Ο Κνάους, με συνέντευξή του στο spiegel, μεταξύ άλλων δήλωε πως «Εάν αποτύχει η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας για τους πρόσφυγες, ως μοναδική εναλλακτική, υπάρχει αυτή στιγμή η λύση Αυστραλίας: οι πρόσφυγες οι οποίοι έρχονται στην Ευρώπη θα πρέπει να κρατούνται σε ένα νησί, χωρίς να έχουν το δικαίωμα να υποβάλουν αίτημα ασύλου. Εάν η Ευρώπη το κάνει αυτό θα σήμαινε και το τέλος της Συνθήκης για τους πρόσφυγες, θα ήταν μια καταστροφή. Στην Ελλάδα θα δινόταν ο ρόλος που παίζει το νησί του Ειρηνικού, Ναούρου (σ.σ. παλιότερα γνωστό και ως …”Νησί της Χαράς”) για την Αυστραλία. Τα σύνορα στα Βαλκάνια θα στρατικοποιούνταν και μια ούτως ή άλλως εύθραυστη περιοχή θα αποσταθεροποιούνταν. Η αποτυχία της συμφωνίας (Ε.Ε.-Τουρκίας) θα έδινε μεγάλη ώθηση σε εξτρεμιστικά κόμματα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτά τα κόμματα θα κέρδιζαν το 2017 τις εκλογές στη Γαλλία, την Αυστρία και την Ολλανδία».

Υπογραμμίζει επίσης, ότι «τα κράτη μέλη της Ε.Ε. ελπίζουν πως η συμφωνία με την Τουρκία θα διατηρηθεί, αλλά δεν κάνουν αρκετά. Αυτό είναι ανεύθυνο και επικίνδυνο διότι διακινδυνεύονται πολλά. Ακόμα δεν υφίστανται αποστολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης με επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό, οι οποίες να μπορούν να διεκπεραιώνουν τη διαδικασία του ασύλου όταν το ζητούν η Ελλάδα και η Ιταλία. Ο στρατηγικός στόχος πρέπει να είναι να μπορεί να αποφασίζεται η παροχή ή μη ασύλου εντός τεσσάρων εβδομάδων. Είναι θέμα αριθμού και εξειδίκευσης υπαλλήλων, μεταφραστών και νομικής βοήθειας».

«Ο αριθμός των προσφύγων οι οποίοι αποφασίζουν να ακολουθήσουν τον επικίνδυνο δρόμο να έλθουν στην Ευρώπη μέσω τους Αιγαίου έχει μειωθεί κατά πολύ» όπως άλλωστε και «ο αριθμός όσων πνίγονται μειώθηκε πολύ. Αν δει κανείς αυτά τα στοιχεία, τότε (μπορεί να πει ότι) η συμφωνία της Ε.Ε. με την Τουρκία λειτουργεί. Αυτό οφείλεται τόσο σε αυτή όσο και στο κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου. Εάν δεν υπήρχε η συμφωνία αυτή η Ελλάδα θα είχε μετατραπεί σε κέντρο υποδοχής προσφύγων και η χώρα δεν θα το άντεχε», όπως τονίζει ο Κνάους.

Όμως, «αν έρχονται άνθρωποι από την Τουρκία δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να τους δεχτούμε», διότι ενώ «όλοι συμφωνούν ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία, κανείς δεν γνωρίζει πως πρέπει να γίνει. Οι αριθμός των ανθρώπων οι οποίοι βρίσκονται καθοδόν από το Ιράκ και τη Συρία αυξάνεται. Χρειαζόμαστε την βούληση του λαού να τους παρασχεθεί προστασία. Ο στρατηγικός στόχος πρέπει να είναι να γίνει αυτό με μια συντεταγμένη διαδικασία και να έρχονται στην Ευρώπη όσο γίνεται λιγότεροι. Μόνον έτσι μπορεί να αντιμετωπισθεί η απομόνωση σε νησιά, η στρατιωτικοποίηση όλων των (ευρωπαϊκών) συνόρων ή η καταγγελία της Διεθνούς Συνθήκης για τους πρόσφυγες», καταλήγει ο Γκέραλντ Κνάους στη συνέντε