Με αυτήν απαγόρευσε σε μαθήτριες άνω των 12 ετών να τραγουδούν ή να παίζουν μουσική σε δημόσιες εκδηλώσεις όπου δεν παρευρίσκονται… αποκλειστικά γυναίκες, ενώ παράλληλα απαγόρευσε σε άνδρες καθηγητές μουσικής να διδάσκουν κορίτσια!

Η μεσαιωνική εγκύκλιος ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών στην αφγανική κοινωνία και η κυβέρνηση της Καμπούλ αναγκάστηκε να πει ότι «θα την επανεξετάσει». Ωστόσο, ακόμη δεν την έχει τυπικά καταργήσει, κάτι που, σύμφωνα με την ακτιβίστρια πολιτικό και διαπραγματεύτρια με τους Ταλιμπάν στην ειρηνευτική διάσκεψη της Ντόχα, Φάουζια Κούφι, δείχνει ότι οι ακραίοι ισλαμιστές έχουν ακόμη άκρες στην εξουσία και καραδοκούν να επιβάλουν την ατζέντα τους.

Η κυβέρνηση υπαναχώρησε μπροστά στο κίνημα #I am my song, που εγκαινίασε στα social media o ιδρυτής του Εθνικού Ινστιτούτου Μουσικής, Αχμάντ Σαρμάστ. Γυναίκες απ’ όλο το Αφγανιστάν, ανάμεσά τους πολιτικοί και ακτιβίστριες, ανέβασαν βίντεο στα οποία τραγουδούσαν, έπαιζαν πιάνο ή άλλα όργανα και κατήγγειλαν την εξουσία για διακρίσεις εις βάρος των γυναικών – ακόμη και ανήλικων. Για τις καταπιεσμένες γυναίκες του Αφγανιστάν η μουσική, το τραγούδι και ο χορός δεν αποτελούν μόνο διεξόδους έκφρασης, αλλά και μέσο διαχείρισης των δύσκολων ψυχολογικών καταστάσεων που βιώνει η χώρα τους – χώρα με πλούσια μουσική και καλλιτεχνική παράδοση.

Το τραγικό, όπως αποκαλύπτει η «Guardian», είναι ότι πολλά κορίτσια αποθαρρύνονται ή και απειλούνται από τις ίδιες τους τις οικογένειες για να μην ασχοληθούν με τη μουσική και το τραγούδι. «Χρειάστηκε να δώσω μάχη με τους γονείς μου», τόνισε η 18χρονη τελειόφοιτη πιάνου στο Εθνικό Μουσικό Ινστιτούτο, Μαράμ Αμπντάλαχ, που είδε τον πατέρα της να γίνεται άλλος άνθρωπος (προς το χειρότερο) όταν επέστρεψαν οικογενειακώς στο Αφγανιστάν από την Αίγυπτο, όπου και οι δύο γονείς της… σπούδασαν στο πανεπιστήμιο.