Πλέον βρίσκεται στην ηλικία των 41 ετών και από έντονο αίσθημα πατριωτισμού κατατάχθηκε εθελοντικά στο στρατό στα 18 της.

Η μαρτυρία της στο BBC σοκάρει: «Κοιμόμουν σε ένα θάλαμο με άλλες 24 γυναίκες. Τα στρώματα που κοιμόμασταν δεν ήταν φτιαγμένα από βαμβάκι αλλά από φλούδες ρυζιού. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όλη η μυρωδιά από το σώμα, ιδρώτας κτλ, να μένει πάνω στο στρώμα και η δυσοσμία να είναι αφόρητη».

Συνεχίζει λέγοντας πως: «Μετά από τους πρώτους έξι μήνες, οι γυναίκες σταματούσαμε να αδιαθετούμε άγχους και κακής διατροφής. Και είμασταν και χαρούμενες γιατί αν είχαμε περίοδο η κατάσταση θα ήταν ακόμα πιο δύσκολη για μας. Μια 20χρονη κοπέλα είπε ότι λόγω της άσκησης είχαν περάσει δύο χρόνια χωρίς να της έρθει περίοδος. Είμασταν υποχρεωμένες να χρησιμοποιούμε πολλές φορές την ίδια σερβιέτα».

Οπως αναφέρει στη συνέχεια ακόμα και το μπάνιο ήταν μια απίστευτα δύσκολη υπόθεση: «Δεν υπήρχε ζεστό νερό για να κάνουμε μπάνιο. Απλά συνέδεαν μια μάνικα σε ένα παγωμένο ρυάκι από το βουνό και πλενόμασταν κατευθείαν από εκεί. Στο νερό υπήρχαν συχνά φίδια και βατράχια».

Πέρα από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν στο στρατόπεδο, το πιο συγκλονιστικό κομμάτι ήταν οι βιασμοί. Η Λι Σο Γεουν τονίζει: «Εγώ δεν έπεσα ποτέ θύμα βιασμού, αλλά πολλές από τις συντρόφους μου δεν ήταν το ίδιο τυχερές. Ο διοικητής του λόχου έμενε μέχρι αργά στο γραφείο του και βίαζε τις γυναίκες υφισταμένους του. Αυτό γινόταν ξανά και ξανά χωρίς τέλος».

Μια Γαλλίδα συγγραφέας, η Juliette Morillot που μίλησε με γυναίκες από το στρατό της Β. Κορέας επιβεβαιώνει τα λεγόμενα της Λι Σο Γεουν: «Η ποινή κάθειρξης για βιασμό στο στρατό μπορεί να αγγίξει και τα 7 χρόνια στη Β. Κορέα αλλά καμία γυναίκα δεν έχει το σθένος να καταθέσει και έτσι οι άντρες μένουν ατιμώρητοι. Ισως να φταίει η αυστηρή πατριαρχική δομή ευρύτερα της βορεοκορεατικής κοινωνίας. Οπως στην κοινωνία δύσκολα γίνονται καταγγελίες για σεξουαλικές επιθέσεις, το ίδιο ισχύει με τον στρατό».

Η συγγραφέας προσθέτει επίσης πως σύμφωνα με τους ισχυρισμούς και άλλων γυναικών: «Δεν υπήρχαν πάντα ξεχωριστές γυναικείες τουαλέτες με αποτέλεσμα οι γυναίκες να αναγκάζονται να ξεγυμνώνονται μπροστά στους άντρες, κάτι που τις έκανε να νιώθουν ιδιαίτερα ευάλωτες».

Τέλος, για τις γυναίκες προβλέπεται πιο ήπιο πρόγραμμα σωματικής εκπαίδευσης από τους άνδρες, αλλά μετά τις ασκήσεις έκαναν υποχρεωτικές αγγαρείες όπως καθαριότητες και μαγειρεία, από τις οποίες απείχαν οι άνδρες συνάδελφοί τους.

Η Λι υπηρέτησε μέχρι τα 28 της ως λοχίας σε μονάδα διαβιβάσεων μέχρι που πέρασε τα σύνορα με την Κίνα και από εκεί κατάφερε να περάσει στη Νότια Κορέα.