Αυτό το πολιτικό κλίμα αποτυπώνεται σε ένα πλούσιο οδοιπορικό που δημοσιεύει στην ηλεκτρονική της σελίδα η εφημερίδα Liberation.

Κρατώντας ένα φλυτζάνι καφέ στο χέρι, καθισμένος στο μπαρ μιας τυπικής αμερικανικής παμπ, ο Μπράιαν Πέινμπεϊκερ χαιρετίζει με θαυμασμό τα πρώτα βήματα του Τραμπ στον Λευκό Οίκο και δεν κρύβει ότι στήριξε δυναμικά ως εθελοντής την προεκλογική εκστρατεία του στην περιοχή. «Το ξεκίνημά του είναι καταπληκτικό. Έκανε ακριβώς αυτά που είχε υποσχεθεί ότι θα κάνει, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο στην αμερικανική πολιτική ζωή», λέει χαμογελώντας ο 58χρονος, εργάτης τα τελευταία είκοσι χρόνια στο εργοστάσιο της Ford στο Ντιτρόιτ.

Και εξηγεί: «Σε λίγες μόλις εβδομάδες άρχισε να αντιμετωπίζει το ζήτημα της μετανάστευσης και της ασφάλειας των συνόρων, ενώ δουλεύει συστηματικά για την οικονομία, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ». «Νομίζω ότι το υπόλοιπο της θητείας του θα είναι φανταστικό. Είμαι πολύ χαρούμενος για όλα όσα έχει καταφέρει», συμπληρώνει με έκδηλη ικανοποίηση ο Πέινμπεϊκερ, που εμφανίζεται σίγουρος ότι ο μεγιστάνας των ακινήτων θα είναι υποψήφιος και ξανά για την προεδρία το 2020.

Ένα μήνα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Τραμπ και η πολιτική του διχάζουν μεγάλο μέρος του αμερικανικού λαού. Εδώ όμως στα προάστια του Ντιτρόιτ, στην καρδιά της παρηκμαζμένης βιομηχανικής ζώνης, γνωστής ως «Rust Belt», η οποία συνετέλεσε τα μάλα για την είσοδο Τραμπ στον Λευκό Οίκο, ο διάδοχος του Μπαράκ Ομπάμα βλέπει τη δημοτικότητά του στα ύψη.

«Αυτό που με ανησυχεί είναι η κριτική που του ασκούν τα μέσα ενημέρωσης», λέει ενοχλημένος ο Πέινμπεϊκερ. Κατηγορεί μάλιστα τους δημοσιογράφους – τους «εχθρούς του λαού» όπως τους χαρακτήρισε την Παρασκευή ο Τραμπ- ότι δίνουν υπερβολική σημασία σε ψευδείς ειδήσεις, όπως π.χ. αυτή περί συνωμοσίας του Κρεμλίνου με το περιβάλλον του δισεκατομμυριούχου. «Το θέμα αυτό είναι σοβαρό για την Αριστερά και τα μέσα ενημέρωσης διότι θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι ο Τραμπ έχει κρυφά κίνητρα που εξηγούν τη στάση του απέναντι στη Μόσχα. Η Ρωσία όμως θα έπρεπε να είναι ο φυσικός μας σύμμαχος. Εχθροί μας είναι οι εξτρεμιστές ισλαμιστές στη Μέση Ανατολή και χώρες όπως η Βόρεια Κορέα και το Ιράν που αναπτύσσουν πυρηνικά όπλα», υποστηρίζει.

Ένας άλλος πρωταγωνιστής στο οδοιπορικό της Liberation, ο Κρις Βιτάλ είναι από εκείνους τους ψηφοφόρους που κατά καιρούς αλλάζουν πολιτικό στρατόπεδο. Ο 44χρονος, σικελικής καταγωγής, δουλεύει από το 1994 στο εργοστάσιο της Chrysler, όπως ο πατέρας του και ο παππούς του πριν από αυτόν. Συγκεκριμένα εργάζεται στο τμήμα κατασκευής κινητήρων αυτοκινήτων τελευταίας τεχνολογίας, πιο οικονομικών στην κατανάλωση καυσίμων. Για τα μέσα ενημέρωσης, ο Βιτάλ ενσαρκώνει τον πολίτη της εργατικής τάξης που ο Τραμπ κατάφερε να κατακτήσει.

