Στα 43 της χρόνια, η σταρ από το Σακραμέντο της Καλιφόρνια μπορεί εύκολα να στηρίξει μία ταινία εξ ολοκλήρου στους ώμους της και αυτό κάνει και στην «Επικίνδυνη ομορφιά» («Ava»), «το πρώτο action θρίλερ του καλοκαιριού», όπως χαρακτηρίζεται, που κάνει πρεμιέρα την ερχόμενη Πέμπτη.

Σε αυτό, η Τσαστέιν υποδύεται την Αβα, μία αδίστακτη πληρωμένη δολοφόνο που δύσκολα αποτυγχάνει στις αποστολές της. Oταν όμως θα συμβεί αυτό, η οργάνωση για την οποία δουλεύει θα τη βάλει «στον πάγο».

Γεννημένη στις 24 Μαρτίου του 1977, η Τζέσικα Τσαστέιν ήταν το ένα από τα πέντε παιδιά μίας οικογένειας όχι και τόσο προνομιούχας. Ο πατέρας της ήταν γενικά απών και για την ανατροφή της υπεύθυνοι ήταν η νοικοκυρά μητέρα της και ο πυροσβέστης πατριός της. Και η γιαγιά της, η οποία ήταν εκείνη που την πήγε να δει θεατρική παράσταση για πρώτη φορά στα επτά της χρόνια. Αμέσως κόλλησε… Ξεκίνησε να παίζει στις παραστάσεις του σχολείου της και ήταν σαν να είχε βρει τον στόχο της ζωής της. «Το απολάμβανα τόσο πολύ που αναρωτιόμουν: “Μα γιατί δεν θέλουν να το κάνουν όλοι αυτό;”», λέει χαρακτηριστικά η ίδια η γοητευτική ηθοποιός.

Το 1999 πέρασε από οντισιόν για να γίνει δεκτή στο τμήμα υποκριτικής της φημισμένης σχολής Τζούλιαρντ. Ηταν μία από τους 1.400 ενδιαφερομένους και η σχολή θα έδινε το «πράσινο φως» μόλις σε 20 από αυτούς. Θα ήταν δύσκολο να της αρνηθούν μία θέση, καθώς στην οντισιόν έκανε κάτι που ελάχιστοι τολμούν. Εκανε έναν μονόλογο από το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», αλλά με μία μικρή διαφοροποίηση. «Eπαιξα τον ρόλο σαν να ήμουν μία 14χρονη που εκείνο το βράδυ ήθελε να γίνει – και θα γινόταν- γυναίκα», λέει. Και όλο αυτό το έκανε ξαπλωμένη στη σκηνή. «Οταν σηκώθηκα να δω τα μέλη της επιτροπής, με κοιτούσαν όλοι καλά καλά… Νομίζω ότι τους φάνηκε γενναίο αυτό που έκανα», πρόσθεσε. Δεν χρειάστηκε δεύτερη προσπάθεια. Είχε πάρει ένα από τα είκοσι τυχερά εισιτήρια για τη σχολή.

Η πρώτη της μεγάλη ευκαιρία ήρθε το 2006 από τον Αλ Πατσίνο. Eπαιξε δίπλα του στη σκηνή στη «Σαλώμη» του Οσκαρ Ουάιλντ και στη συνέχεια, όταν ο κορυφαίος ηθοποιός θέλησε να το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη σκηνοθετώντας το, η επιλογή ήταν προφανής: Τζέσικα Τσαστέιν. «Ο Πατσίνο ήταν ο δάσκαλός μου για έναν χρόνο. Κουβαλώ πάντα μαζί μου όσα με δίδαξε», τονίζει.

Η χρονιά της, φυσικά, ήταν το 2011, όταν έπαιξε σε έξι ταινίες («Υπηρέτριες», «Το καταφύγιο» κ.λπ.) και έκανε τους πάντες να μιλάνε για εκείνη. Οταν μία από αυτές, το «Δέντρο της ζωής» του Τέρενς Μάλικ, έκανε πρεμιέρα στις Κάννες και βραβεύτηκε στη συνέχεια με τον Χρυσό Φοίνικα, όλοι μιλούσαν για τη σπουδαία ερμηνεία του Μπραντ Πιτ, έδιναν το χέρι για τα συγχαρητήρια στον Σον Πεν και μετά αναρωτιούνταν: «Ποια είναι αυτή η τρομερή κοκκινομάλλα;». Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr