Εκείνος και ο Μιχάλης Σαράντης υποδύονται δύο φίλους που ζουν στην Αθήνα με τα λιγοστά έσοδα που έχουν από δουλειές του ποδαριού και το ταμείο ανεργίας. Μια δυσάρεστη εξέλιξη θα τους οδηγήσει στην αναζήτηση της μυθικής πορνοστάρ της δεκαετίας του ’90, Λώρα Ντουράντ, που την είχαν κάποτε ερωτευθεί πλατωνικά και έχει πλέον εξαφανισθεί. Θα σημάνει, άραγε, αυτό το «κυνήγι του θησαυρού» σε όλη την Ελλάδα την καθυστερημένη ενηλικίωσή τους;

Ο Μάκης Παπαδημητρίου μιλάει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής για το δικό του εφηβικό είδωλο και εύχεται το ενδιαφέρον του κοινού για τις ελληνικές ταινίες που σημειώνεται αυτό το καλοκαίρι να έχει διάρκεια.

Τι σας έκανε να πείτε το «ναι» σε αυτήν την ταινία;

Μου άρεσε το σενάριο και νομίζω ότι ο χαρακτήρας μου στην ταινία έχει αρκετά κοινά στοιχεία με την πραγματικότητα. Αισθάνθηκα ότι ίσως κάτω από άλλες συνθήκες το σενάριο αυτό να ήταν η πραγματική «μη εξέλιξη» ενός ανθρώπου που κόλλησε στο παρελθόν, πράγμα που μερικές φορές αντιλαμβάνομαι να συμβαίνει και σ’ εμένα και στους περίπου ίδιας ηλικίας φίλους μου.

Είναι, τελικά, οι 40άρηδες μικρά παιδιά που αρνούνται να μεγαλώσουν;

Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν φαντάζομαι ότι υπάρχει για τον καθένα μια ηλικία που θα ήθελε να περάσει ξανά και ξανά. Υπό αυτήν την έννοια και δεδομένου ότι τα 80s και τα 90s είναι η δική μου ηλικία «επιστροφής»… Ναι, αρνούμαι να μεγαλώσω!

Είχατε εφηβικό είδωλο που θα θέλατε να συναντήσετε σήμερα;

Ναι, είχα. Το ίδιο είδωλο που είχαν και έχουν χιλιάδες 40άρηδες πια. Τον Νίκο Γκάλη. Ο άνθρωπος που αναγέννησε το ελληνικό μπάσκετ και ο χαρακτήρας του οποίου, τουλάχιστον μέσα στο παρκέ, ήταν παράδειγμα πάθους, δουλειάς και αφοσίωσης. Θα ήθελα να τον συναντήσω και να παίξουμε ένα παιχνίδι.

Το ελληνικό σινεμά μοιάζει να έχει την τιμητική του αυτό το καλοκαίρι. Για ποιον λόγο πιστεύετε ότι οι ελληνικές ταινίες που προβάλλονται στα θερινά σινεμά φέτος προσελκύουν το κοινό;

Δεν είμαι σίγουρος ότι γνωρίζω τον λόγο. Εύχομαι να είναι επειδή υπάρχουν πραγματικά αξιόλογες προτάσεις και δεν είναι κάτι τυχαίο και πρόσκαιρο. Ναι, ίσως αυτό να ενεργοποιήσει με κάποιον τρόπο περισσότερο κόσμο στο να βλέπει ελληνικό σινεμά και ίσως κατ’ επέκταση και οι εταιρίες διανομής να εμπιστευθούν τις ελληνικές ταινίες. Είναι μια αλυσίδα, ας ελπίσουμε ότι θα γίνει πιο δυνατή και δεν θα σπάσει.

Είστε σε περιοδεία με τη «Μήδεια» του Μποστ. Πώς κυλάει εν μέσω Covid-19 και περιορισμών;

Τα πράγματα κυλούν ομαλά, αν και είμαστε ακόμα στην αρχή και δεν έχουμε δει τις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά του κόσμου στην επαρχία. Μόλις τελειώσαμε κάποιες παραστάσεις στην Αθήνα και σύντομα ανεβαίνουμε προς Θεσσαλία και Βόρεια Ελλάδα. Προβλέπω όμως ότι θα κυλήσουν όλα ομαλά τηρώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Τι είναι αυτό που στηλιτεύει πιο πολύ ο Μποστ στη «Μήδεια»; Γιατί αυτό το έργο ανεβαίνει ξανά και ξανά στη σκηνή με επιτυχία;

Η σάτιρα της κοινωνικής πραγματικότητας, η σχέση των δύο φύλων, η αναλγησία της εξουσίας, η περίεργη σχέση Εκκλησίας – κράτους και, φυσικά, τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε όλα αυτά είναι -και θα είναι- πάντα επίκαιρα.

Θεωρείτε ότι απειλούνται το θέατρο και ο πολιτισμός με νέα παύση δραστηριοτήτων από Σεπτέμβριο; Τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο για τους ανθρώπους που ζουν από τις τέχνες και τον πολιτισμό;

Εχουμε περάσει πολύ δύσκολα ως κλάδος τον τελευταίο καιρό, με εξοντωτικά μέτρα που γονάτισαν το θέατρο χωρίς καμία μελέτη και πρόβλεψη. Μπορούν να εφαρμοστούν μέτρα -αν χρειαστεί- και να είναι ο κόσμος ασφαλής και να γίνονται παραστάσεις. Δεν πιστεύω ότι το κλείσιμο είναι λύση. Νομίζω ότι, αν υπάρχουν πρόβλεψη και θέληση, μπορούν να λειτουργήσουν.

Info

«Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΛΩΡΑ ΝΤΟΥΡΑΝΤ»

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Δημήτρης Μπαβέλλας

ΣΕΝΑΡΙΟ: Δημήτρης Μπαβέλλας, Κατερίνα Κλειτσιώτη

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Μάκης Παπαδημητρίου, Μιχάλης Σαράντης, Αννα Καλαϊτζίδου, Υβόννη Μαλτέζου, Δάνης Κατρανίδης

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ELEFTHEROSTYPOS.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.