Η φετινή θεατρική σεζόν σάς βρίσκει με το έργο «Προσοχή, ο φίλος δαγκώνει». Σκηνοθετείτε, πρωταγωνιστείτε… Ποιος είναι ο καλλιτεχνικός στόχος σας και στις δύο περιπτώσεις;

Ως σκηνοθέτης προσπαθώ για την καλύτερη απόδοση του έργου και την ανάδειξη των κρυφών πτυχών του κειμένου. Αυτές είναι που διαφυλάσσουν ένα θεατρικό τεκταινόμενο και το αναγάγουν σε πράξη τέχνης. Ως πρωταγωνιστής προσπαθώ μέσα από αδιάκοπη εργασία και επεξεργασία των εκφραστικών μου μέσων να εξελίσσομαι. Κινητήρια δύναμη για να επιχειρώ ένα τέτοιο ταξίδι είναι η γνώση και η εξέλιξη, που χωρίς αυτές τις αποσκευές δεν ταξιδεύω στις αισθήσεις και δεν ανακαλύπτω καινούργιες τεχνικές.

Ποια είναι η αποδοχή του κόσμου αναφορικά με την παράσταση; Ενας άνθρωπος του θεάτρου, όπως εσείς, αγχώνεστε για το αν η παράσταση θα έχει εισπρακτική επιτυχία;

Πάντα αναζητούμε την αποδοχή. Πιστέψτε με, ένας καλλιτέχνης μπορεί να ζήσει χωρίς εισπρακτική επιτυχία. Χωρίς καλλιτεχνική είναι σαν ένα άδειο κέλυφος στην άμμο που ούτε η θάλασσα δεν το φτάνει για να το δροσίσει. Το ρήμα «αγχώνομαι» δεν προσδιορίζει τον υπαρξιακό χαρακτήρα που έχω προσδώσει σε αυτή τη δουλειά. Τη δουλειά του ηθοποιού. Και λέω υπαρξιακό διότι κάποιοι καλλιτέχνες του θεάτρου βιώνουν  την κοινωνικοποίησή τους και πάλι μέσα στον χώρο του θεάτρου, με συνέπεια το καλλιτεχνικό αυτό οίκημα να γίνεται σπίτι τους και οποιοδήποτε υπαρξιακό αδιέξοδο να λειαίνεται από την ποίηση που περικλείεται στα έργα.

Είστε από τους ηθοποιούς που αγαπάτε το δυνατό χειροκρότημα στο τέλος της παράστασης;

Είμαι από αυτούς που το αγαπώ, αλλά δεν θρέφομαι από αυτό. Αν δεν καταλάβω πως αυτή η επιβεβαίωση είναι βατήρας για να συνεχίσω να ψάχνω και να εξελίσσομαι, τότε θα μπω σε ένα χρονοντούλαπο να με φάνε οι σκόροι. Πιστεύω πως πρέπει να προσπαθούμε να αλλάξουμε τη ζωή. Αν και ιδεαλιστική και υπερβολικά αισιόδοξη, αυτή η οπτική, πιστέψτε με, αντιστοιχεί σε μια βιώσιμη πραγματικότητα διότι ο κάθε καλλιτέχνης δημιουργεί έναν επαναστατικό γαλαξία και προσπαθεί να βάλει μέσα και τους άλλους.

Ποια είναι τα βαθύτερα μηνύματα που περνά η εν λόγω ανατρεπτική κωμωδία;

Η ανθρώπινη αδυναμία και η ανθρώπινη δειλία μπροστά στην αλήθεια. Πόσο η τοξική φιλία μπορεί να αλλοιώσει και τους ίδιους μας τους χαρακτήρες και να επηρεάσει μέχρι και την υγεία μας. Ο ψυχολογικός παράγοντας εδώ εμφανίζεται κυρίαρχος και πρωταγωνιστής σε αυτόν τον άνισο αγώνα επικράτησης ανάμεσα στο ψεύδος και στην αλήθεια. Εδώ παντρέψτε και την ανθρώπινη ανασφάλεια και όλα μαζί δίνουν το εξής μήνυμα: Χωρίς υγιή φιλία θα γυρίσει ο κόσμος ανάποδα και δεν θα ταξιδέψουμε ποτέ στη χώρα των θαυμάτων.

Κωμωδία στο θέατρο, κωμωδία στην TV… Θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως κωμικό ηθοποιό;

Πραγματικά δεν ξέρω. Είμαι ένας κωμικός ηθοποιός που πατάει στην τραγικότητα της ύπαρξης ή είμαι ένας δραματικός που δανείζεται κωμικές τεχνικές για να διασκεδάζει τον πόνο του; Μεγάλο το δίλημμα. Μου θυμίζει το ανέκδοτο με το λυχνάρι του Αλαντίν. Το βρίσκει κάποιος, το τρίβει και ζητά από το τζίνι να αναστήσει την πεθαμένη του μητέρα. Το τζίνι λέει πως αυτό είναι αδύνατο. Τότε ο άνθρωπος του ζητά να σταματήσει η ανθρωπότητα να ξοδεύει άσκοπα και να μη σκοτώνει ο ένας τον άλλον. Τότε το τζίνι τού λέει: «Πώς είπαμε λένε τη μάνα σου;». Πείτε μου τώρα εσείς μέσα σε αυτό το ανέκδοτο τι υπερισχύει. Το χιούμορ ή η δραματική πτυχή που ο ένας σκοτώνει τον άλλο;

Πώς αισθάνεστε που πρωταγωνιστείτε σε μία από τις μακροβιότερες σειρές της μικρής οθόνης;

Πάρα πολύ χαρούμενος και υπερήφανος που επτά χρόνια τώρα κρατάμε συντροφιά στον κόσμο.

