Η Χρυσάνθη, με άλλους κατατρεγμένους, καταφεύγει μαζί με το παιδί της Ιφιγένειας και του Μίλτου στο μοναστήρι που είναι η Λουσίν. Οι δύο γυναίκες γνωρίζονται και η Λουσίν συγκλονίζεται μόλις μαθαίνει ποιας είναι το παιδί. Την ίδια στιγμή, μέσα στην εκκλησία που είναι έγκλειστες με όλους τους άλλους , η Σοφία εξομολογείται στην Ιφιγένεια ότι δεν θα αντέξει άλλο. Λίγο μετά, ο Μουράτ και άλλοι εξαγριωμένοι Τούρκοι πετούν στουπιά με φωτιά μέσα στην εκκλησία για να τους κάψουν. Ο Χότζας τρέχει με την Ειρήνη να τους σώσει και μετά από σύγκρουση με τον Μουράτ ανοίγει την πόρτα. Οταν βγαίνουν όσοι δεν πέθαναν, η Ειρήνη βλέπει έκπληκτη τη μάνα και της αδελφή της και οι τρεις γυναίκες αγκαλιάζονται μετά από καιρό. Μόνο που η Σοφία δεν αντέχει μετά από τόσες κακουχίες και λίγο αργότερα πεθαίνει.

Παράλληλα, στο στρατόπεδο των αιχμαλώτων ο Νικολαΐδης προσπαθεί να πείσει τον Ονούρ Ασλάν ότι κινδυνεύουν να πεθάνουν όλοι από τύφο, αν δεν μεταφερθούν σε νοσοκομείο οι άρρωστοι. Εκείνος θεωρεί πως ο γιατρός έχει δόλο και συνειδητά δεν βοηθάει να σωθούν οι Τούρκοι στρατιώτες, γι’ αυτό και τον βάζει κι αυτόν με τους άλλους αιχμαλώτους.

Στο μεταξύ, η Ιφιγένεια στέλνει τηλεγράφημα με τον Χότζα στον Ζαχάρωφ, στο Παρίσι, για να μάθει αν γνωρίζει πού είναι ο Μίλτος. Στη σπηλιά, ο Θέμης, η Βασιλική, η Ευγενία και οι άλλοι αποκλεισμένοι καταλαβαίνουν ότι οι Τούρκοι, που είναι πολλοί, τους έχουν περικυκλώσει και δεν θα γλιτώσουν. Στο ρωσικό πανδοχείο, ο Νεγρεπόντης, ενημερωμένος από τον Ζαχάρωφ, μεταφέρει στον Μίλτο τα νέα της Ιφιγένειας κι αυτός αποφασίζει να φύγουν μαζί για να τη βρουν. Στο στρατόπεδο ο Νικολαΐδης πιέζει τον Ονούρ να φύγουν από εκεί για να σωθούν και αν και τον πείθει, ο Τούρκος τον πυροβολεί στα γόνατα και μετά τον αφήνουν μόνο και αβοήθητο.

Στο μεταξύ, η Ιφιγένεια και η Ειρήνη αποφασίζουν να φύγουν μαζί προς τη Σάντα και να ψάξουν για το παιδί. Ευχαριστούν τον Χότζα για ό,τι έκανε κι αυτός αποφασίζει να τις βοηθήσει ξανά στη φυγή τους. Λίγο μετά, η Ιφιγένεια βλέπει τον Μίλτο που έρχεται να τη βρει και το ζευγάρι ενώνεται ξανά για να ψάξουν για τον μικρό. Οταν φτάνουν στη Σάντα, τα βλέπουν όλα καμένα και πανικοβάλλονται. Αλλά ένας ντόπιος τους λέει ότι όσοι γλίτωσαν έφυγαν προς το βουνό, για ένα μοναστήρι. Στο μεταξύ, ο Κεμάλ καθαιρεί και τον Ονούρ Ασλάν και τον Μεχμέτ Καρτάλ, θεωρώντας τους υπεύθυνους για την ήττα και τη συνθηκολόγηση, και τους προτείνει να φύγουν από τη χώρα.

Τέλος, στη σπηλιά, οι έγκλειστοι προσπαθούν να δουν αν υπάρχει λύση αλλά γρήγορα καταλαβαίνουν ότι το μόνο που τους μένει είναι να πεθάνουν. Ο Θέμης προτείνει να κάνουν έξοδο πολεμώντας, ξέροντας ότι θα σκοτωθούν.