Το πρώτο τεύχος αυτού του «παλαβού» περιοδικού, γνωστού για το «ενήλικο» χιούμορ του και τη δηκτική πολιτική σάτιρά του, είχε κυκλοφορήσει το 1952.

Έχοντας ιδρυθεί από τον Χάρβεϊ Κούρτσμαν, το MAD και το πρόσωπο-μασκότ του, ο Alfred E. Neuman –ένας κοκκινομάλης πιτσιρίκος με πεταχτά αυτιά, πρόσωπο γεμάτο σπυράκια και πλατύ χαμόγελο με ένα δόντι να λείπει– επηρέασαν γενιές από χιουμορίστες.

Γνώρισε τη δόξα στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Το 1974, στο απόγειό του, κυκλοφορούσε σε 2,8 εκατομμύρια τεύχη. Όμως το κοινό του σταδιακά μειώθηκε και το 2017 κυκλοφορούσε πλέον σε μόλις 140.000 τεύχη, σύμφωνα με τον ειδικό στα μέσα ενημέρωσης Michael J. Socolow.

Το περιοδικό θα εκδίδεται με πρωτότυπο περιεχόμενο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Αλλά «μετά το τεύχος αριθμός 10 αυτό το φθινόπωρο, δεν θα υπάρχει πια νέο περιεχόμενο, εκτός από τα ειδικά τεύχη στο τέλος της χρονιάς», σύμφωνα με ανακοίνωση του εκδότη στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC. «Από το τεύχος αριθμός 11, το περιοδικό θα προσφέρει μια επιλογή και νοσταλγικό περιεχόμενο απ’ αυτά τα 67 τελευταία χρόνια».

«Με βαθιά θλίψη πληροφορήθηκα ότι το MAD Magazine σταματά», έγραψε στο Twitter ο κωμικός και τραγουδιστής Γουίρντ Αλ Γιάνκοβιτς, ο οποίος υπήρξε επισκέπτης διευθυντής του. «Δεν ξέρω από πού να αρχίσω για να περιγράψω την επίδραση που είχε σε μένα όταν ήμουν παιδί — είναι χοντρικά ο λόγος για τον οποίο έγινα ‘γουίρντ’ (σ.σ.: παράξενος, αλλόκοτος)», προσθέτει λέγοντας «αντίο σε έναν από τους πιο έγκυρους αμερικανικούς θεσμούς όλων των εποχών».

Όμως η επιρροή του MAD μειωνόταν, όπως μαρτυρεί και ένας πρόσφατος διάλογος ανάμεσα στον αμερικανό πρόεδρο Ντόνλαντ Τραμπ και έναν από τους υποψηφίους για το προεδρικό χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος, τον Πιτ Μπάτιγκιγκ.

Τον Μάιο, ο Τραμπ, ηλικίας 72 ετών, είχε συγκρίνει τον Μπάτιγκιγκ με την μασκότ του MAD, δηλώνοντας στον ιστότοπο Politico πως «ο Alfred E. Neuman δεν μπορεί να γίνει πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών». Και ο Μπάτιγκιγκ, ηλικίας 37 ετών, του απάντησε: «θα είναι ειλικρινής, χρειάσθηκε να το ψάξω αυτό στο Google», προσθέτοντας: «είναι ίσως απλώς θέμα γενεών».