Τι σας έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια, ως «Μουρμούρα», να βρίσκεστε στην κορυφή;

Η ποιότητα των σεναρίων, η καλαίσθητη παραγωγή και η ερμηνευτική γραμμή όπου συμβάλλουν ηθοποιοί και σκηνοθέτης. Είναι μια ολόκληρη «τηλεοπτική» γλώσσα με συγκεκριμένους υποκριτικούς κώδικες που έφεραν κάποια αλλαγή στο τηλεοπτικό στερέωμα. Η αυτονομία των επεισοδίων, από την άλλη, δίνει την ευκαιρία στον τηλεθεατή να μπορεί να παρακολουθήσει όποτε θέλει τη σειρά. Πάνω από όλα αυτά, η ταύτιση των θεατών και ολόκληρων οικογενειών με τους χαρακτήρες της σειράς. Και επιπλέον η κωμική διάσταση των γεγονότων που κρύβουν πολλές πολλές αλήθειες.

Πώς βλέπετε την προσπάθεια στο κομμάτι της μυθοπλασίας που γίνεται τη φετινή χρονιά;

Είναι ικανοποιητικό. Επιτέλους άνοιξε η αγορά για να εισέλθουν και καινούργια πρόσωπα στον τηλεοπτικό χάρτη. Πολλές και αξιόλογες ερμηνείες και καλοστημένες παραγωγές. Πρέπει όμως αυτή η προσπάθεια να συνεχιστεί διότι μόνο αν στοχεύσουμε σε βάθος χρόνου, θα ισχυροποιήσουμε την ελληνική τηλεόραση.

Υπάρχει κάποια παραγωγή-σειρά που να την παρακολουθείτε φανατικά και να την έχετε ξεχωρίσει;

Δυστυχώς λόγω ωραρίων (γύρισμα-θέατρο) έχω παρακολουθήσει αποσπασματικά κάποιες σειρές. Δεν θα ήθελα να δώσω τα εύσημα σε κάποιες αλλά και να στενοχωρήσω κάποιες άλλες. Πιστεύω πως όλοι χωράμε στην τηλεόραση και όσο πιο πολύ ελληνικό προϊόν προβάλλουμε τόσο καλύτερα. Το κοινό θα βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και αποφάσεις.

Κάνοντας τον δικό σας «απολογισμό» τι κρατάτε από αυτή τη μεγάλη πορεία που έχετε;

Την ανάγκη μου για έρευνα και εξέλιξη. Την ανάγκη μου για αισθητικές και στοχαστικές προσεγγίσεις που σημαδεύουν την εποχή μας και να διερωτώμαι συνεχώς «Γιατί βρίσκομαι εγώ εδώ;». Πόσο θα αντέξω να ταξιδεύω μέσα σε αυτό το «θεατροφορείο»; Επιβιβάστηκα κάποτε και τώρα δεν θέλω να ξαναβγώ.

INFO

«Προσοχή, ο φίλος δαγκώνει»

ΤΕ-ΚΥ Θέατρο Ζίνα

Η υπόθεση

Δύο ζευγάρια, τέσσερις διαφορετικοί χαρακτήρες μπλέκουν τις «γραμμές» φιλίας, δημιουργούν απρόοπτες καταστάσεις που φθάνουν στη γελοιότητα και ανακαλύπτουν πως οι καλύτεροι φίλοι τους δεν είναι και τόσο… φίλοι, όπως πίστευαν. Ενας λανθασμένος χειρισμός του κινητού τηλεφώνου φέρνει στο φως όλη την αλήθεια: Τι πραγματικά σκέφτονται οι φίλοι τους γι’ αυτούς. Κι όταν τα στόματα ανοίγουν, αποκαλύπτεται η πραγματική ταυτότητα όλων. Αναγκάζονται να βγάλουν τις μάσκες και να τα… πουν όλα κατά πρόσωπο.

«Μην αρχίζεις τη μουρμούρα»

ΤΕ-ΠΕ ALPHA 21.00

Τι θα δούμε στο επόμενο επεισόδιο

Βούλα και Μηνάς στα «μαύρα πανιά»… Κάποιος βάζει χέρι στο ταμείο του μαγαζιού. Και δυστυχώς, όλες οι υποψίες πέφτουν στην Ανθή, την αγαπημένη τους υπάλληλο… Η Ξένια πάει σε ένα βιωματικό σεμινάριο με την Αθηνά. Μόνο που τα πράγματα δεν πάνε όπως τα φαντάζεται κι ο Μπάμπης βρίσκει τον μπελά του… Λίγο οι ιστορίες των φαντάρων, λίγο οι νέες παρέες της Βέλης, ο Αγγελος αρχίζει να ζηλεύει παράλογα… Ή μήπως τελικά έχει δίκιο; Καθώς η Καίτη συνεχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα με τα οικονομικά της, ο Ηλίας αναλαμβάνει να την εκπαιδεύσει ώστε να σταματήσει να είναι τόσο σπάταλη. Ωστόσο, η Καίτη δυσκολεύεται να αλλάξει συνήθειες.

Από το περιοδικό TV KOYS KOUS που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής