«Πιστεύω ότι θα πρέπει να βοηθήσουμε τις χώρες που έχουν ανάγκη, για παράδειγμα, με τα ευρωομόλογα, με ελάφρυνση του χρέους και με επενδυτικά προγράμματα, ώστε να δώσουμε ώθηση σε μια βιώσιμη ανάπτυξη στα κράτη μέλη της ΕΕ. Το διαβολικό παιχνίδι που Παίζουν οι πιστωτές, δηλαδή ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ, με την Ελλάδα είναι απαράδεκτο. Αυτό θέτει σε κίνδυνο την πρόοδο που έχει ήδη επιτευχθεί, υπονομεύοντας πλήρως την εναπομείνασα εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών στην ΕΕ», αναφέρει η κ.Τσίμερ ενώ για το δημόσιο χρέος επισημαίνει πως «στραγγαλίζει τις οικονομίες και κρατάει τις χώρες υπανάπτυκτες».

«Το δημόσιο χρέος είναι αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό του σημερινού πλαισίου της ΕΕ και του πως οι εμπορικές σχέσεις οργανώνονται μέσα (και έξω) στην εσωτερική αγορά. Η Γερμανία, για παράδειγμα, επικεντρώνεται κυρίως στη δημιουργία πλούτου μέσω της εξαγωγής των προϊόντων της και οι γερμανικές τράπεζες αποκομίζουν κέρδος δίνοντας δάνεια και πιστώσεις προς αυτές τις χώρες που πρέπει να πληρώσουν τις γερμανικές εισαγωγές. Ταυτόχρονα, το χρέος στραγγαλίζει τις οικονομίες και τις κρατάει υπανάπτυκτες.

Ως εκ τούτου, χρειαζόμαστε επειγόντως εξισορρόπηση των εξαγωγών. Εκτός από τις οικονομικές και δημοσιονομικές πτυχές του, το δημόσιο χρέος έχει πολιτική διάσταση, καθώς οι πιστωτές το χρησιμοποιούν για να ελέγχουν πολιτικά τις χρεωμένες χώρες. Μπορείτε να δείτε και στο παρελθόν ότι διάφορες χώρες, αντιμετωπίστηκαν διαφορετικά ως προς την ελάφρυνση ή την αναδιάρθρωση του χρέους τους ή ακόμα και ως προς το κούρεμα του. Βλέπω το χρέος ως πρόβλημα της ΕΕ το οποίο πρέπει να λυθεί με ευρωπαϊκό τρόπο, προκειμένου να επιτευχθεί η βιωσιμότητα του χρέους. Η λιτότητα απέτυχε πλήρως και έκανε την κατάσταση πολύ χειρότερη».

«Για τη Γερμανία, μια νίκη Σουλτς και ένα τέλος του μεγάλου συνασπισμού θα μπορούσε να σημαίνει το τέλος της αποθάρρυνσης των ψηφοφόρων και το αποκοίμισμα του λαού από την κυβέρνηση Μέρκελ. Ανάλογα με τα κόμματα του συνασπισμού που θα σχηματιστεί σε μία τέτοια περίπτωση, θα μπορούσε επίσης να σημαίνει ένα βήμα προς την κατεύθυνση μιας πιο κοινωνικής Γερμανίας. Όμως, μπορεί τα πράγματα να μην είναι έτσι. Είμαι αρκετά επιφυλακτική για να προβλέψω οποιαδήποτε μεγάλη αλλαγή. Για την Ελλάδα, μπορώ μόνο να ελπίζω ότι το τέλος της εποχής του Σόιμπλε θα μπορούσε να σημάνει σιγά-σιγά το τέλος της λιτότητας και της τιμωρίας. Όμως, έχουμε πολλές συντηρητικές, εθνικιστικές, δεξιές κυβερνήσεις στην ΕΕ, που υποστηρίζουν τον Σόιμπλε. Εφ ‘όσον δεν μπορούμε να αλλάξουμε σημαντικά τις ισορροπίες εξουσίας, φοβάμαι ότι οι μεγάλες αλλαγές δεν θα συμβούν σύντομα» απαντάει η Τσίμερ στην ερώτηση τι θα σημαίνει για την Γερμανία και την Ελλάδα η νίκη του Μ.Σούλτς στις γερμανικές εκλογές.

