Οι ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL) υπολόγισαν ότι στη βρετανική πρωτεύουσα μόνο το 36% των πεζοδρομίων, δηλαδή λίγο πάνω από το ένα τρίτο, έχουν πλάτος τουλάχιστον τριών μέτρων, ώστε οι πεζοί να μπορούν να τηρούν τις δέουσες αποστάσεις για λόγους δημόσιας υγείας.

ΟΣύμφωνα με τον δρα ‘Ασλεϊ Ντανάνι της Αρχιτεκτονικής Σχολής του UCL, «οι περισσότεροι δρόμοι του Λονδίνου έχουν πεζοδρόμια με πλάτος λίγο πάνω από δύο μέτρα, δηλαδή όχι αρκετό χώρο ώστε να αφήσουν δύο διερχόμενοι άνθρωποι απόσταση δύο μέτρων μεταξύ τους, ιδίως αν ληφθούν υπόψη και τα εμπόδια, όπως οι κάδοι των σκουπιδιών, τα δέντρα και οι κολώνες φωτισμού. Μολονότι ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να αποφασίσουν να κατέβουν στο δρόμο, αυτό δεν είναι δυνατό για όσους κινούνται με αμαξίδιο ή έχουν κινητικές δυσκολίες».

Όπως είπε ο ίδιος, οι πόλεις πρέπει να βρουν τρόπους να διευρύνουν τους διαθέσιμους χώρους για περπάτημα είτε με τη διαπλάτυνση πεζοδρομίων, είτε με δημιουργία ζωνών χωρίς αυτοκίνητα. Ορισμένες πόλεις έχουν ήδη προσαρμοστεί στις νέες ανάγκες λόγω πανδημίας και στα χαμηλότερα επίπεδα κυκλοφορίας των οχημάτων, δημιουργώντας περισσότερο χώρο στους πεζούς. Για παράδειγμα η Βιέννη και το Όκλαντ των ΗΠΑ μετέτρεψαν αρκετούς δρόμους σε πεζόδρομους, ενώ το Βερολίνο αύξησε τους ποδηλατόδρομους.

Οι Βρετανοί ερευνητές επεσήμαναν ότι «οι συστάσεις κοινωνικής αποστασιοποίησης ανέδειξαν ένα εδώ και καιρό υπαρκτό πρόβλημα, ότι τα περισσότερα πεζοδρόμια απλούστατα δεν είναι αρκετά πλατιά για εύκολη χρήση από τους ανθρώπους. Αυτή είναι μια άβολη καθημερινή πραγματικότητα, με την οποία έρχονται αντιμέτωποι ιδίως οι άνθρωποι με κινητικές δυσκολίες, όσοι έχουν παιδιά και όσοι κινούνται σε ομάδες. Με αφορμή την πανδημία, αναδεικνύεται η επείγουσα ανάγκη για την κυβέρνηση να επενδύσει σε περισσότερο χώρο για τους πεζούς».