Η Σουηδία, αλλά και η Ιταλία δείχνουν ότι ο δρόμος προς την εξουσία για τους συντηρητικούς σε πολλές περιπτώσεις δεν έχει «κόκκινες γραμμές», με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα νέο πλαίσιο ακραίων συνεργασιών Δεξιάς και Ακροδεξιάς, οι οποίες στο παρελθόν θα ήταν μάλλον απαγορευτικές για την παραδοσιακή Κεντροδεξιά.

Περάσαμε, περνάμε και πιθανότατα θα περνάμε κρίσεις, άλλοτε οικονομικές, άλλοτε υγειονομικές, κοινωνικές, ενεργειακές, περιβαλλοντικές και αλληλένδετες, αλλά ο κοινός στόχος μας θα πρέπει να είναι να μην οδηγήσουν σε κρίση δημοκρατίας.

Εδώ και δεκαετίες, οι συντηρητικές δυνάμεις επέβαλαν ένα σκληρό νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο σε παγκόσμιο επίπεδο. Εκτόξευσαν τις ανισότητες και οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι, ενώ η μεγάλη πλειονότητα των φτωχών φτωχότεροι, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο τις προϋποθέσεις για την ανάδυση μιας νέας Ακροδεξιάς.

Η νέα Ακροδεξιά είναι πιο λαϊκίστικη, αλλά και περισσότερο επικίνδυνη, γιατί μεταμφιέζεται και παραπλανά υπερ-προβάλλοντας ένα δήθεν ήπιο κοινωνικό προσωπείο. Μια fake προοπτική για τη διασφάλιση ενός Κράτους Δικαίου που κανείς άλλος δεν μπορεί να εγγυηθεί παρά μόνο η Ακροδεξιά!

Η προοπτική αυτή όμως είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, καθώς δημιουργεί την αίσθηση μιας δήθεν «θεσμικής Ακροδεξιάς», χρήσιμης για τη Δεξιά και την Κεντροδεξιά στο δρόμο των συμμαχιών για την κατάκτηση της εξουσίας.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε δύο σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν στην Ιταλία πριν λίγο καιρό:

α) κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Ρώμη, ο Μάνφρεντ Βέμπερ, πρόεδρος του συντηρητικού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στάθηκε δίπλα στο κόμμα Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και στην εκστρατεία του για τις ιταλικές κοινοβουλευτικές εκλογές στην Ιταλία. Αξιοσημείωτο είναι όμως ότι η Forza Italia ένωσε τις δυνάμεις της με τους ακροδεξιούς πολιτικούς Τζόρτζια Μελόνι (Fratelli d’Italia) και Mατέο Σαλβίνι (Lega) για να σχηματίσουν μια συμμαχία προς τη νίκη, και

β) ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ιταλίας και ηγέτης της Lega, Ματέο Σαλβίνι, βρέθηκε σε «πλήρη συμφωνία» με τον ακροδεξιό, αυταρχικό Ούγγρο πρωθυπουργό, Βίκτορ Ορμπαν, με τον οποίο συζήτησαν τη δημιουργία μιας νέας «Κεντροδεξιάς» σε όλη την Ευρώπη.

Η απειλή της Ακροδεξιάς είναι διάχυτη στην Ευρώπη. Οι σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές με λιτότητα, χωρίς δικλίδες ασφαλείας για τους αδύναμους, αλλά και ο περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων είναι παραπάνω από ορατός: σφοδρές επιθέσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα, στα δικαιώματα των γυναικών (π.χ. αμβλώσεις), στα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας, η εκμετάλλευση στην αγορά εργασίας, αλλά και τα σκάνδαλα των υποκλοπών και η φίμωση των Μέσων Ενημέρωσης.

Η Ευρώπη, άρα και η χώρα μας, βρίσκονται σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι για μια ακόμη φορά, με την Ακροδεξιά να καραδοκεί. Αν οι δυνάμεις της συντήρησης επιδιώξουν να συμπορευτούν μαζί τους στο δρόμο για την εξουσία, πρέπει να είμαστε έτοιμοι, προτάσσοντας την κοινωνική δικαιοσύνη, τη δημοκρατία και την ισότητα και αποτρέποντας θαρραλέα και δυναμικά την Ακροδεξιά ως εναλλακτική συμμαχική λύση διακυβέρνησης.

*Ειδικό Διδακτικό Προσωπικό (ΕΔΙΠ), Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, αντιπρόεδρος Γυναικών ΕΣΚ, μέλος ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ.

Υπουργικό συμβούλιο: Ο Μητσοτάκης απαντά στις δηλώσεις «casus belli» του Ερντογάν – Σχεδόν αδύνατο το ραντεβού στην Πράγα

Κακοκαιρία BOGDAN: Σε ισχύ το έκτακτο δελτίο της ΕΜΥ – Πού θα σαρώσουν οι ανεμοστρόβιλοι, κλειστά τα σχολεία στην Κέρκυρα [βίντεο]