Η Σπολάτο, καθηγήτρια μαθηματικών σε σχολείο, το 1972 είχε πάρει μέρος σε κινητοποιήσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, στους δρόμους της ιταλικής πρωτεύουσας. Η φωτογραφία της, με ένα πανό που έγραψε «ομοφυλόφιλη απελευθέρωση», είχε δημοσιευθεί από το ιταλικό περιοδικό Panorama, και η αναγνωρισιμότητά της, σε μια κλειστή και οπισθοδρομική κοινωνία, της είχε καταστρέψει τη ζωή.

Η καθηγήτρια αυτή απομακρύνθηκε από το σχολείο, λόγω «ατιμωτικής συμπεριφοράς». Παράλληλα, και η οικογένειά της την εγκατέλειψε και αναγκάσθηκε να ζει ως άστεγη, σε διάφορες ιταλικές πόλεις.

Ο τελευταίος της σταθμός ήταν το Μπολτσάνο, όπου αρχικά είχε νοσηλευτεί σε νοσοκομείο, με επικίνδυνη λοίμωξη στο πόδι. Στην συνέχεια, μπόρεσε να περάσει τα τελευταία της χρόνια σε οίκο ευγηρίας. Στους δρόμους, έψαχνε πάντα βιβλία και εφημερίδες, για να μπορεί να διαβάζει και να παρακολουθεί τις εξελίξεις. Η ίδια, πριν πολλές δεκαετίες, είχε γράψει βιβλίο μαθηματικών, και δοκίμια για το φεμινιστικό κίνημα.

Όπως αναφέρει ο Τύπος, μετά από χρόνια απαράδεκτης λήθης, η Ιταλία θα πρέπει να οργανώσει, τώρα, πρωτοβουλίες και συνέδρια, αφιερωμένα σε μια γυναίκα που συνέβαλε στο να σπάσει ένα τείχος σιωπής και ρατσισμού, πληρώνοντας ακριβότατα τη θαρραλέα επιλογή της.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]