Η σκηνή της πυρκαγιάς στην Παναγία των Παρισίων είναι τόσο σοκαριστική που δεν μπορείς να πιστέψεις ότι το 1831 ο τεράστιος Βίκτορ Ουγκώ θα προέβλεπε κάτι τόσο δραματικό με τόση λεπτομέρεια που ανατριχιάζει.

Έγραφε ο Ουγκώ στην Παναγία των Παρισίων:

«Όλα τα βλέμματα στράφηκαν στο πιο ψηλό μέρος της εκκλησίας. Αυτό που έβλεπαν ήταν κάτι συγκλονιστικό. Μια μεγάλη φλόγα υψωνόταν ανάμεσα στους δυο πύργους με ανεμοστρόβιλους και σπινθήρες, μια τεράστια και ανεξέλεγκτη φλόγα η οποία πότε φαινόταν και πότε χανόταν από τον πυκνό καπνό».

Ο συγγραφέας με τον υπέροχο γλαφυρό του τρόπο περιγράφει τα αγάλματα να ζωντανεύουν από την φωτιά και άλλα να γελάνε και να κοροϊδεύουν και άλλα ακόμα και να φτερνίζονται από τους καπνούς.

Ποιος είναι ο καθεδρικός ναός που στέφθηκε ο Ναπολέων και υμνήθηκε από τον Βίκτωρα Ουγκώ

Η Παναγία των Παρισίων, γνωστή και ως Νοτρ Νταμ ντε Παρί ή απλούστερα Νοτρ Νταμ, είναι ο μητροπολιτικός Ρωμαιοκαθολικός ναός της πόλης του Παρισιού και αποτελεί ένα από τα πλέον θαυμαστά αρχιτεκτονικά μνημεία του λεγόμενου οξυκόρυφου ή γοτθικού ρυθμού. Βρίσκεται στη νησίδα Σιτε ιλ ντε λα Σιτέ του ποταμού Σηκουάνα , στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας.

Ο ναός ολοκληρώθηκε περίπου στα μέσα του 13ου αιώνα. Είναι ένα από τα πιο ένδοξα και αξιοθαύμαστα αρχιτεκτονικά υποδείγματα του περίτεχνου και ερεβώδους γοτθικού ρυθμού και στέκεται περήφανα στη νησίδα Σιτε ιλ ντε λα Σιτέ του ποταμού Σηκουάνα.

Το παγκοσμίου φήμης μεγαλούργημα αυτό, με μήκος 128μ. και τα 2 κωδωνοστάσια, το καθένα να είναι ύψους 68μ. παραμένει αναλλοίωτο με την πάροδο του χρόνου και προσελκύει παραπάνω από 14 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως, καθιστώντας το έτσι σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας και αναπόσπαστο μέρος της εθνικής και διεθνούς κληρονομιάς.

Στις 2 Δεκεμβρίου 1804 στα εδάφη του ξακουστού και ιστορικού αυτού ναού, στέφθηκε Αυτοκράτορας ο μνημειώδης Ναπολέων Βοναπάρτης. Επίσης, το Γοτθικό αυτό κτίσμα αποτέλεσε τρομερή πηγή έμπνευσης για τον συγγραφέα Βικτώρ Ουγκό με το ανεπανάληπτο μυθιστόρημα η Παναγία των Παρισίων, έχοντας κέντρο δράσης της ιστορίας το ναό καθεαυτού.

Μυστήριο και αγαλλίαση συγχρόνως, προκαλεί η όψη του περίτεχνου και γλαφυρού αυτού ναού με τα εκφραστικά Γκαργκόιλς να προστατεύουν αιώνια και ακούραστα μέσα από την πέτρινη σιωπή τους την πόλη του Παρισιού. Τα γκρίζα μάτια τους να παρακολουθούν τις ζωές εκατομμυρίων Παριζιανών, από την δημιουργία τους έως τώρα, και να έχουν μείνει ακλόνιστα, περιμένοντας υπομονετικά κάποιον να τους απαλλάξει από το χρέος του φύλακα.

Ο καθεδρικός ναός είναι ανοιχτός καθημερινά από 8:00 έως 18:45 (19:15 το Σάββατο και την Κυριακή) και η είσοδος είναι ελεύθερη!

Το 1831 οVictor Hugo δημοσιεύει το μυθιστόρημά του με τίτλο «Η Παναγία των Παρισίων» που γνωρίζει τεράστια επιτυχία-είμαι σίγουρη ότι θυμάσαι την ιστορία της Εσμεράλδας και του Κουασιμόδου!

Μέσα στον καθεδρικό ναό οι πιστοί έψαλαν δύο φορές τον ύμνο Te Deum, μία στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και μία στο τέλος του Δευτέρου προκειμένου να ευχαριστήσουν το Θεό για τη λήξη τους.

Διάσημα είναι και τα αγάλματα-δαίμονες (gargouilles) που βρίσκονται περιμετρικά στα ψηλά σημεία του καθεδρικού ναού. Τα gargouilles άλλοτε έχουν διακοσμητικό ρόλο και άλλοτε χρησιμεύουν ως υδρορροές για να προστατεύουν τα εξωτερικά τοιχώματα του ναού από το νερό της βροχής.