Τι είναι αυτό που γοητεύει τόσο τους δημιουργούς, ώστε να χρησιμοποιούν το τένις, αυτό το ατομικό, φύσει μοναχικό άθλημα, σαν αφηγηματικό πλαίσιο για τις ιστορίες τους; Ισως αυτή ακριβώς η έλλειψη ομαδικότητας, που λειτουργεί σαν τέλειο όχημα για το ταξίδι του «εγώ».

Ανάλογα με τη φιλοδοξία, τη μαχητικότητα και την ανοχή τους στη ματαίωση, οι ήρωες ανεβαίνουν στην κορυφή του κόσμου ή γκρεμοτσακίζονται στα τάρταρα. Μια ρακέτα μπορεί να γίνει όπλο, να τραυματίσει και να σκοτώσει, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Η δυαδικότητα των ακροβολισμένων αντιπάλων, που συνδέονται μόνο μέσα από το ρυθμικό πέρα-δώθε μιας κίτρινης μπαλίτσας, μας προσφέρει όμορφα κινηματογραφικά κάδρα αλλά και το θεματικό δίπολο των περισσότερων ιστοριών απ’ αρχής κόσμου: καλό-κακό, Δαβίδ-Γολιάθ, φαβορί-αουτσάιντερ.

Στους «Αντιπάλους», ο Γκουαντανίνο διαλύει τη διπολικότητα μ’ ένα δυνατό ερωτικό τρίγωνο. Η υπόθεση ξετυλίγεται μέσα από εναλλαγές ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν τριών αθλητών, καθώς κοντράρονται μεταξύ τους και με τους εαυτούς τους.

Είναι μια ταινία για το τένις αλλά και όχι, φτιαγμένη στην εποχή μας και για την εποχή μας. Οχι μόνο επειδή είναι «της μόδας» ο αντιήρωας και τα σκοτάδια του -που εδώ αποδίδονται με ειλικρίνεια και χιούμορ- ούτε γιατί η ταινία υπαινίσσεται μια σεξουαλική ρευστότητα. Η έντονη τελευταία σκηνή χτίζεται με χειρουργική ακρίβεια από την αρχή, για να κορυφωθεί με μια αντιφατική κίνηση, εκδίκησης και άμιλλας ταυτόχρονα, καθώς δύο παλιοί, απομακρυσμένοι φίλοι ενώνονται μέσα από την επιθυμία τους για το ίδιο πράγμα. Το τένις; Τη γυναίκα; Τη φιλία; Αξίζει να δείτε την ταινία και να αποφασίσετε εσείς σε ποιο μέρος του φιλέ καταλήγει η μπάλα.

Φαβορί

Σε ταινίες βιογραφικές ή εποχής, ρομαντικές κομεντί ή θρίλερ, μια παρτίδα τένις μπορεί να οπτικοποιήσει πολλούς κινηματογραφικούς σκοπούς: την αριστοκρατική καταγωγή («Δωμάτιο με θέα», 1985), τις τεταμένες οικογενειακές σχέσεις («Δεσμοί διαζυγίου», 2005) ή το απώτερο μήνυμα του σκηνοθέτη, όπως στην περίπτωση του Αντονιόνι με το άκρως συμβολικό «τένις-παντομίμα» στο φινάλε του «Blow up» (1966). Αν η ταινία «Οι αντίπαλοι» σας άνοιξε την όρεξη, υπάρχουν πολλές αγαπημένες επιλογές όπου το τένις είναι ο αόρατος πρωταγωνιστής:

• «Η μέθοδος των Γουίλιαμς» («King Richard», 2021): Δυστυχώς για τον ίδιο, ο Γουίλ Σμιθ έγινε πιο γνωστός για το χαστούκι στα Οσκαρ παρά για τη βραβευμένη ταινία, που δείχνει πώς η οικογένεια Γουίλιαμς άλλαξε για πάντα τον «λευκό» και ελιτίστικο χαρακτήρα του τένις.

• «Η μάχη των φύλων» («Battle of the sexes», 2017): Πριν εξελιχθεί στη μούσα του Γιώργου Λάνθιμου, η Εμα Στόουν μεταμορφώθηκε στη θρυλική Μπίλι Τζιν Κινγκ για να παλέψει ενάντια στον Μπόμπι Ριγκς και την πατριαρχία.

• «Match Point» (2005): Αν και η ταινία λίγο έχει να κάνει με το άθλημα, ο Γούντι Αλεν επέλεξε να μας συστήσει τον αριβίστα πρωταγωνιστή του μέσα από το τένις και να χρησιμοποιήσει μια θήκη ρακέτας για να μεταφερθεί το φονικό όπλο.
• «Wimbledon» (2004): Σαφώς πιο απαλή ρομαντική κομεντί από τους «Αντιπάλους», η ταινία πραγματεύεται αρκετά παρόμοια θέματα, όπως την ανταγωνιστική φύση και τη μοναξιά του αθλήματος.

Ειδήσεις σήμερα

Αυτά τα φυτά μπορούν να σε σκοτώσουν – Προσοχή σε αυτό που έχουμε όλοι στο σπίτι μας

Conference League: Με την ερυθρόλευκη φανέλα στον τελικό ο Ολυμπιακός

Σίσσυ Χρηστίδου: Καλύτερες από ποτέ οι σχέσεις με τον Μαραντίνη – Το σημάδι που το αποδεικνύει

Τζένιφερ Λόπεζ: Η λεπτομέρεια στη νέα της εμφάνιση που κανείς δεν πρόσεξε – Φορά τη βέρα της;

Ασταμάτητος ο βασιλιάς Κάρολος – Νέα εμφάνιση που αποδεικνύει την αγάπη του για την Ελλάδα

«Βόμβα» από το FourFourTwo: Ο Κριστιάνο Ρονάλντο κορυφαίος ευρωπαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών

Καιρός: Στους 36,6 βαθμούς έφτασε η θερμοκρασία την Τρίτη