Ανθρωποι γνωστής πολιτικής -και όχι μόνο προέλευσης- ετοιμάζονται να αναλάβουν καίριες θέσεις και υπουργεία. Μερικά από τα κοινά χαρακτηριστικά τους είναι οι φιλορωσικές, αντινατοϊκές και αντιδυτικές θέσεις. Μεταξύ αυτών κορυφαία θέση καταλαμβάνει η άποψη ότι η Ουκρανία θα πρέπει να ασχοληθεί με την ειρήνη και να αφήσει τα εδάφη της Κριμαίας και του Ντονμπάς στη Ρωσία και στον δικτάτορα, ένοικο του Κρεμλίνου. Δυστυχώς, τέτοιοι υποστηρικτές υπάρχουν και στη χώρα μας σε κόμματα στα δεξιότερα του κυβερνώντος κόμματος.

Σύμφωνα με όσα ανεκδιήγητα συζήτησαν ο Τραμπ και οι σύμβουλοί του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, οι οιωνοί για την Ουκρανία είναι πράγματι λίαν ανησυχητικοί και υπό την επίβλεψη του ακροδεξιού εκλεγέντα αντιπροέδρου Τζει ντι Βάνς (άσχετου περί τα διεθνή θέματα). Τα μέτρα που προτείνει η ομάδα του Τραμπ -βάσει έγγραφων και προφορικών πληροφοριών που έχουμε στη διάθεσή μας- περιστρέφονται γύρω από:

*Περικοπή ή διακοπή της βοήθειας των ΗΠΑ προς την Ουκρανία.

*Να εξαναγκαστεί το Κίεβο να αποδεχθεί μια συμβιβαστική ειρηνευτική διευθέτηση ευνοϊκή για τη Μόσχα, προκειμένου να πειστεί ο Πούτιν να τερματίσει ή να αναστείλει τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, διατηρώντας τα κατεχόμενα εδάφη (περίπου το 19-20%).

* Η Ουκρανία να αναγκαστεί να αποδεχθεί μια επ’ αόριστον συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στην τρέχουσα γραμμή του μετώπου, δηλαδή μέσα στο έδαφός της, στα πρότυπα των συμφωνιών του Μινσκ 1 και 2.

*Η Ουκρανία να εγκαταλείψει για πάντα εδάφη (Κριμαία, Ντονμπάς), «στοχεύοντας στην ειρήνη».

– *Το πάγωμα των σημερινών γραμμών του μετώπου με τη δημιουργία μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης χωρίς τη χρήση χερσαίων δυνάμεων των ΗΠΑ ή του ΟΗΕ ή του ΟΑΣΕ για την αστυνόμευση.

*Η Ουκρανία θα πρέπει να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες της για ένταξη στο ΝΑΤΟ για τουλάχιστον 20 χρόνια, συμπεριλαμβανομένων και των πολλαπλών προγραμμάτων συνεργασίας που έχει υπογράψει τα τελευταία 12 χρόνια το Κίεβο με το ΝΑΤΟ (DISTINCTIVE PARTNERSHP κ.ά.) και σε διμερή βάση με 28 δυτικά κράτη (βάσει των συμφωνιών του Βίλνιους του 2023).

*Το σχέδιο αποκλείει την ανάπτυξη και παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων της EUCOM ή των δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών να παρακολουθούν και να επιβάλλουν οποιαδήποτε κατάπαυση του πυρός, προτείνοντας αντίθετα ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι του Κιέβου (όπως η Πολωνία, η Γερμανία, η Βρετανία η Σουηδία και η Γαλλία) θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη!

Στρατιωτική εκπαίδευση και υποστήριξη από τις ΗΠΑ

* Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να παρέχουν βασική στρατιωτική εκπαίδευση και υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένων αμυντικών όπλων στην Ουκρανία, για να βοηθήσουν στην αποτροπή περαιτέρω ρωσικών προελάσεων. Ωστόσο, προηγούμενες αναφορές από συμβούλους του Τραμπ υπονοούσαν την πιθανότητα ότι η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να αναστείλει τη στρατιωτική βοήθεια ως τρόπο να ενθαρρύνει(!) το Κίεβο να ξεκινήσει ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Α) Δηλαδή με άλλα λόγια το Κίεβο και ευρύτερα η Δύση να καταπιούν την υπερηφάνεια τους και να αποδεχθούν τους άθλιους και ποταπούς όρους του Πούτιν. Οπως πριν από 86 χρόνια του Χίτλερ στο Μόναχο ή το 1939 με το βρόμικο Σύμφωνο Φιλίας Ρίμπεντροπ-Μολότοφ και τη σοβιετοχιτλερική διχοτόμηση διάλυση της Πολωνίας. Ασφαλώς τέτοιες παράλογες και εκτρωματικές ιδέες αναμένεται -όταν τεθούν επίσημα- να απορριφθούν από τον Ζελένσκι και τον μαχόμενο ουκρανικό λαό. Ενώ ήδη αρνητικοί ήταν βάσει των πληροφοριών ο Τσέχος πρόεδρος Πιότρ Πάβελ και ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ.

Β) Οσοι εκφράζουν τέτοιες θέσεις τροφοδοτούν τη δυσαρέσκεια κατά των ΗΠΑ και τη δυσπιστία προς τη Δύση ως αξιόπιστο σύμμαχο/υπερασπιστή της δημοκρατίας, της κρατικής εδαφικής κυριαρχίας και της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Καθίστανται πιο δύσκολη η ανοικοδόμηση και η ανάκαμψη της Ουκρανίας (επενδύσεις κ.λπ.), ενώ εκατομμύρια εκτοπισμένοι Ουκρανοί θα παραμείνουν εκτός της «εγκαταλελειμμένης» χώρας τους. Η Ρωσία θα παράμεινε ατιμώρητη για μαζικά εγκλήματα πολέμου όπως και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Γ) Με τέτοιες θέσεις η ρωσική επιρροή/ηγεμονία στη γειτονιά της Ουκρανίας θα «αποκατασταθεί», με τη Λευκορωσία και τη Γεωργία, και πιθανώς τη Μολδαβία, να διαγράφονται από τον χάρτη, ενώ θα αυξηθούν υπέρμετρα οι ρωσικές απειλές για το ΝΑΤΟ, τις χώρες της Βαλτικής, της Σκανδιναβικής και τη Ρουμανία. Η ίδια η Ευρώπη θα νιώθει εγκαταλελειμμένη και ακόμη πιο ανασφαλής από μια απομονωτική MAGA ΗΠΑ, με τους εχθρούς της δημοκρατίας να νιώθουν θριαμβευτές και να ενθαρρύνονται ακόμα πιο πολύ.