Παρά τα 11 πολυήμερα ταξίδια στην ευρύτερη περιοχή από τον υπουργό Εξωτερικών, Αντονι Μπλίνκεν, και τους κορυφαίους «μεσανατολόγους», μαζί με την εμπλοκή συμμάχων και φίλων, όπως το Κατάρ και η Αίγυπτος, το πρόβλημα παραμένει άλυτο.

Ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, στρατηγός ε.α. Λόιντ Οστιν, πραγματοποίησε επίσης πολλές επισκέψεις στο Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου και είχε αμέτρητες συνομιλίες με τον ομόλογό του, Γιόαβ Γκάλαντ. Ολα αυτά είναι επιπλέον των συνεχών προσπαθειών των κατώτερων αξιωματούχων των ΗΠΑ να εμπλακούν με το Ισραήλ. Κι όμως, παρά τον χρόνο και την προσπάθεια που κατανάλωσε η κυβέρνηση Μπάιντεν, δεν κατάφερε να μεσολαβήσει για μια ουσιαστική κατάπαυση του πυρός μεταξύ του Ισραήλ και της σκληροπυρηνικής οργάνωσης Χαμάς. Στο μεταξύ, η απειλή ενός ευρύτερου πολέμου επανεμφανίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς το Ιράν εξαπέλυσε πυραυλική επίθεση στο Ισραήλ ως αντίποινα για την κλιμάκωση της σύγκρουσής του με τη Χεζμπολάχ, τη σιιτική και καλά εξοπλισμένη οργάνωση που υποστηρίζεται από την Τεχεράνη στον Λίβανο.

Ακόμα και αν η πίεση των ΗΠΑ ήταν αρκετά αποτελεσματική ώστε να παρακινήσει την κυβέρνηση Νετανιάχου να τερματίσει τον πόλεμο, αυτό μπορεί να μην είχε επιτυχία. Ο τερματισμός του πολέμου, σε τελική ανάλυση, θα απαιτούσε τη συνεργασία τόσο του Ισραήλ όσο και της Χαμάς, και πιο συγκεκριμένα του ηγέτη της Χαμάς, Γιαχία Σινουάρ, ο οποίος δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης. Ο Σινουάρ θα μπορούσε να κηρύξει μονομερώς κατάπαυση του πυρός, να απελευθερώσει όλους τους υπόλοιπους εν ζωή ομήρους του Ισραήλ και να αφαιρέσει από το Τελ Αβίβ μία από τις βασικές δικαιολογίες για τον πόλεμο. Ωστόσο, η Χαμάς φαίνεται να έχει πρόθεση να εκτελέσει ομήρους και να εντείνει τις εχθροπραξίες.

Παρά τις λίαν υπολογίσιμες καταστροφές και τα απίστευτα βάσανα του λαού στη Γάζα, ο Σινουάρ, σε κάποιο επίπεδο, εξακολουθεί να πιστεύει ότι κερδίζει. Ολοι οι δομικοί και πολιτικοί λόγοι που εμπόδισαν την ειρήνη για δεκαετίες παραμένουν. Το Ισραήλ θα έπρεπε να απελευθερώσει εκατοντάδες μαχητές που εκτίουν ισόβια κάθειρξη για φόνο με αντάλλαγμα την απελευθέρωση των υπόλοιπων ομήρων. Ετσι, οι τάξεις της Χαμάς θα διογκωθούν αριθμητικά κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας και η τραυματισμένη οργάνωση θα ξαναχτιστεί και θα ξαναχτυπήσει.

Επιπλέον, οι περιφερειακοί σκληροπυρηνικοί, κυρίως το Ιράν, θεωρούν ότι μια συνεχιζόμενη σύγκρουση με το Ισραήλ εξυπηρετεί τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Το ποσοστό των θυμάτων, ακόμη και σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Γάζας που ελέγχεται από τη Χαμάς, έχει επιβραδυνθεί. Η ανθρωπιστική βοήθεια προς τους αμάχους της Γάζας, αν και ανεπαρκής, ρέει. Περισσότεροι από τα τρία πέμπτα των ομήρων που συνελήφθησαν στις 7 Οκτωβρίου είτε απελευθερώθηκαν είτε ανακτήθηκαν, αν και 97 δεν έχουν ακόμα βρεθεί.

Στον απόηχο των πολέμων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, οι Αμερικανοί έχουν συνειδητοποιήσει πολύ περισσότερο τα όρια του τι μπορεί να επιτύχει η στρατιωτική δύναμη. Ωστόσο, και τα άλλα εργαλεία εθνικής ισχύος, συμπεριλαμβανομένης της διπλωματίας, έχουν και αυτά τα όριά τους. Οι εξωτερικοί μεσολαβητές δεν μπορούν να τερματίσουν αυτόν τον πόλεμο, ιδιαίτερα αν οι ίδιοι οι μαχητές δεν θέλουν να σταματήσουν να πολεμούν.

ΑΠΟΦΕΥΧΘΗΚΕ ΓΙΑ 12 ΜΗΝΕΣ

Το πιο σημαντικό είναι ότι ένας πλήρης περιφερειακός πόλεμος στη Μέση Ανατολή έχει, τουλάχιστον προς το παρόν, αποφευχθεί για 12 μήνες. Ωστόσο, η κατάσταση εξαρτάται ακόμη από τις κινήσεις του Τελ Αβίβ και της Τεχεράνης. Ολα αυτά προσφέρουν λίγη παρηγοριά στους Παλαιστινίους, που έχουν παγιδευτεί στα πυρά, στους Ισραηλινούς ομήρους, που παραμένουν στα λαγούμια της Γάζας, και στους αυξανόμενους εκτοπισμένους πληθυσμούς του Νότιου Λιβάνου και του Βόρειου Ισραήλ, που συνολικά φθάνουν τους 160.000.

ΕΠΙΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΪΝΤΕΝ

Υπάρχουν πολύ λίγα που μπορεί να κάνει κανείς, ακόμη και ένας Αμερικανός πρόεδρος, για να αλλάξει αυτή την κατάσταση. Οι επικριτές του Μπάιντεν υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στον Νετανιάχου, ώστε να τον αναγκάσει σε κατάπαυση του πυρός. Σημειώνουν ότι το Ισραήλ λαμβάνει αμερικανική στρατιωτική βοήθεια αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων και εξαρτάται από την αμερικανική διπλωματική κάλυψη στα Ηνωμένα Εθνη. Λένε ότι αυτό παρέχει στις ΗΠΑ επαρκή δύναμη για να «αναγκάσουν» τον Νετανιάχου να μην επεκτείνει υπερβολικά τις πολεμικές επιχειρήσεις του.