Μετά την άφιξη περισσότερων από ένα εκατομμύριο προσφύγων και μεταναστών το 2015, η ΕΕ ενίσχυσε τα εξωτερικά σύνορά της και επιδίωξε να κλείσει συμφωνίες με χώρες κατά μήκος των μεταναστευτικών οδών για να περιορίσει τη ροή των ανθρώπων.

Στο πλαίσιο της σημαντικότερης τέτοιας συνεργασίας, η ΕΕ υποσχέθηκε στην Τουρκία ένα αρχικό ποσό 3 δισ. ευρώ ως αρωγή για τους Σύρους πρόσφυγες που ζουν εκεί, την επιτάχυνση των συνομιλιών για την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, καθώς και ταξίδια χωρίς θεώρηση εισόδου για τους Τούρκους πολίτες.

Ως αντάλλαγμα η Άγκυρα εμπόδιζε ανθρώπους να αναχωρούν λαθραία από τις ακτές της για την Ελλάδα, στην προσπάθειά τους να μεταβούν στη δυτική Ευρώπη.

Όμως καθώς οι σχέσεις της ΕΕ με την Άγκυρα επιδεινώθηκαν μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος που σημειώθηκε τον Ιούλιο στην Τουρκία, η ΕΕ είναι περισσότερο εκτεθειμένη στις απειλές του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επιτρέψει σε ένα νέο κύμα μεταναστών να αναχωρήσει για την Ευρώπη από τα τουρκικά παράλια.

«Η υποστήριξη προς τις χώρες φιλοξενίας και διαμετακόμισης θα πρέπει να εμπνέεται από την αλληλεγγύη, όχι από αυστηρούς όρους», δήλωσε σε σεμινάριο στις Βρυξέλλες ο Φιλίπο Γκράντι, ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

«Η σύνδεση της οικονομικής αρωγής και άλλων ευεργετημάτων με τον έλεγχο της μετανάστευσης θα πρέπει να γίνεται με σύνεση. Αυτό δημιουργεί προηγούμενα, δημιουργεί προσδοκίες που μπορεί να μην εκπληρώνονται πάντα και μπορεί τελικά ακόμη και να επιτρέψει σε χώρες φιλοξενίας να χρησιμοποιούν μετακινήσεις πληθυσμού για να πιέζουν, ακόμη και για να απειλήσουν».

Ο Γκράντι δήλωσε ακόμη πως η συμφωνία με την Τουρκία ενθάρρυνε άλλες κυβερνήσεις να ζητήσουν χρήματα από την ΕΕ για να φιλοξενήσουν πρόσφυγες.

Οι Βρυξέλλες βρίσκονται τώρα σε συνομιλίες με χώρες φιλοξενίας και διαμετακόμισης στην Αφρική και έχουν απειλήσει να εξαρτήσουν αναπτυξιακή βοήθεια αξίας δισεκατομμυρίων από τον τρόπο που οι χώρες αυτές χειρίζονται τη μετανάστευση.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