Το «Μουσικό κουτί» της ΕΡΤ1 ανοίγει και τα αγαπημένα λαϊκά του Χρήστου Νικολόπουλου «Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα», «Υπάρχω», «Ζήλια μου», «Ετσι σ’ αγάπησα», «Αν πεθάνει μια αγάπη», «Και φούμα φούμα», που συνοδεύονται με ιστορίες από τη ζωή και την καριέρα του αγαπημένου συνθέτη.

«Ενα παιδί που ξεκίνησε το 1963, στα δεκάξι του, από το Καψοχώρι Ημαθίας με ένα μπουζούκι και ήρθε στην Αθήνα για να βρει την τύχη του κατάφερε τελικά να γράψει μερικά από τα πιο αγαπημένα και πολυτραγουδισμένα τραγούδια των τελευταίων πενήντα χρόνων.

Αν οι δάσκαλοι είναι ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, ο Ακης Πάνου, ο Ζαμπέτας, τότε σίγουρα ο πιο καλός ο μαθητής είναι ο Χρήστος Νικολόπουλος», σύμφωνα με τον Νίκο Πορτοκάλογλου.

«Πλησιάζω τα 2.000 τραγούδια… Ημουν πολυγραφότατος, για μια δεκαετία μπορεί και να έγραφα και πέντε LP το χρόνο, είχα μεγάλη ζήτηση και έμπνευση…

Λέγοντας τα τραγούδια μου νεότεροι άνθρωποι, γίνονται διαχρονικά, και έτσι περνάνε στις επόμενες γενιές…», λέει ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο οποίος θυμάται στιγμιότυπα από τη ζωή του δίπλα στον Καζαντζίδη, στον Χιώτη, στον Ζαμπέτα και σε όλους τους μεγάλους του ελληνικού τραγουδιού με τους οποίους συνεργάστηκε.

«Τα ’χει παίξει ο πλανήτης», τραγουδά ο Στέλιος Διονυσίου από την τελευταία συνεργασία του με τον Χρήστο Νικολόπουλο, με τον τίτλο «Γυρνάω σελίδα»: «Τα τελευταία χρόνια που είμαι δίπλα στο μαέστρο έχει αλλάξει ο τρόπος που τραγουδάω, έχω γίνει πιο γλυκός, στην αρχή λόγω της απειρίας μου ήμουν λίγο φωνακλάς, θα έλεγα… Επαιξε τεράστιο ρόλο ο Χρήστος στο να γίνω καλύτερος».