Οι ψηφοφόροι κλήθηκαν να επιλέξουν ξανά τον «εκλεκτό» για τη δημαρχία της οικονομικής πρωτεύουσας της Τουρκίας, ύστερα από την αμφιλεγόμενη απόφαση της εκλογικής επιτροπής να δώσει εντολή να επαναληφθούν οι εκλογές της 31ης Μαρτίου.

Σε εκείνες τις δημοτικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης είχε αναδειχθεί πρώτος ο 49χρονος υποψήφιος της αντιπολίτευσης και του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Εκρέμ Ιμάμογλου. Ο Ιμάμογλου επικράτησε έναντι του υποψηφίου του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), του πρώην πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ, με διαφορά 13.729 ψήφων.

Η εκλογική «μάχη» για την Κωνσταντινούπολη

Παρά ταύτα, στις 6 Μαΐου, το τουρκικό Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο (YSK) κήρυξε άκυρες τις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη, όπως απαιτούσε το ισλαμοσυντηρητικό κόμμα του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, καταγγέλλοντας σωρεία παρατυπιών, κι έδωσε εντολή να επαναληφθούν. Ο Εκρέμ Ιμάμογλου αναγκάστηκε τότε να εγκαταλείψει τη θέση του, ύστερα από 18 ημέρες δημαρχίας.

Το AKP του Ερντογάν, που έχει σχηματίσει συμμαχία με το ακροδεξιό, εθνικιστικό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP), όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, παραμένει κυρίαρχο στην εθνική πολιτική σκηνή και κέρδισε στους περισσότερους δήμους στις τοπικές εκλογές που έγιναν πριν από τρεις μήνες.

Ομως το κυβερνών κόμμα υπέστη βαριές ήττες σε δύο κρίσιμες αναμετρήσεις: στην πρωτεύουσα Άγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη, που τελούσαν υπό τον έλεγχο του ισλαμιστικού συντηρητικού κόμματος επί 25 χρόνια.

Εκλογές-«στοίχημα» για τον Ερντογάν

Η Κωνσταντινούπολη, εκτός από οικονομική πρωτεύουσα, είναι επίσης η τουρκική πόλη με τον μεγαλύτερο αριθμό κατοίκων. Περίπου 10,56 εκατομμύρια εξ αυτών έχουν δικαίωμα ψήφου. Αποτελεί το επίκεντρο της τουρκικής οικονομικής ανάπτυξης, με αναρίθμητα μεγάλα έργα προϋπολογισμού δισεκατομμυρίων δολαρίων. Συνεισφέρει το ένα τρίτο του ΑΕΠ της χώρας.

Η αναμέτρηση αυτή προσέλαβε προσωπικό χαρακτήρα για τον Ερντογάν, όχι μόνο επειδή γεννήθηκε και μεγάλωσε στη συνοικία Κασίμπασα, αλλά και διότι στην Κωνσταντινούπολη αναδείχθηκε στο κεντρικό τουρκικό πολιτικό σκηνικό, όταν εξελέγη δήμαρχός της το 1994.

Μια ενδεχόμενη δεύτερη ήττα του Ερντογάν θα ντρόπιαζε τον πρόεδρο της Τουρκίας, καθώς η διαδικασία έχει μετατραπεί — και από τον ίδιο — σε άτυπο δημοψήφισμα για την προεδρία του. Όπως έχει δηλώσει εξάλλου ο ίδιος επανειλημμένα, «όποιος κερδίζει την Κωνσταντινούπολη, κερδίζει την Τουρκία».

«Αν ο Ιμάμογλου κερδίσει ξανά, θα υπάρξει αλυσιδωτή αντίδραση σοβαρών αλλαγών στην τουρκική πολιτική σκηνή», προεξοφλεί ο τούρκος δημοσιογράφος Μουράτ Γετκίν, διαβλέποντας σε αυτή την εξέλιξη την αρχή του τέλους «για το AKP και τον ίδιο τον Ερντογάν».

Στην προσπάθειά του να ανατρέψει το αποτέλεσμα του Μαρτίου, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης αποπειράθηκε να προσελκύσει τις ψήφους των Κούρδων, που αποτελούν περίπου το 15% των ψηφοφόρων.

Η εκστρατεία των εκλογών πήρε απρόβλεπτη τροπή όταν ο φυλακισμένος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK) Αμπντουλά Οτζαλάν προέτρεψε τους υποστηρικτές του Κόμματος Δημοκρατίας του Λαού (HDP), που εν πολλοίς εκπροσωπεί την κουρδική μειονότητα, να τηρήσουν ουδέτερη στάση. Το HDP, που τάσσεται υπέρ του Ιμάμογλου, —ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης μιλά περί μάχης για την υπεράσπιση της «δημοκρατίας»— κατηγόρησε τον Ερντογάν ότι προσπαθεί να διχάσει τους Κούρδους.