσει το σπίτι και να βάλει στο κλίμα της γιορτής τους ενοίκους του.

Ο πρώτος Jack-o’-Lantern ωστόσο δεν ήταν κολοκύθα αλλά, σύμφωνα με έναν ιρλανδικό μύθο, ένας άντρας με το όνομα Τσιγκούνης Jack (Stingy Jack). Συγκεκριμένα ο μύθος μιλάει για έναν μέθυσο σιδερά ο οποίος προσκάλεσε τον διάβολο για ποτό και έπειτα προσπάθησε να τον ξεγελάσει και να του φορτώσει τον λογαριασμό. Όταν ο Jack πέθανε, δεν έγινε δεκτός ούτε στον παράδεισο ούτε στην κόλαση (για ευνόητους λόγους). Έμεινε λοιπόν καταδικασμένος να τριγυρνάει στη γη αιωνίως με μοναδική του συντροφιά ένα φανάρι από γογγύλι να φωτίζει τον δρόμο του. Ναι, γογγύλι!

Τον 19ο αιώνα Σκωτσέζοι και Ιρλανδοί άρχισαν να χρησιμοποιούν γογγύλια, σκαλισμένα με τρομακτικά πρόσωπα για να κρατήσουν τον περιφερόμενο Τσιγκούνη Jack μακριά από τα σπίτια τους. Οι Σκωτσέζοι μετανάστες στην Αμερική συνέχισαν την παράδοση σκαλίζοντας, αντί για γογγύλια, ντόπιες κολοκύθες. Και κάπως έτσι έμεινε σαν έθιμο το σκάλισμα της κολοκύθας!