Στην προκήρυξή του, το FUNART αναφέρει πως το Βραβείο δεν επιτρέπει τη συμμετοχή ενός «μη παραδοσιακού» συγκροτήματος ή όποιου δεν αφιερώνεται σε «ένα έργο μουσικής διάπλασης, που θα καταρτίζει μουσικούς για ορχήστρες». Μάλιστα, διατείνεται πως το κείμενο της προκήρυξης για το 2020 είναι ίδιο με αντίστοιχα προηγούμενων ετών «χωρίς να αποτελεί ποσώς μία καινοτομία της διοίκησης Μαντουβάνι».

Η λεπτομέρεια αυτή ενδεχομένως να περνούσε απαρατήρητη σε μία χώρα όπου η μουσική αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας της κι οι μουσικοί είναι τόσοι, που χάνει κανείς τον λογαριασμό.

Όμως ο Μαντουβάνι έχει προϊστορία και η προκήρυξη προκαλεί διϊστάμενα συναισθήματα, γέλωτα και οργής. Και τούτο γιατί σε βίντεο που έχει αναρτήσει στο YouTube ο νέος υπεύθυνος για την προαγωγή των τεχνών στη Βραζιλία εξηγεί με λεπτομέρειες τη θεωρία του πως το ροκ υποκινείτο από «σοβιετικά σχέδια» για να διαβρωθεί ο κόσμος ολόκληρος από τον κομμουνισμό.

Στο βίντεο, ο Μαντουβάνι επιτίθεται στην αριστερίζουσα Σχολή της Φρανκφούρτης και τους διάσημους εκπροσώπους της Τέοντορ Αντόρνο και Μαξ Χορκχάιμερ, ιδίως ξιφουλκώντας τις σχέσεις της με την κουλτούρα και τις αναλύσεις της για την πολιτιστική βιομηχανία. Ιδίως σε ό,τι αφορά τη μουσική (ο Αντόρνο, ως γνωστόν ήταν δεξιοτέχνης πιανίστας).

Ως παράδειγμα για τη διαβρωτική επήρεια του ροκ, ο Μαντουβάνι στο βίντεό του παραθέτει τους Μπιτλς, που εκλήθησαν, πάντοτε βάσει των σοβιετικών σχεδίων, «να καταστρέψουν τις αμερικανικές οικογένειες, γιατί αυτές είναι το θεμέλιο του καπιταλισμού».

Το, φαιδρό για πολλούς βίντεο του Μαντουβάνι κλείνει με τον διάσημο πλέον στη Βραζιλία ισχυρισμό του πως «το ροκ ενθαρρύνει τα ναρκωτικά, που ενεργοποιούν το σεξ, που τροφοδοτεί τη βιομηχανία των αμβλώσεων».

Πηγή: pragmatismopolitico.br, O Globo, Jornal de Noticias