«Το πρώτο λάθος αφορά στην αμνηστία φοροφυγάδων στην “υπόθεση Φλικ”, το δεύτερο στην υπόθεση των “μαύρων ταμείων” της CDU, το τρίτο στην υπερβολική αφοσίωση στον, τότε, καγκελάριο Κολ.

Η Μέρκελ γύρισε, την κατάλληλη στιγμή, την πλάτη στον “Καγκελάριο της Επανένωσης”. Για αυτό και κατάφερε να γίνει καγκελάριος, ενώ ο Σόιμπλε ανέλαβε υπουργός.

Ως υπουργός Οικονομικών, ο Σόιμπλε έκανε το τέταρτο μέγα λάθος του όταν ο -κατά τα άλλα- “πεπεισμένος Ευρωπαίος”, θέλησε να διώξει με κάθε τρόπο την Ελλάδα από το ευρώ.

Σε περίπτωση που η καγκελάριος δεν προέβαλε αντίσταση, ο Σόιμπλε θα είχε τινάξει στον αέρα την ΕΕ.

Ο επιθετικός τρόπος που επέβαλε τον Φρίντιχ Μερτς για να εμποδίσει την «εκλεκτή» της Αγκελα Μέρκελ, Ανεγκρετ Καρμπ-Κάρεμπάουερ, αποτελεί την εκδίκηση του Σόιμπλε για το γεγονός ότι δεν έγινε καγκελάριος, ότι η Μέρκελ δεν τον άφησε να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας και για το ότι δεν έγινε επικεφαλής του Eurogroup».

Πηγή: dw.com

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]