Διευκρινίζοντας στους βουλευτές ότι πρόθεσή του δεν είναι «να εμπλακεί σε μια λογική επίρριψης ευθυνών», αλλά να ενημερώσει τόσο για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί όσο και για τα βασικά προβλήματα σήμερα, ο Κύπριος πρόεδρος ανέφερε:

«Εδώ και 20 μήνες έχει ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια, η οποία απέδωσε αποτελέσματα, με πρόοδο στα κεφάλαια Διακυβέρνησης και Διαμοιρασμού των Εξουσιών, Οικονομίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε λιγότερο βαθμό, στο κεφάλαιο του Περιουσιακού».

Ανέφερε, επίσης, ότι στους τελευταίους μήνες οι προσπάθειες επικεντρώθηκαν στη συζήτηση δύο καθοριστικών κεφαλαίων, εκείνου που αφορά στις εδαφικές προσαρμογές και εκείνου της Ασφάλειας και των Εγγυήσεων.

Ο κ. Αναστασιάδης στάθηκε ιδιαίτερα στη διεθνή πτυχή του θέματος της Ασφάλειας και των Εγγυήσεων για το Κυπριακό. Έκανε μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην υπογραφή της Συνθήκης των Εγγυήσεων το 1960 από την Κυπριακή Δημοκρατία, την Τουρκία, την Ελλάδα και την Μ. Βρετανία.

«Success story για την Ευρώπη», η λύση του Κυπριακού

Η λύση του κυπριακού θα ήταν ένα παράδειγμα, «ένα Success story για την Ευρώπη» δήλωσε ο κ. Αναστασιάδης, απαντώντας σε ερώτημα που του έθεσε η αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτα Καββαδία, που είναι και επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας.

Συγκεκριμένα, η κ. Καββαδία ανέφερε στην παρέμβασή της ότι παρακολουθώντας τις διαπραγματεύσεις έχει διαπιστώσει ότι ο λαός της Κύπρου, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι φαίνονται πιο αποφασισμένοι από ποτέ να επιμείνουν για το κτίσιμο μιας λύσης και απευθυνόμενοι στον κ. Αναστασιάδη του έθεσε το ερώτημα:

«Με δεδομένο ότι η ευρωπαϊκή συγκυρία δεν είναι και η καλύτερη, καθώς η ΕΕ διέρχεται μια υπαρξιακή κρίση, που βάζει εγνωσμένες ευρωπαϊκές αρχές, ιδέες και αξίες σε δοκιμασία, πιστεύετε ότι η επαναπροσέγγιση και ενδεχόμενη επανένωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων θα θέσει ένα νέο ευρωπαϊκό παράδειγμα για την ανεκτικότητα και την συνύπαρξη»;

Απαντώντας ο Κύπριος Πρόεδρος δήλωσε:

«Έχω την εντύπωση, ότι θα ήταν ένα παράδειγμα, ένα success story για την Ευρώπη. Και αυτό γιατί είναι ένα καθεαυτό ευρωπαϊκό πρόβλημα, ιδιαίτερα αν σκεφτείτε τι συμβαίνει σήμερα μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων.

Θα αποτελούσε και ένα μοντέλο για ειρηνική επίλυση αναλόγων προβλημάτων ιδιαίτερα προβλημάτων της περιοχής για ειρηνική συμβίωση,. Θα μπορούσε να αποτελέσει, σαφώς, ένα πρότυπο κράτους, έναν παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή και μια ευρωπαϊκή επιτυχία μπροστά στην κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη».