Οι κακοποιοί που λειτουργούσαν την «πρεσβεία» υπόσχονταν ταξιδιωτικά και άλλα έγγραφα έναντι αδρής αμοιβής.

Τα γραφεία ήταν ανοιχτά κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Παρασκευή, από τις 07:30 ως τις 12:00. Στον τοίχο υπήρχε και ένα πορτρέτο του Μπαράκ Ομπάμα και μια αμερικανική σημαία στο εξωτερικό.

Η πλαστή πρεσβεία λειτουργούσε για μία ολόκληρη δεκαετία, πριν οι αρχές της χώρας σε συνεργασία με τις αμερικανικές την εντοπίσουν και την κλείσουν.

Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ αναφέρει ότι πίσω από το κόλπο κρύβονταν γκανέζοι και τούρκοι διακινητές, μέλη συμμοριών οργανωμένου εγκλήματος, όπως και ένας γκανέζος δικηγόρος που ειδικευόταν στο μεταναστευτικό. Οι δήθεν πρόξενοι ήταν στην πραγματικότητα Τούρκοι που μιλούσαν αγγλικά και ολλανδικά.

Η έρευνα από τις τοπικές και τις αμερικανικές αρχές έδειξε ότι, πέρα από το κτίριο που της ψευτοπρεσβείας, υπήρχαν και άλλο δύο, ένα ραφτάδικο και ένα συγκρότημα κατοικιών, τα οποία στέγαζαν περιφερειακές δραστηριότητες των ψευτοδιπλωματών. Το ραφτάδικο ήταν μάλιστα προκάλυμμα για τις δραστηριότητες καθώς εκεί ετοιμάζονταν τα πλαστά χαρτιά (το κατάστημα δεχόταν κανονικά και επιδιορθώσεις ενδυμάτων)

H ψεύτικη πρεσβεία 

Οι «υπάλληλοι» δεν δέχονταν αιτήσεις για βίζα στα «γραφεία». Αντίθετα, πήγαιναν οι ίδιοι και έβρισκαν τους πελάτες τους, τόσο στη Γκάνα, όσο και σε γειτονικές χώρες, την Ακτή Ελεφαντοστού και το Τόγκο, ενώ έβγαζαν ακόμα και φυλλάδια που διαφήμιζαν τις υπηρεσίες τους!

Τα πλαστά ή χωρίς αντίκρισμα χαρτιά που έβγαζαν κόστιζαν γύρω στα 6.000 δολάρια.

Ο εντοπισμός και το κλείσιμο της ψευτοπρεσβείας έγινε φέτος καλοκαίρι στο πλαίσιο επιχείρησης κατά της διακίνησης ανθρώπων και της απάτης. Οπως μάλιστα σημειώνει το αμερικανικό υπουργείο εντοπίστηκε και μια ολλανδική ψευτοπρεσβεία, επίσης στη Ακρα.

Το ότι κατάφεραν οι δράστες να λειτουργούν επί δέκα χρόνια ανενόχλητοι το οφείλουν στην κλασική μέθοδο που εξασφαλίζει ότι αυτοί που πρέπει να κάνουν τα στραβά μάτια πράγματι θα τα κάνουν: διεφθαρμένοι κρατικοί αξιωματούχοι στις κατάλληλες θέσεις.

Η κανονική πρεσβεία των ΗΠΑ

Η τελευταία εξυπηρέτηση των διεφθαρμένων αξιωματούχων προς το κύκλωμα οφείλεται σε έναν εισαγγελέα που με κάποια πρόφαση κατάφερε να καθυστερήσει τις έρευνες. Έτσι κάποιοι εμπλεκόμενοι βρήκαν τον χρόνο να διαφύγουν και εξακολουθούν να καταζητούνται.