Σχετικά με το ποιός παίρνει τις αποφάσεις για την Ελλάδα; Η Άγγελα Μέρκελ ή ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναφέρει:

«Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι ο ιθύνων νους της λιτότητας και της στάσης απέναντι στην Ελλάδα, αλλά και η Μέρκελ δεν είναι μια αθώα, χαμογελαστή κυριούλα υπό τον έλεγχο του Σόιμπλε. Και οι δύο παίζουν διαφορετικούς ρόλους στο ίδιο παιχνίδι».

Για τα 60στά γενέθλια της ΕΕ στις 25 Μαρτίου η κ. Τσίμερ αναφέρει «πως δεν υπάρχει κανένας λόγος για να γιορτάσουμε, καθώς η ΕΕ εξακολουθεί να συντρίβεται από μια κρίση αλληλεγγύης που προκαλείται από εθνικιστικές κι εγωιστικές πολιτικές και στέκεται στο χείλος της αβύσσου. Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, καθώς και οι υποστηρικτές τους είναι σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι για αυτές τις εξελίξεις, δεδομένου ότι ακολούθησαν την εθνοκεντρική ιδεολογία τους, χωρίς να λάβουν υπόψη τις επιπτώσεις στις οικονομικά ασθενέστερες χώρες. Παρ ‘όλα αυτά, πολλές κυβερνήσεις θέλουν απλά να συνεχίσουν όπως πριν.

Μετά τους εκβιασμούς και τη λιτότητα που επέβαλαν σε πολλά κράτη μέλη, με αποτέλεσμα οι λαοί τους να υποφέρουν, μετά το δημοψήφισμα που έβγαλε τη Βρετανία από την ευρωπαϊκή οικογένεια, και με τον εθνικισμό και το δεξιό εξτρεμισμό να αυξάνεται, ακόμη και ο τελευταίος υπεύθυνος θα έπρεπε να αναγνωριστεί έστω και τώρα ότι μόνο μια ριζική αλλαγή θα επιτρέψει στην ΕΕ να επιβιώσει. Αλλά το μόνο πράγμα που πολλές κυβερνήσεις σκέφτονται αυτή τη στιγμή, είναι μια στενότερη στρατιωτική και αμυντική ένωση. Για εμάς, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί λύση επ’ουδενι, δεδομένου ότι δεν θα φέρει οποιαδήποτε περισσότερη ασφάλεια για τους πολίτες της ΕΕ και δεδομένου ότι δεν καλύπτει τις ανάγκες της πλειοψηφίας.

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ πρότεινε πέντε σενάρια για το μέλλον της ΕΕ. Στην πραγματικότητα, είναι ένα ακόμα νεοφιλελεύθερο σενάριο με διαφορετικές πτυχές. Προτείνουμε ένα έκτο, εντελώς διαφορετικό σενάριο: την ανανέωση για μια κοινωνική και δημοκρατική Ένωση των πολιτών. Μια ΕΕ με τα κοινωνικά ελάχιστα πρότυπα που προστατεύουν τους πολίτες από τη φτώχεια και την κοινωνική κατάρρευση. Μια κοινή λύση στην πρόκληση της μετανάστευσης με βάση την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, που θα επιτρέπει την ασφαλή και νόμιμη πρόσβαση στους πρόσφυγες. Μια ΕΕ η οποία παίζει ρόλο στην παγκόσμια ειρήνη και την παγκόσμια πολιτική. Μια ΕΕ, όπου οι άνθρωποι θα έρχονται πάνω από το κέρδος» υπογραμμίζει η κ. Τσίμερ στην συνέντευξή της στο left.gr.