Από πολύ μικρά μωρά μέχρι ηλικιωμένους, οι άνθρωποι αυτοί κάθονται ή είναι ξαπλωμένοι σε στρώματα και κουβέρτες, που έχουν τοποθετήσει στο πάτωμα δίπλα σε αυτόματα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων, σε πλατφόρμες του σταθμού και μέσα σε βαγόνια σταθμευμένα.

Κάποιοι κοιτάζουν τα κινητά τους τηλέφωνα, άλλοι πλένουν τα ρούχα τους, τα οποία έπειτα απλώνουν στην κουπαστή των βαγονιών, μητέρες ταϊζουν τα μωρά τους και ένας άνδρας περνάει βιαστικός κρατώντας έναν βραστήρα με νερό.

Οι σκηνές είναι παρόμοιες στο δίκτυο μαζικών μεταφορών στις πληγείσες περιοχές της Ουκρανίας, παρότι στο Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, η οποία έχει υποστεί ορισμένους από τους σφοδρότερους βομβαρδισμούς από την έναρξη της ρωσικής επίθεσης, ο αριθμός των πολιτών που έχουν βρει καταφύγιο σε σταθμούς του μετρό είναι πολύ μεγάλος.

Στους δρόμους πάνω από τον υπόγειο σιδηρόδρομο, όπου οι πολίτες στέκονται σε ουρές για να προμηθευτούν τρόφιμα όταν είναι αρκετά ασφαλές να το κάνουν, το χιόνι πέφτει στους σχεδόν άδειους δρόμους.

Η Νάστια, ένα μικρό κορίτσι ξαπλωμένο πάνω στο αυτοσχέδιο κρεβάτι της στο πάτωμα ενός βαγονιού τρένου, λέει ότι έχει βρει εκεί καταφύγιο για πάνω από μια εβδομάδα. Δεν μπορούσε, όπως εξηγεί, να μετακινηθεί αρκετά καθώς είχε κολλήσει έναν ιό που κυκλοφορούσε μεταξύ του πληθυσμού.

Ερωτηθείσα τι θα κάνει όταν σταματήσει η επίθεση, η μικρή απάντησε: «Θα επιστρέψω στο σπίτι μου και επιτέλους θα κοιμηθώ καλά. Αυτό λαχταράω αυτήν τη στιγμή. Επίσης, θέλω να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν. Φοβάμαι για το σπίτι μου, για τα σπίτια των φίλων μου, φοβάμαι πάρα πολύ για ολόκληρη τη χώρα και φυσικά φοβάμαι και για τον εαυτό μου».

Η Βαλεντίνα, μια ηλικιωμένη κάτοικος του Χάρκοβο, λέει ότι κατέφυγε στον υπόγειο επειδή η περιοχή όπου διέμενε βομβαρδιζόταν αδιάκοπα.

Ο δήμαρχος της πόληςανέφερε την Παρασκευή ότι το Χάρκοβο βομβαρδίζεται αδιάκοπα από τις ρωσικές δυνάμεις. «Μέχρι σήμερα έχουν καταστραφεί 48 από τα σχολεία της πόλης», δήλωσε ο Ιχορ Τερέχοφ. Η πόλη είχε πληθυσμό, σε καιρό ειρήνης, περίπου 1,4 εκατομμύριο κατοίκους, παρότι πολλοί την εγκατέλειψαν αναζητώντας τη σχετική ασφάλεια που επικρατεί στη δυτική Ουκρανία ή κατέφυγαν σε γειτονικές χώρες.