«Δισεκατομμυριούχος με μπλε κολάρο»

Ο Κρις Βιτάλ, πατέρας ενός μικρού κοριτσιού, ψήφισε δύο φορές τον Ομπάμα, χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό αλλά με κίνητρο την πρόταση των Δημοκρατικών για τη σωτηρία της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, σε αντίθεση με τους Ρεπουμπλικανούς που τότε τάσσονταν υπέρ της πτώχευσής της.

«Ο Τραμπ ενδιαφέρθηκε για τους ανθρώπους που τέθηκαν στο περιθώριο», λέει ο Βιτάλ για να εξηγήσει την αγανάκτηση του εκλογικού σώματος στην βιομηχανική πολιτεία του Μίσιγκαν που δεν είχε δώσει τη νίκη σε ρεπουμπλικανό υποψήφιο εδώ και τρεις δεκαετίες. Και συνεχίζει: «Όταν κάποιος, όπως η Χίλαρι Κλίντον, επισκέπτεται ένα φτωχό προάστιο π.χ. στο Ντιτρόιτ, υποδύεται έναν ρόλο. Περνάει μπροστά από ένα σωρό καμένα σπίτια, εγκαταλελειμμένα, και συμπεριφέρεται σαν να είναι όλα φυσιολογικά! Ο Τραμπ περπάτησε στα ίδια μέρη και είπε στους ανθρώπους: “Ζείτε σε μία κόλαση!”. Εκτιμώ την αυθεντικότητά του, επιτέλους ένας πολιτικός που λέει τα πράγματα με το όνομά τους».

Από τις πρώτες κιόλας μέρες του στο Λευκό Οίκο, ο Τραμπ είχε αποφασίσει να αποσύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Συνθήκη του Ελεύθερου Διατλαντικού Εμπορίου (TPP), και μαζί με το Μεξικό και τον Καναδά να επαναδιαπραγματευθεί τη συμφωνία NAFTA η οποία συνδέει τις τρεις χώρες, από το 1994. «Εμείς δεν βλέπουμε τα πραγματικά οφέλη του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, επειδή άλλες αγορές τηρούν τον προστατευτισμό», λέει ο Βιτάλ δίνοντας το παράδειγμα ενός τζιπ που κατασκευάζεται στις ΗΠΑ και υπόκειται σε φόρο της τάξης του 20%, κατά τη διάθεσή του στην ευρωπαϊκή αγορά. «Η συνέπεια αυτού είναι ότι ένα τζιπ που πωλείται στην Ευρώπη θα κατασκευάζεται στην Ευρώπη. Το πρόβλημα όμως έγκειται στο ότι πολλά τζιπ που πωλούνται στις ΗΠΑ, ουσιαστικά κατασκευάζονται στην Ευρώπη», παραπονιέται, χαιρετίζοντας την πολιτική Τραμπ στο θέμα αυτό.

«Αναγκαία θυσία»

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας το πανίσχυρο συνδικάτο του κλάδου της αυτοκινητοβιομηχανίας, το United Auto Workers (UAW), παραδοσιακός σύμμαχος των Δημοκρατικών, υποστήριξε την Κλίντον. Η νίκη Τραμπ όμως δείχνει ότι ένα μέρος της βάσης έκανε άλλη επιλογή. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε το συνδικάτο, ο Τραμπ εξασφάλισε «περίπου το ίδιο ποσοστό» με εκείνο των προηγούμενων υποψηφίων των Ρεπουμπλικανών στις προεδρικές εκλογές. «Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα, αυτό είναι αδύνατον», λέει ο υπεύθυνος της προεκλογικής εκστρατείας Τραμπ στην περιοχή αυτή, ‘Ερικ Σλομκόβσκι.

Σήμερα, ένα μήνα μετά την ορκωμοσία του νέου προέδρου, ο Σλομκόβσκι, βετεράνος στρατιωτικός με ξυρισμένο κεφάλι, δηλώνει ικανοποιημένος από τις πρώτες ενέργειες του προέδρου, ειδικά στο θέμα που αφορά τους μετανάστες. «Στηρίζω απόλυτα το διάταγμα. Εάν πιστεύουμε πραγματικά ότι η οποιαδήποτε απειλή μπορεί να προέρχεται από αυτές τις επτά χώρες, τότε οφείλουμε να αναστείλουμε την είσοδο στις ΗΠΑ πολιτών από αυτές τις χώρες, μέχρι να έχουμε 100% εμπιστοσύνη στη διαδικασία επιλογής μας. Εάν μεταξύ των μεταναστών είναι και καλοί άνθρωποι που θέλουν να έλθουν στη χώρα μας, καταλαβαίνω ότι είναι φρικτό γι αυτούς διότι υποφέρουν, είναι όμως μία απαραίτητη θυσία για την προστασία της γης μας. Οι Αμερικανοί είναι πάνω από όλα», υπογραμμίζει ο Σλομκόφσκι στη διάρκεια συνεδρίασης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στο Μάκομπ.

Όσον αφορά τις διαδηλώσεις που πραγματοποιούνται κατά του διατάγματος για τη μετανάστευση, ο Σλομκόφσκι υποστηρίζει ότι αυτοί που διαδηλώνουν δεν ζουν στην πραγματικότητα. «Νομίζουν, λέει, ότι μπορούμε όλοι να ζήσουμε ειρηνικά σε μια ευτυχισμένη κοινωνία. Οι άνθρωποι είναι βίαιοι», σημειώνει με ένταση.
«Υπάρχει εισβολή παράνομων μεταναστών στη χώρα μας. ‘Εχουμε καθήκον να προστατεύσουμε τους πολίτες μας και αυτό πρέπει να είναι η προτεραιότητα ενός προέδρου», παρατηρεί από την πλευρά της στο ίδιο συνέδριο η Κάρεν Βίγκαντ, ιδιοκτήτρια εστιατορίου. Υποστηρίζει δε οτι αυτοί που μπλόκαραν το διάταγμα στα δικαστήρια κλίνουν προς την Αριστερά.

«Ιερό φιάσκο»

Ενώ η δημοτικότητα του Τραμπ (39% σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Pew Center) αποτυπώνει ένα ιστορικό ρεκόρ πτώσης στην αρχή της προεδρικής θητείας, οι ψηφοφόροι του συνεχίζουν να τον στηρίζουν με πάθος. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις αυτών που θα βρουν κάτι αρνητικό να πουν για τις πρώτες ενέργειές του ή τη συμπεριφορά του. Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις. Ο Τζον, έφεδρος με υπηρεσία στην ακτοφυλακή, ιδιοκτήτης μπαρ, πιστεύει ότι το διάταγμα για τη μετανάστευση ήταν «ένα ιερό φιάσκο»: «Δεν είναι φυσιολογικό οι Ιρακινοί που εργάστηκαν για τον στρατό μας ή οι μόνιμοι κάτοικοι να έχουν εμπλακεί σε αυτό», υποστηρίζει.

Με το πιστόλι να κρέμεται στη ζώνη και το καπέλο γυρτά ριγμένο στο κεφάλι, ο Τζον τονίζει στη Liberation ότι δεν καταλαβαίνει πως ο Μάικλ Φλιν, ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του προέδρου, μπόρεσε να τηλεφωνήσει απευθείας στην πρεσβεία της Ρωσίας χωρίς να υποψιασθεί ότι τον ακούν. «Το γεγονός εγείρει ερωτήματα σχετικά με την κρίση του», προσθέτει. Ο Τζον, ο οποίος το 2008 ψήφισε Ομπάμα, έχει πλήρη εμπιστοσύνη στον Τραμπ ιδιαίτερα όσον αφορά την ασφάλεια. «Ήμουν κατά του πολέμου στο Ιράκ ο οποίος μας επιβλήθηκε από το στρατιωτικο-βιομηχανικό λόμπι. Ο Τραμπ δεν θέλει να κάνει πόλεμο και δεν εξαρτάται από κανένα λόμπι», διαβεβαιώνει. Παράλληλα δηλώνει αισιόδοξος: «Ο Τραμπ δεν είναι τέλειος, θα τηρήσει όμως τις υποσχέσεις του. Ευχαριστώ τον Θεό που υπάρχει!».